Meerrijig epitheel

Meerrijig epitheel,[1] pseudogestratificeerd epitheel[1] of epithelium pseudostratificatum[2] is een eenlagig epitheel dat lijkt op een meerlagig epitheel doordat de kernen van de cellen niet allen op dezelfde hoogte zitten ten opzichte van de basale membraan. Ze zitten wel degelijk allemaal op de basale laag, maar ze komen niet allemaal aan de oppervlakte. Dit epitheel komt vooral voor in de luchtpijp, hier meestal voorzien van trilharen, en ook in de genitale afvoerwegen. Het komt ook voor bij het neuro-epitheel.

Interfase celkernbewegingen. SEM-afbeelding van het zachte hersenvlies van een E13 oud muizenembryo wordt gecombineerd met een dwarsdoorsnedeschema (rechts) dat neuro-epitheliale cellen apicobasaal over het vlies laat zien en neuronen die zich in de buitenste zone verzamelen. Terwijl het buitenste gebied dat bestaat uit gedifferentieerde neuronen echt gelaagd is, is het binnenste progenitorgebied, de ventriculaire zone genoemd, pseudogestratificeerd, waarbij elke kern op een celcyclusafhankelijke manier migreert binnen een langwerpige progenitorcel. Zoals geïllustreerd in een kloon die spaarzaam is gelabeld (groen, plasmamembraan; magenta, kern) in slice-cultuur, is nucleaire/somale beweging apicaal tijdens de G2-fase (progenitor, tot 160 min) en basaal tijdens de G1-fase (dochtercellen, tot 440 min), terwijl mitose plaatsvindt aan het apicale oppervlak (160 min)
Groei van caudaal neuro-epitheel van het kippenembryo van 2 tot 4 dagen oud

Literatuurverwijzingen

  1. a b Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
  2. Federative International Committee on Anatomical Terminology (FICAT) (2005). Terminologia Histologica. International terms for human cytology and histology. Philadelphia/Baltimore/New York/London/Buenos Aires/Hong Kong/Sydney/Tokyo: Wolter Kluwers-Lippincott Williams & Wilkins.