Natriummaleonitrildithiolaat
| Natriummaleonitrildithiolaat | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | ||||
| IUPAC-naam | Dinatrium(Z)-1,2-dicyanoetheen-1,2-bis(thiolaat) | |||
| Andere namen | natrium-mnt natriummaleonitrildithiolaat | |||
| Molmassa | 186,16 g/mol | |||
| SMILES | [Na+].[Na+].[S-]/C(C#N)=C(/[S-])C#N
| |||
| InChI | 1/C4H2N2S2.2Na/c5-1-3(7)4(8)2-6;;/h7-8H;;/q;2*+1/p-2/b4-3+;;
| |||
| CAS-nummer | 5466-54-6 | |||
| PubChem | 6523934 | |||
| Wikidata | Q7553332 | |||
| Beschrijving | Gele vaste stof | |||
| Goed oplosbaar in | ethanol, DMF | |||
| ||||
2Ni(mnt)2.jpg)
Natriummaleonitrildithiolaat is een chemische verbinding met de formule . De stof bevat een dubbele binding, dus formeel is er sprake van E/Z-isomerie. Zonder expliciete aanduiding wordt echter altijd het Z-isomeer bedoeld. In formules wordt het maleonitrildithiolaat-deel van de naam vaak afgekort tot mnt: . Mnt is een goede complexvormer uit de klasse van de dithiolenen, een complexerend alkeen-1,2-dithiolaat. Het is een goed voorbeeld van een niet-innocente ligand. Van mnt zijn verschillende complexen beschreven, zoals .[1]:143–146 [2] [3]
wordt gesynthetiseerd door koolstofdisulfide te laten reageren met natriumcyanide waarbij cyanodithioformaat ontstaat. In waterige oplossing wordt elementair zwavel afgescheiden onder vorming van de gewenste verbinding:[4] [5]
De stof is voor het eerst beschreven in 1957.[6]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sodium maleonitriledithiolate op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) Day, Peter, Coronado, Eugenio (14 december 2004). Molecular Materials Combining Magnetic and Conducting Properties, 1. Wiley. DOI:10.1002/3527604383.ch4, 105–159. ISBN 978-3-527-30665-7.
- ↑ (en) MillerDay, Joel S.Peter; Coronado, Eugenio (14 december 2004). Molecular Materials Combining Magnetic and Conducting Properties, pag.: 105–159 (Wiley). DOI: 10.1002/3527604383.ch4.. ISBN 978-3-527-30665-7.
- ↑ Day, Peter; Coronado, Eugenio (2004-12-14). Miller, Joel S.; Drillon, Marc (eds.). Molecular Materials Combining Magnetic and Conducting Properties (1 ed.). Wiley. pp. 105–159. doi:10.1002/3527604383.ch4. ISBN 978-3-527-30665-7.
- ↑ (en) MuettertiesDavison, Earl L.A.; Holm, R. H.; Benson, R. E.; Mahler, W. (January 1967). Metal Complexes Derived from cis -1,2-dicyano-1,2-ethylenedithiolate and Bis(Trifluoromethyl)-1,2-dithiete 10, pag.: 8–26 (Wiley). DOI: 10.1002/9780470132418.ch3.. ISBN 978-0-470-13169-5.
- ↑ (en) Davison, A., Holm, R. H., Benson, R. E., Mahler, W. (January 1967). Metal Complexes Derived from cis -1,2-dicyano-1,2-ethylenedithiolate and Bis(Trifluoromethyl)-1,2-dithiete, 1. Wiley. DOI:10.1002/9780470132418.ch3, 8–26. ISBN 978-0-470-13169-5.
- ↑ G. Bähr and G. Schleitzer (1957). Beiträge zur Chemie des Schwefelkohlenstoffs und Selenkohlenstoffs, II. Die Kondensierende Spontan-Entschwefelung von Salzen und Estern der Cyan-Dithioameisensäure. Freie Cyan-Dithioameisensäure. Chemische Berichte 90 (3), pag.: 438–443. DOI: 10.1002/cber.19570900322.
