Finale UEFA Europa League 2025

Finale UEFA Europa League 2025
De finale werd gespeeld in het San Mamés.
De finale werd gespeeld in het San Mamés.
Tottenham Hotspur
Vlag van Engeland		 Manchester United
Vlag van Engeland
1 0
Verslag
Competitie UEFA Europa League 2024–25
Datum 21 mei 2025
Stadion San Mamés
Locatie Vlag van Spanje Bilbao
Scheidsrechter Vlag van Duitsland Felix Zwayer
Toeschouwers 49.924
Man van de wedstrijd Vlag van Argentinië Cristian Romero
Weer Gedeeltelijk bewolkte avond
14 °C
78% luchtvochtigheid[1]
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Europa Leaguefinale van het seizoen 2024/25 was de 54ste eindwedstrijd van het secundaire toernooi in het Europees clubvoetbal en de 16de sinds de naamsverandering. De voetbalwedstrijd werd gespeeld tussen de Engelse clubs Tottenham Hotspur en Manchester United in het San Mamés te Bilbao op woensdag 21 mei 2025. Tottenham Hotspur won met 1–0 dankzij een doelpunt van Brennan Johnson in de eerste helft, nam de titel over van Atalanta Bergamo en kwalificeerde zich voor de UEFA Champions League 2025/26 en de UEFA Super Cup 2025.

Organisatie

Oorspronkelijk zou in het San Mamés wedstrijden gespeeld worden op het EK 2020, maar die wedstrijden werden vanwege de coronacrisis verplaatst naar het Estadio de La Cartuja. Om desondanks de inspanningen en financiële investeringen van Bilbao te erkennen, werd op 16 juli 2021 door de UEFA om de UEFA Women's Champions Leaguefinale van 2024 en de UEFA Europa Leaguefinale van 2025 in het San Mamés te laten spelen.[2][3] Er werden geen eerdere grote finales van het Europees clubvoetbal gespeeld. In het oude San Mamés werden wel wedstrijden gespeeld op het WK 1982. In de UEFA Europa League werden bovendien eerder de finales van 2003 en 2022 in Spanje gespeeld, beide in Sevilla.

De UEFA stelde op 12 mei 2025 de Duitser Felix Zwayer aan als scheidsrechter voor de finale. Eerder floot hij de finale van de UEFA Nations League in 2023. In het seizoen 2024/25 floot hij eerder de UEFA Europa League-wedstrijd tussen Olympiakos Piraeus en FK Bodø/Glimt in de achtste finales. Hij werd de eerste Duitse scheidsrechter in de UEFA Europa Leaguefinale sinds Felix Brych in 2014. Zwayer zou geassisteerd worden door landgenoten Robert Kempter en Christian Dietz als assistent-scheidsrechters en de Italiaan Maurizio Mariani als vierde official. De Duitser Bastian Dankert werd aangesteld als videoscheidsrechter, gesteund door zijn landgenoot Benjamin Brand en de Spanjaard Carlos del Cerro Grande.[4]

Voorgeschiedenis

Tottenham Hotspur speelde drie keer eerder de finale van de UEFA Europa League, toen het toernooi nog de UEFA Cup heette: het won in 1972 van Wolverhampton Wanderers en in 1984 van RSC Anderlecht en verloor in 1974 van Feyenoord. Daarnaast won het de Europacup II-finale in 1963 en verloor het de UEFA Champions Leaguefinale van 2019. Manchester United stond twee keer eerder in de finale van de UEFA Europa League: het won in 2017 van AFC Ajax en verloor in 2021 van Villarreal CF. Verder won Manchester United de Europacup II-finale van 1991 en de UEFA Champions Leaguefinales van 1968, 1999 en 2008, terwijl het de UEFA Champions Leaguefinales van 2009 en 2011 verloor.

Tottenham Hotspur speelde 9 keer eerder tegen Engelse clubs in Europees verband, waaronder in de finale van de UEFA Cup in 1972 tegen Wolverhampton Wanderers en de finale van de UEFA Champions League in 2019 tegen Liverpool FC. Van die wedstrijden werden er in totaal 4 gewonnen en 4 verloren. Manchester United speelde eveneens 9 eerdere wedstrijden tegen Engelse clubs in Europees verband, waaronder de finale van de UEFA Champions League in 2008 tegen Chelsea FC. Van die wedstrijden won het er in totaal 5 en verloor het er 2.[5] 17 keer eerder stond een Engelse club in de finale van de UEFA Europa League, waarvan meest recentelijk Manchester United in 2021. Twee keer eerder werd de finale van het toernooi gespeeld tussen twee Engelse clubs: Tottenham Hotspur versloeg Wolverhampton Wanderers in 1972 en Chelsea FC won van Arsenal FC in 2019.

