World Professional Darts Championship 1988

De Embassy World Professional Darts Championship 1988 was de 11e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 9 januari 1988 tot en met 17 januari 1988 in het Engelse Frimley Green.

Prijzengeld

Het totale prijzengeld bedroeg £71.600,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £16.000
Runner-up £8.000
Halvefinalist £4.000
Kwartfinalist £2.200
2e ronde £1.600
1e ronde £1.000
Niet-gekwalificeerden £250

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.000:

  • onbekend

Alle wedstrijden

Voorronde (best of 3 sets)

Ellis Elsevijf Vlag van Nederland Nederland - Johnny Deley Vlag van België België 1 - 2
Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Avtar Gill Vlag van Canada Canada 2 - 0
Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland - Jim Damore Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Colin Bourgaize Vlag van Jersey Jersey 2 - 1
Tapani Uitos Vlag van Finland Finland - Kurt Dumarey Vlag van België België 2 - 0
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 0 - 2
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Frank Palko Vlag van Australië Australië 2 - 1
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Tom Kirby Vlag van Ierland Ierland 2 - 1
Chris Johns Vlag van Wales Wales - Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Graham Colsell Vlag van Jersey Jersey 2 - 1
Horrie Seden Vlag van Australië Australië - Andree Bomander Vlag van Zweden Zweden 2 - 0
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Robert-Steve Davies Vlag van Hongkong (1959-1997) Hongkong 2 - 1
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Chris Parsonson Vlag van Hongkong (1959-1997) Hongkong 2 - 0
Robbie Widdows Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 1 - 2
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Paul Shek Vlag van Hongkong (1959-1997) Hongkong 2 - 0
Lars Erik Karlsson Vlag van Zweden Zweden - Louis Doherty Union Jack Noord-Ierland 2 - 0
Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA - Terry Collins Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Danny MacInnis Vlag van Canada Canada - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Bob Renard Vlag van België België 2 - 1
Arnie Bunn Vlag van Engeland Engeland - Gerald Verrier Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland - Alain Vecellio Vlag van Frankrijk Frankrijk 2 - 0
Tony Jenkinson Vlag van Engeland Engeland - Ray Farrell Union Jack Noord-Ierland 1 - 2
Robert MacKenzie Vlag van Schotland Schotland - Kendy Lo Vlag van Hongkong (1959-1997) Hongkong 2 - 0
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Charlie Maxwell Union Jack Noord-Ierland 2 - 1

Eerste ronde (best of 5 sets)

Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Johnny Deley Vlag van België België 3 - 1
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland 3 - 1
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Tapani Uitos Vlag van Finland Finland 3 - 0
Peter Evison Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden 3 - 1
Chris Johns Vlag van Wales Wales - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Robert MacKenzie Vlag van Schotland Schotland 3 - 2
Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada - Horrie Seden Vlag van Australië Australië 3 - 2
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Lars Erik Karlsson Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 1
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Danny MacInnis Vlag van Canada Canada 3 - 0
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 3 - 1
Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland - Arnie Bunn Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Ray Farrell Union Jack Noord-Ierland 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)

Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Chris Johns Vlag van Wales Wales 3 - 1
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 3 - 0
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 2 - 3
Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 0 - 3

Kwartfinale (best of 7 sets)

Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 4 - 0
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland 4 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland 4 - 3
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 2 - 4

Halve finale (best of 9 sets)

Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA 5 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 5 - 2

Finale (best of 11 sets)

Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 6 - 4
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.