World Professional Darts Championship 1985

De Embassy World Professional Darts Championship 1985 was de 8e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 5 januari 1985 tot en met 12 januari 1985 in het Engelse Stoke-on-Trent.

Keith Deller, de kampioen van 2 jaar geleden, behaalde een nieuw record. Hij was de eerste speler op de World Professional Darts Championship met een gemiddelde boven de 100 per 3 darts. Zijn gemiddelde van 100.29 was echter niet genoeg om zijn kwartfinale tegen John Lowe, die een gemiddelde van 97.83 behaalde, te winnen.

Prijzengeld

Het totale prijzengeld bedroeg £43.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £10.000
Runner-up £5.000
Halvefinalist £2.500
Kwartfinalist £1.500
2e ronde £1.000
1e ronde £500

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.000:

Alle wedstrijden

Eerste ronde (best of 3 sets)

Willy Logie Vlag van België België - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 2 - 1
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Ken Summers Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland - Ceri Morgan Vlag van Wales Wales 2 - 1
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Arto Lintunen Vlag van Finland Finland 2 - 1
Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Alex Mackinnon Vlag van Canada Canada 2 - 0
Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 2 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Peter Masson Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
John Cosnett Vlag van Engeland Engeland - Rab Scott Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 2 - 1
Keith Deller Vlag van Engeland Engeland - Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Luc Marreel Vlag van België België - Dave Lee Vlag van Wales Wales 2 - 1
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Tapani Uitos Vlag van Finland Finland 2 - 1
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Paul Lim Vlag van Singapore Singapore 2 - 0
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Peter Locke Vlag van Wales Wales 2 - 0
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 2 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)

Willy Logie Vlag van België België - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland 3 - 2
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 1 - 3
John Cosnett Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Keith Deller Vlag van Engeland Engeland - Luc Marreel Vlag van België België 3 - 0
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 3 - 1

Kwartfinale (best of 7 sets)

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland 4 - 0
Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 4 - 3
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 4 - 2
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland 4 - 0

Halve finale (best of 9 sets)

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 5 - 2
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 5 - 3

Finale (best of 11 sets)

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 6 - 2
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.