Tottenham Hotspur en Manchester United hadden eerder al 204 onderlinge wedstrijden gespeeld, waarvan er 57 gewonnen werden door Tottenham Hotspur en 96 door Manchester United. Beide clubs hadden elkaar één keer eerder getroffen in Europees verband: Manchester United won over twee wedstrijden met 3–4 in de achtste finales van de Europacup II 1963/64. De clubs speelden ook één eerdere finale tegen elkaar. Manchester United won na een penaltyserie de League Cup in 2009. Eerder in het seizoen 2024/25 won Tottenham Hotspur al drie keer van Manchester United: met 0–3 en 1–0 in de Premier League en met 4–3 in de League Cup.[6]

Weg naar de finale

Zie UEFA Europa League 2024/25 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur Ronde Vlag van Engeland Manchester United
Tegenstander Locatie Uitslag Competitiefase Tegenstander Locatie Uitslag
Vlag van Azerbeidzjan FK Qarabağ Thuis 3 – 0 Speelronde 1 Vlag van Nederland FC Twente Thuis 1 – 1
Vlag van Hongarije Ferencváros Uit 2 – 1 Speelronde 2 Vlag van Portugal FC Porto Uit 3 – 3
Vlag van Nederland AZ Thuis 1 – 0 Speelronde 3 Vlag van Turkije Fenerbahçe SK Uit 1 – 1
Vlag van Turkije Galatasaray SK Uit 2 – 3 Speelronde 4 Vlag van Griekenland PAOK Saloniki Thuis 2 – 0
Vlag van Italië AS Roma Thuis 2 – 2 Speelronde 5 Vlag van Noorwegen FK Bodø/Glimt Thuis 3 – 2
Vlag van Schotland Rangers FC Uit 1 – 1 Speelronde 6 Vlag van Tsjechië Viktoria Pilsen Uit 2 – 1
Vlag van Duitsland TSG Hoffenheim Uit 3 – 2 Speelronde 7 Vlag van Schotland Rangers FC Thuis 2 – 1
Vlag van Zweden IF Elfsborg Thuis 3 – 0 Speelronde 8 Vlag van Roemenië FCSB Uit 3 – 0
Pos Team Wed Ptn
2 Vlag van Spanje Athletic Club 8 19
3 Vlag van Engeland Manchester United 8 18
4 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur 8 17
5 Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt 8 16
6 Vlag van Frankrijk Olympique Lyon 8 15
Bron: UEFA
 Stand
Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Italië SS Lazio 8 19
2 Vlag van Spanje Athletic Club 8 19
3 Vlag van Engeland Manchester United 8 18
4 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur 8 17
5 Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt 8 16
Bron: UEFA
Tegenstander Heen Terug Totaal Knock-outfase Tegenstander Heen Terug Totaal
Bye Tussenronde Bye
Vlag van Nederland AZ 0 – 1 (U) 3 – 1 (T) 3 – 2 Achtste finales Vlag van Spanje Real Sociedad 1 – 1 (U) 4 – 1 (T) 5 – 2
Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt 1 – 1 (T) 1 – 0 (U) 2 – 1 Kwartfinales Vlag van Frankrijk Olympique Lyon 2 – 2 (U) 5 – 4 n.v. (T) 7 – 6
Vlag van Noorwegen FK Bodø/Glimt 3 – 1 (T) 2 – 0 (U) 5 – 1 Halve finales Vlag van Spanje Athletic Club 3 – 0 (U) 4 – 1 (T) 7 – 1

De uitslagen staan in het perspectief van de finalist. 'T' staat voor een thuiswedstrijd, 'U' staat voor een uitwedstrijd.

Tottenham Hotspur

Tottenham Hotspur plaatste zich voor het hoofdtoernooi van de UEFA Europa League als vijfde in de Premier League 2023/24. De competitiefase werd afgetrapt met drie overwinningen, tegen FK Qarabağ, Ferencváros en AZ. Vervolgens werd er met 3–2 verloren op bezoek bij Galatasaray SK en gelijkgespeeld tegen AS Roma en Rangers FC. Met overwinningen tegen TSG Hoffenheim en IF Elfsborg in januari 2025 wisten de Londenaren zich echter te kwalificeren voor de achtste finales met de vierde plek in de competitiefase. In de achtste finales trof Tottenham Hotspur wederom AZ. Een 1–0 uitnederlaag na een eigen doelpunt van Lucas Bergvall werd goed gemaakt door in eigen huis met 3–1 te winnen, mede dankzij twee doelpunten van Wilson Odobert. In de kwartfinales was Eintracht Frankfurt de tegenstander. In de thuiswedstrijd bleven beide teams in evenwicht na doelpunten van Hugo Ekitike en Pedro Porro, maar in de uitwedstrijd maakte Dominic Solanke vlak voor rust vanaf de penaltystip het enige doelpunt. FK Bodø/Glimt was Tottenham Hotspurs laatste horde richting de finale. Na een doelpunt van Brennan Johnson in de eerste minuut won Tottenham Hotspur in het eigen Tottenham Hotspur Stadium met 3–1, via ook doelpunten van James Maddison en Solanke. Een week later bezorgden doelpunten van Solanke en Porro Tottenham Hotspur in het Aspmyrastadion een 0–2 zege, waarmee de finale bereikt werd.

