Pierce M. B. Young
| Pierce Manning Butler Young | ||
|---|---|---|
| ||
Generaal-majoor Young
| ||
| Geboren | 15 november 1836 Spartanburg, South Carolina | |
| Overleden | 6 juli 1896 New York, New York | |
| Rustplaats | Oak Hill Cemetery Cartersville, Georgia | |
| Land/zijde | .svg.png){kind=small} Geconfedereerde Staten van Amerika
| |
| Onderdeel | .svg.png){kind=small} Confederate States Army
| |
| Dienstjaren | 1861-1865 (CSA) | |
| Rang |  Generaal-majoor
| |
| Bevel | Young's Cavalry Division Young's Cavalry Brigade Cobb's Legion | |
| Slagen/oorlogen | Amerikaanse Burgeroorlog | |
| Pierce M. B. Young | ||||
|---|---|---|---|---|
|
| ||||
| Handtekening | .png){kind=small}
| |||
| Consul voor de Verenigde Staten van Amerika in Guatemala | ||||
| Aangetreden | 12 juni 1893 | |||
| Einde termijn | 23 mei 1896 | |||
| Voorganger | Romualdo Pacheco | |||
| Opvolger | Macgrane Cox | |||
| Consul voor de Verenigde Staten van Amerika in Honduras | ||||
| Aangetreden | 12 november 1893 | |||
| Einde termijn | 23 mei 1896 | |||
| Voorganger | Romualdo Pacheco | |||
| Opvolger | Macgrane Cox | |||
| Consul-generaal voor de Verenigde Staten van Amerika in Sint-Petersburg, Keizerrijk Rusland | ||||
| Aangetreden | 1885 | |||
| Einde termijn | 1887 | |||
| Lid van het Huis van Afgevaardigden voor 7de kiesdiscrict van Georgia | ||||
| Aangetreden | 25 juli 1868 | |||
| Einde termijn | 3 maart 1875 | |||
| Voorganger | Werd tijdelijk geschorst tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog | |||
| Opvolger | William H. Felton | |||
| ||||
Pierce Manning Butler Young (15 november 1836 – 6 juli 1896) was een Amerikaanse soldaat, politicus en diplomaat.[1] Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog was hij generaal-majoor in het Confederate States Army. Na de oorlog bouwde hij een politieke en diplomatieke loopbaan uit.
Vroege jaren
Pierce M. B. Young werd geboren op 15 november 1836 in Spartanburg, South Carolina.[2] Zijn vader was Dr. R. M. Young en zijn grootvader was kapitein William Young die had meegevochten in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Op jonge leeftijd verhuisde hij en zijn gezin naar Bartow County, Georgia. Hij kreeg er les van privéleraren.[2] Toen hij 13 jaar werd, volgde Young les aan de Georgia Military Institute in Marietta, Georgia. Hij studeerde af in 1856.[2] Young studeerde kort rechten voor hij toegelaten werd tot de United States Military Academy in West Point. Twee maanden voor hij daar zou afstuderen verliet hij de academie na de secessie van Georgia.[2][3]
Amerikaanse Burgeroorlog
Na zijn vertrek uit de militaire academie werd hij benoemd tot tweede luitenant in het 1st Georgia Infantry Regiment. Hij werd al snel bevorderd tot eerste luitenant en toegevoegd aan de staf van generaal-majoor Braxton Bragg in Pensacola, Florida. Ook was hij kort adjudant van brigadegeneraal W. H. T. Walker. In juli werd Young toegevoegd aan Cobb’s Legion en op 24 juli 1861 bevorderd tot majoor. Enkele maanden later op 3 september 1861 werd hij gepromoveerd tot luitenant-kolonel. In november kreeg hij het bevel over de cavalerie van het legioen.
Youngs cavalerie werd in 1862 toegevoegd aan de brigade van brigadegeneraal Wade Hampton in J.E.B. Stuarts cavaleriedivisie in het Army of Northern Virginia. Tijdens de Marylandveldtocht werd Young geprezen voor zijn inzet en moed door Stuart.[4] Op 1 november 1862 werd Young gepromoveerd tot kolonel. Hij onderscheidde zich opnieuw tijdens de Slag bij Brandy Station op 9 juni 1863 en nam deel aan de cavalerie-operaties tijdens de Gettysburgveldtocht.[4][5] Begin augustus raakte hij gewond bij een schermutseling. In oktober 1863 werd hij bevorderd tot brigadegeneraal en kreeg het bevel over de oude brigade van Hampton. Deze bestond uit de 1st en 2nd South Carolina Cavalry Regiment, Cobbs Legion, Jeff Davis Legion en Phillips' Legion.[5][6] Zijn brigade werd ingezet tijdens de Bristoeveldtocht en tijdens de Slag bij Mine Run.
