Salcomine

Kobalt(II)salen[1]
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van Salcomine
Structuurformule van Salcomine
Ruimtelijk model van een salcomine-molecuul
Ruimtelijk model van een salcomine-molecuul
Algemeen
Molecuul­formule
Andere namen
  • N,N'-Bis(salicylideen)ethyleendiaminocobalt(II)
  • Co(salen)
Molmassa 325,21 g/mol
CAS-nummer 14167-18-1
PubChem 26517
Wikidata Q3469655
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Schadelijk
Waarschuwing[2][3]
H-zinnen H315 - H319 - H335
P-zinnen P261 - P264 - P271 - P280 - P304+P340+P312 - P332+P313 - P337+P313 - P362+P364 - P403+P233 - P501
EG-Index-nummer 238-012-5
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Salcomine is een coördinatieverbinding, opgebouwd uit de salen-ligand en kobalt als centraal atoom. Het vlakke complex, en een aantal van zijn derivaten, zijn in staat zuurstof efficiënt te binden. De complexen worden ook toegepast als redox-katalysatoren.[4]

Etymologie

De naam salcomine is een Porte-manteauwoord, opgebouwd uit de namen van de drie bestanddelen ervan: salicylaldehyde, cobalt (in de Engelse spelling met een "C") en ethyleendi-amine.[5]

Synthese

Salcomine is een commercieel verkrijgbare stof (ongeveer € 100,00 per gram - mei 2025). In het laboratorium is de synthese relatief eenvoudig: na de vorming van salen in ethanol kan door toevoegen van een kobalt(II)-bron, vaak kobalt(II)acetaat, de stof verkregen worden.[6][7]

Eigenschappen

[Opm. 1] Het complex bezit een vlakke, vierkante structuur rond het metaal-atoom. De verbinding is paramagnetisch, het effectieve magnetisch moment bij kamertemperatuur bedraagt 2,28[8] tot 2,75,[9] gemeten in Bohrmagneton.

Salcomine vormt als vaste stof dimeren en komt voor in een actieve en een inactieve vorm. In beide vormen is het kobalt-ion vijfvoudig gecoördineerd. In de actieve vorm is het kobalt-ion in het andere molecuul de vijfde ligand, in de inactieve vorm is dat een van de zuurstof-atomen uit het andere molecuul.[7] De bijzondere eigenschap van de actieve vorm is, dat deze in staat is zuurstof uit de lucht op te nemen (tot 4,9 gew.%[Opm. 2]) en dat bij verwarming tot 50 - 60 °C weer afstaat.[10] Deze eigenschap betekent wel dat salcomine onder een beschermende atmasfeer bewaard moet worden.[11]

De inactieve vorm kristalliseert in ruimtegroep C2/c met de roosterconstanten a = 2638,0(5) pm, b = 710,5(5) Å, c = 1447,0(5) Å, β = 97,96(2)° und Z = 8.[12]

Naast de dimere vormen is er ook een kristallijn monomeer bekend, hierbij is een molecuul chloroform opgenomen in het kristal.[13]

Salcomine is zowel een lewiszuur als een reductor.

Verschillende derivaten geven met zuurstof complexen van het type en .[4]

Toepassingen

Structuur van . Dizuurstof: de twee centrale rode ballen; [14]

De publicatie in 1938 dat salcomine in staat was O2 reversibel kan binden[15] heeft aanleiding gegeven tot een intensieve zoekactie naar mogelijkheden van deze en aanverwante verbindingen voor de opslag en het vervoer van zuurstof. Gesolvateerde salcomine-derivaten, zoals het hiernaast weergegeven zuurstofhoudende complex met naast zuurtstof (de rode ballen centraal in het complex) de salen-ligand ook een DMF-ligand (de links en rechts uitstekende takjes) gebonden aan elk kobalt-ion. Per 2 salcomine-moleculen wordt één zuurstof-molecuul gebonden.

Salcomine katalyseert de oxidatie van 2,6-digesubstitueerde fenolen door zuurstof.[16]