Manchester United

Manchester United plaatste zich voor het hoofdtoernooi van de UEFA Europa League als winnaar van de FA Cup 2023/24. De competitiefase werd onder leiding van trainer Erik ten Hag afgetrapt met drie gelijke spelen, telkens na een voorsprong, tegen FC Twente, FC Porto en Fenerbahçe SK. Vervolgens werd er enkel nog gewonnen; eerst onder leiding van interim-trainer Ruud van Nistelrooij tegen PAOK Saloniki en later onder leiding van Rúben Amorim tegen FK Bodø/Glimt, Viktoria Pilsen, Rangers FC en FCSB. Zo plaatste Manchester United zich als derde in de competitiefase, en het enige ongeslagen team, voor de achtste finales. Daarin werd het gekoppeld aan Real Sociedad. Nadat de uitwedstrijd in een 1–1 gelijkspel was geëindigd, hielp aanvoerder Bruno Fernandes zijn elftal met een hattrick naar een 4–1 thuiszege en daarmee een plek in de kwartfinales. In de kwartfinales trof Manchester United Olympique Lyon. De uitwedstrijd eindigde in een 2–2 gelijkspel na een laat doelpunt aan beide kanten. In de thuiswedstrijd kwam Manchester United met 2–0 voor, maar dwong Olympique Lyon een verlenging af waarin het op een 2–4 voorsprong kwam. Doordat Fernandes, Kobbie Mainoo en Harry Maguire in de laatste tien minuten scoorden, wist Manchester United zich toch nog te plaatsen voor de halve finales. Athletic Club was de laatste horde richting de finale. In de uitwedstrijd, in het finalestadion San Mamés, zette Manchester United nog voor de rust via Casemiro en Fernandes de eindstand 0–3 op het scorebord tegen tien man, nadat Daniel Vivian een rode kaart had gekregen. Op Old Trafford een week later stond Athletic Club via Mikel Jauregizar lange tijd op een voorsprong. Via Mason Mount, Casemiro en Rasmus Højlund werd uiteindelijk echter wederom een ruime zege geboekt (4–1) en plaatste Manchester United zich voor de finale.

Wedstrijd

Verloop

Lucas Bergvall, Dejan Kulusevski en James Maddison ontbraken bij Tottenham Hotspur met blessures, terwijl Manchester United in de finale Lisandro Martínez en Matthijs de Ligt moest missen vanwege blessureleed. Aan het eind van een eerste helft zonder grote kansen kwam Tottenham Hotspur op een voorsprong toen een voorzet van Pape Sarr via Brennan Johnson en Luke Shaw in het doel van André Onana eindigde. In de tweede helft hield Tottenham Hotspur zijn doel schoon: Micky van de Ven haalde acrobatisch een kopbal van Rasmus Højlund van de lijn, Bruno Fernandes kopte naast het doel en Guglielmo Vicario keerde doelpogingen van invaller Alejandro Garnacho en Shaw. Zo won Tottenham Hotspur het toernooi.[7][8]

Details

21 mei 2025
21:00 (UTC+2) 		Tottenham Hotspur Vlag van Engeland 1 – 0 (1 – 0) Vlag van Engeland Manchester United Stadion: San Mamés, Vlag van Spanje Bilbao
Toeschouwers: 49.924[9]
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Zwayer
Assistenten: Vlag van Duitsland Robert Kempter
Assistenten: Vlag van Duitsland Christian Dietz
Vierde official: Vlag van Italië Maurizio Mariani
Vijfde official: Vlag van Italië Daniele Bindoni
Video-assistenten: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Video-assistenten: Vlag van Spanje Carlos del Cerro Grande (SVAR)
AVAR: Vlag van Duitsland Benjamin Brand
Speler van de wedstrijd: Vlag van Argentinië Cristian Romero
Johnson Goal 42'
Sarr Assist 		Verslag
   
