m-Fenyleendiamine
| m-Fenyleendiamine | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||||
| ||||||
Structuurformule van m-Fenyleendiamine
| ||||||
| Algemeen | ||||||
| Molecuulformule | ||||||
| IUPAC-naam | Benzeen-1,3-diamine | |||||
| Andere namen | 1,3-Diaminobenzeen MPD MPDA | |||||
| Molmassa | 108,1 g/mol | |||||
| SMILES | c1cc(cc(c1)N)N
| |||||
| InChI | 1/C6H8N2/c7-5-2-1-3-6(8)4-5/h1-4H,7-8H2
| |||||
| CAS-nummer | 108-45-2 | |||||
| EG-nummer | 203-584-7 | |||||
| PubChem | 7935 | |||||
| Wikidata | Q2410205 | |||||
| Beschrijving | kleurloze of witte, vaste stof | |||||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||||
| ||||||
| H-zinnen | H301 - H311 - H317 - H319 - H331 - H341 - H410 | |||||
| P-zinnen | P201 - P202 - P261 - P264 - P270 - P271 - P272 - P273 - P280 - P281 - P301+P310 - P302+P352 - P304+P340 - P305+P351+P338 - P308+P313 - P311 - P312 - P321 - P322 - P330 - P333+P313 - P337+P313 - P361 - P363 - P391 - P403+P233 - P405 - P501 | |||||
| VN-nummer | 1673 | |||||
| Fysische eigenschappen | ||||||
| Smeltpunt | 64 - 66 °C | |||||
| Kookpunt | 282 - 284 °C | |||||
| Vlampunt | 187 °C | |||||
| Zelfontbrandings- temperatuur | 560 °C | |||||
| Oplosbaarheid in water | 429 g/L (20°C) | |||||
| Evenwichtsconstante(n) | pKz2 = 2,50[1] | |||||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||||
| ||||||
m-fenylenediamine (MFD), meer sytematisch 1,3-diaminobenzeen genoemd, is een organische verbinding met de formule . Met meer nadruk op de structuur van de verbinding kan de formule ook geschreven worden als . o-fenyleendiamine and p-fenyleendiamine zijn isomeren van MFD.
Dit aromatische diamine heeft kleurloze, naaldvormige kristallen die bij blootstelling aan de lucht purper-rood verkleuren door oxidatieproducten.[4] Commercieel wordt de stof vaak als kleurloze vlokken geleverd, die donker verkleuren tijdens de opslag.
Synthese
m-Fenyleendiamine wordt in een tweestapsproces uit benzeen gemaakt. De uitgangsstof wordt dubbel genitreerd tot 1,3-dinitrobenzeen, dat vervolgens gehydrogeneerd wordt tot MFD.[5]
Stap 1:
Stap 2:
Toepassingen
Aramide, hier een voorbeeld van MFD met isoftaalzuurm-Fenyleendiamine wordt toegepast in de synthese van diverse polymeren, waaronder Aramides, epoxyharsen, de isolatielak in transformatoren en elektromagneten en poly-ureum elastomeren. Andere toepassingen van MFD zijn hechtingversneller voor lijmen en als component in verven[6] voor leer en textiel.[7]
- ↑
- ↑
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, 97th. CRC Press (2016), 5–89. ISBN 978-1498754286.
- ↑ 1,3-PHENYLENEDIAMINE | CAMEO Chemicals | NOAA. CAMEO Chemicals. Geraadpleegd op 27 november 2021.
- ↑ Smiley, Robert A. (2000), "Phenylene- and Toluenediamines", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, doi:10.1002/14356007.a19_405, ISBN 3527306730
- ↑ Verschillende op MFD gebaseerde kleuren zijn: Basic Brown 1, Basic Orange 2, Direct Black 38 en Developed Black BH.
- ↑ (en) Clausen, Thomas; Schwan-Jonczyk, Annette; Lang, Günther; Schuh, Werner; Liebscher, Klaus Dieter; Springob, Christian; Franzke, Michael; Balzer, Wolfgang; Imhoff, Sonja; Maresch, Gerhard; Bimczok, Rudolf (2006). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Hair Preparations. DOI: 10.1002/14356007.a12_571.pub2.. ISBN 3527306730.



