World Professional Darts Championship 1990

De Embassy World Professional Darts Championship 1990 was de 13e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 5 januari 1990 tot en met 13 januari 1990 in het Engelse Frimley Green.

Voor het eerst op de World Professional Darts Championship werd er een 9-darter gegooid; Paul Lim gooide een perfecte leg in zijn 2e ronde tegen de Ier Jack McKenna. Paul Lim vertegenwoordigde vanaf dit jaar de Verenigde Staten in plaats van zijn geboorteland Singapore. Omdat darts daar bekender was, kon hij meer wedstrijden spelen.

Phil Taylor won de titel bij zijn debuut op de Embassy, mede door in de finale dartlegende Eric Bristow met 6-1 te verslaan. Des te opmerkelijker was het dat The Power bij aanvang van het toernooi bij de bookmakers 125-1 stond genoteerd en hij slechts vier sets afstond gedurende het kampioenschap in Frimley Green.

Prijzengeld

Het totale prijzengeld bedroeg £102.200,- (plus £52.000 voor een 9-darter (gewonnen door Paul Lim)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £24.600
Runner-up £12.000
Halvefinalist £6.000
Kwartfinalist £3.000
2e ronde £2.200
1e ronde £1.400
Niet-gekwalificeerden £300

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.000:

Alle wedstrijden

Voorronde (best of 5 sets)

Steve Gittins Vlag van Engeland Engeland - Wayne Orange Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 3 - 1
Wayne Weening Vlag van Australië Australië - Alfredo Deen Vlag van Filipijnen (1936-1985 en 1986-1998) Filipijnen 3 - 0
Leighton Rees Vlag van Wales Wales - Graeme Stoddart Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Trevor Carr Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 3 - 0
Antero Rantala Vlag van Finland Finland - Terry Collins Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland - Roy Gokoel Vlag van Nederland Nederland 3 - 2
Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland - Liam Burke Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bondsrepubliek Duitsland 3 - 2
Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Norbert Baumann Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bondsrepubliek Duitsland 3 - 2
Stephen Nyandoko Vlag van Zimbabwe Zimbabwe - Mitchell Crooks Union Jack Noord-Ierland 0 - 3
Leo Laurens Vlag van België België - Alex Enders Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bondsrepubliek Duitsland 3 - 0
Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada - Lyndon Hextall Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Dirk-Jan Klaver Vlag van Nederland Nederland - Alan Warriner Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Prescott Minnis Vlag van Bahama's Bahama's 3 - 0
Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland - Robert-Steve Davies Vlag van Hongkong (1959-1997) Hongkong 3 - 0
Jann Hoffmann Vlag van Denemarken Denemarken - Harold Sweeney Union Jack Noord-Ierland 3 - 2
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - Bert Hansen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bondsrepubliek Duitsland 3 - 1
Ray Battye Vlag van Engeland Engeland - Norman Beggs Union Jack Noord-Ierland 3 - 1
Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland - Mark Day Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Jean-Luc Leclercq Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 - 0
Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA - Pedro Minan-Martinez Vlag van Spanje Spanje 3 - 1
Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Bob Renard Vlag van België België 3 - 2
Kim Jensen Vlag van Denemarken Denemarken - Paul Frendo Vlag van Malta Malta 3 - 2
Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland - Jeffrey Lotherington Vlag van Jersey Jersey 3 - 1
Albert Anstey Vlag van Canada Canada - Eric Burden Vlag van Wales Wales 3 - 0

Eerste ronde (best of 5 sets)

Steve Gittins Vlag van Engeland Engeland - Wayne Weening Vlag van Australië Australië 3 - 0
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 3 - 0
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Antero Rantala Vlag van Finland Finland 3 - 0
Brian Cairns Vlag van Wales Wales - Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Mitchell Crooks Union Jack Noord-Ierland 3 - 1
Leo Laurens Vlag van België België - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 3 - 2
Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland - Alan Warriner Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland 3 - 2
Jann Hoffmann Vlag van Denemarken Denemarken - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - Ray Battye Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 1
Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Russell Stewart Vlag van Australië Australië 3 - 1
Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland - Kim Jensen Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Albert Anstey Vlag van Canada Canada 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)

Steve Gittins Vlag van Engeland Engeland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Brian Cairns Vlag van Wales Wales 3 - 0
Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 2 - 3
Leo Laurens Vlag van België België - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Jann Hoffmann Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 0
Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA - Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland 3 - 2 Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA gooit 9 darter
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 3 - 2

Kwartfinale (best of 7 sets)

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden 4 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 3 - 4
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Paul Lim Vlag van Verenigde Staten USA 4 - 0
Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland - Ronnie Sharp Vlag van Schotland Schotland 4 - 2

Halve finale (best of 9 sets)

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 5 - 2
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 0 - 5

Finale (best of 11 sets)

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Phil Taylor Vlag van Engeland Engeland 1 - 6
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.