 
Tottenham Hotspur
Manchester United
DM 1 Vlag van Italië Guglielmo Vicario
RB 23 Vlag van Spanje Pedro Porro
CV 17 Vlag van Argentinië Cristian Romero Aanvoerder
CV 37 Vlag van Nederland Micky van de Ven Kreeg in de 49e minuut geel 49'
LB 13 Vlag van Italië Destiny Udogie Werd na 90 minuten van het veld gehaald 90'
RM 29 Vlag van Senegal Pape Sarr Werd na 90 minuten van het veld gehaald 90'
CM 8 Vlag van Mali Yves Bissouma Kreeg in de 68e minuut geel 68'
LM 30 Vlag van Uruguay Rodrigo Bentancur
RA 22 Vlag van Wales Brennan Johnson Werd na 78 minuten van het veld gehaald 78'
SP 19 Vlag van Engeland Dominic Solanke
LA 9 Vlag van Brazilië Richarlison Kreeg in de 58e minuut geel 58' Werd na 67 minuten van het veld gehaald 67'
Wisselspelers:
DM 40 Vlag van Verenigde Staten Brandon Austin
DM 41 Vlag van Engeland Alfie Whiteman
VD 4 Vlag van Oostenrijk Kevin Danso Werd na 78 minuten in het veld gebracht 78'
VD 24 Vlag van Engeland Djed Spence Werd na 90 minuten in het veld gebracht 90'
VD 33 Vlag van Wales Ben Davies
MV 14 Vlag van Engeland Archie Gray Werd na 90 minuten in het veld gebracht 90'
MV 47 Vlag van Engeland Mikey Moore
AV 7 Vlag van Zuid-Korea Son Heung-min (Aanvoerder 67')  Werd na 67 minuten in het veld gebracht 67'
AV 11 Vlag van Frankrijk Mathys Tel
AV 28 Vlag van Frankrijk Wilson Odobert
AV 44 Vlag van Engeland Dane Scarlett
AV 63 Vlag van Engeland Damola Ajayi
Coach:
Vlag van Australië Ange Postecoglou
DM 24 Vlag van Kameroen André Onana
RV 15 Vlag van Frankrijk Leny Yoro
CV 5 Vlag van Engeland Harry Maguire Kreeg in de 88e minuut geel 88'
LV 23 Vlag van Engeland Luke Shaw
RM 3 Vlag van Marokko Noussair Mazraoui Werd na 85 minuten van het veld gehaald 85'
CM 18 Vlag van Brazilië Casemiro
CM 8 Vlag van Portugal Bruno Fernandes Aanvoerder
LM 13 Vlag van Denemarken Patrick Dorgu Werd na 90 minuten van het veld gehaald 90'
RA 16 Vlag van Ivoorkust Amad Diallo Kreeg in de 35e minuut geel 35'
SP 9 Vlag van Denemarken Rasmus Højlund Werd na 71 minuten van het veld gehaald 71'
LA 7 Vlag van Engeland Mason Mount Werd na 71 minuten van het veld gehaald 71'
Wisselspelers:
DM 1 Vlag van Turkije Altay Bayındır
VD 2 Vlag van Zweden Victor Lindelöf
VD 20 Vlag van Portugal Diogo Dalot Werd na 85 minuten in het veld gebracht 85'
VD 26 Vlag van Engeland Ayden Heaven
VD 35 Vlag van Noord-Ierland Jonny Evans Kreeg in de 90+2e minuut geel 90+2'
VD 41 Vlag van Engeland Harry Amass
MV 14 Vlag van Denemarken Christian Eriksen
MV 25 Vlag van Uruguay Manuel Ugarte
MV 37 Vlag van Engeland Kobbie Mainoo Werd na 90 minuten in het veld gebracht 90'
MV 43 Vlag van Engeland Toby Collyer
AV 11 Vlag van Nederland Joshua Zirkzee Werd na 71 minuten in het veld gebracht 71' Kreeg in de 84e minuut geel 84'
AV 17 Vlag van Argentinië Alejandro Garnacho Werd na 71 minuten in het veld gebracht 71'
Coach:
Vlag van Portugal Rúben Amorim

Statistieken

Statistieken[10] Vlag van Engeland Tottenham Hotspur Vlag van Engeland Manchester United
Doelpunten 1 0
Gele kaarten 3 4
Rode kaarten 0 0
Wissels 4 4
Schoten op doel 3 14
Schoten naast doel 1 3
Overtredingen 22 10
Hoekschoppen 4 5
Buitenspel 1 2
Geslaagde passes 126 462
Passnauwkeurigheid (%) 67 86
Balbezit (%) 35 65

Nasleep

Tottenham Hotspur won zijn eerste continentale prijs sinds 1984. Het werd na de eerdere overwinningen in 1972 en 1984 de zesde club die de UEFA Cup/UEFA Europa League minstens drie keer won, en na Liverpool FC de tweede Engelse club die dat lukte. Manchester United werd na de eerdere verloren finale van 2021 de elfde club die meerdere finales verloor om de UEFA Cup/UEFA Europa League, en na Arsenal FC de tweede Engelse club die dat overkwam.[11] Tottenham Hotspur-aanvoerder Cristian Romero werd na afloop van de finale door de UEFA verkozen tot man van de wedstrijd, omdat hij leiderschap toonde en constant duels won.[12]

Zie ook

Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.