In 1864 nam Young, samen met zijn brigade, deel aan de Overlandveldtocht in Virginia. Na het overlijden van J.E.B. Stuart bij Yellow Tavern nam Young tijdelijk de plaats in van Hampton die Stuart verving.[5] Young werd in november naar Augusta in Georgia gestuurd om nieuwe rekruten op te pikken en raakte betrokken bij de verdediging van de stad toen de Noordelijken onder leiding van generaal-majoor William T. Sherman de stad bedreigden. Young werd in december 1864 bevorderd tot generaal-majoor. Hij werd ingezet om Savannah te helpen verdedigen en nam in 1865 ook deel aan de Carolina's-veldtocht. Hij gaf zich samen met het Army of Tennessee onder leiding van generaal Joseph E. Johnston over op 26 april 1865.[3][6]
Latere jaren
Na de oorlog keerde hij terug naar Georgia en werd plantage-eigenaar.[2] Young was een overtuigd Democraat en stelde zich verkiesbaar voor het Huis van Afgevaardigden. Hij werd verkozen en zou nog drie maal herkozen worden. Hij zetelde in het huis tussen 1868 en 1875.[2][7] Hij werd aangesteld als Amerikaans vertegenwoordiger voor de Wereldtentoonstelling van 1878 in Parijs.[2] Daarna diende hij tussen 1885 en 1887 als consul-generaal in Sint-Petersburg in het Keizerrijk Rusland en tussen 1893 en 1896 als speciaal zaakgelastigde in Guatemala en Honduras.[2] Hij overleed op 6 juli 1896 in New York. Zijn stoffelijk overschot werd bijgezet in het Oak Hill Cemetery in Cartersville, Georgia.[2][3]
Voetnoten
- ↑ Holland, Lynwood M. (1964). Pierce M.B. Young, The Warwick of the South. University of Georgia Press.
- ↑ a b c d e f g h i Pierce Manning Butler Young 1836–1896. U.S. House of Representatives - Office of the Historian. Geraadpleegd op 29 juni 2025.
- ↑ a b c Lynwood M. Holland (1 August 2009). Pierce M. B. Young: The Warwick of the South. University of Georgia Press. ISBN 978-0-8203-3445-5.
- ↑ a b Major Henry Brainerd McClellan (1885). The Life and Campaigns of Major-General J. E. B. Stuart, Commander of the Cavalry of the Army of Northern Virginia. Houghton, Mifflin, p. 277. ISBN 9780722209486.
- ↑ a b c Alonzo Gray (1910). Cavalry Tactics as Illustrated by the War of the Rebellion: Together with Many Interesting Facts Important for Cavalry to Know. U.S. Cavalry Association.
- ↑ a b Darrell L. Collins (11 december 2015). The Army of Northern Virginia: Organization, Strength, Casualties, 1861-1865. McFarland, p. 90. ISBN 978-1-4766-2364-1.
- ↑ United States. Congress. House (1873). Journal of the House of Representatives of the United States. U.S. Government Printing Office, p. 707.
Bronnen
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Pierce M. B. Young op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Eicher, John H., and David J. Eicher, Civil War High Commands. Stanford: Stanford University Press, 2001. ISBN 978-0-8047-3641-1.
- Evans, Clement A., ed. Confederate Military History: A Library of Confederate States History. 12 vols. Atlanta: Confederate Publishing Company, 1899. OCLC 833588. Retrieved January 20, 2011. Volume: 6. Derry, J. T.; Georgia.
- Holland, Lynwood Mathis. "Pierce M.B. Young: The Warwick of the South". Athens, GA: The University of Georgia Press, 1964. OCLC 1382650
- Sifakis, Stewart. Who Was Who in the Civil War. New York: Facts On File, 1988. ISBN 978-0-8160-1055-4.
- Warner, Ezra J. Generals in Gray: Lives of the Confederate Commanders. Baton Rouge: Louisiana State University Press, 1959. ISBN 978-0-8071-0823-9.