Finale UEFA Champions League 2025

Finale UEFA Champions League 2025
De finale wordt gespeeld in de Allianz Arena.
Paris Saint-Germain Internazionale 5 0
Verslag
Competitie	UEFA Champions League 2024–25
Datum	31 mei 2025
Stadion	Allianz Arena
Locatie	München
Scheidsrechter	István Kovács
Toeschouwers	64.327
Man van de wedstrijd	Désiré Doué
Weer	Gedeeltelijk bewolkte avond 24 °C 47% luchtvochtigheid[1]
← Vorige     Volgende →
Portaal    Voetbal

De UEFA Champions Leaguefinale van het seizoen 2024/25 was de 70ste eindwedstrijd van het primaire toernooi in het Europees clubvoetbal en de 33ste sinds de naamsverandering. De voetbalwedstrijd werd gespeeld tussen het Franse Paris Saint-Germain en het Italiaanse Internazionale in de Allianz Arena te München op zaterdag 31 mei 2025 met István Kovács als scheidsrechter. Paris Saint-Germain won met 5–0, wat de grootste overwinning ooit werd in de finale van het toernooi, en won het toernooi voor het eerst. De Parijzenaren namen de titel over van Real Madrid en kwalificeerde zich voor de UEFA Champions League 2025/26, de UEFA Super Cup 2025, de FIFA Intercontinental Cup 2025 en het WK voor clubs 2029.

De Allianz Arena te München werd op 24 september 2019 door de UEFA aangewezen als stadion voor de UEFA Champions Leaguefinale van 2022.^[2] Op 17 juni 2020 werd de finale van 2020 verplaatst vanwege de coronacrisis, waarna de eerder aangewezen stadions de finale telkens een jaar later zou organiseren. München zou dus de finale van 2023 organiseren.^[3] Nadat de finale van 2021 wederom vanwege de coronacrisis verplaatst werd, van Istanbul naar Porto, werd de finale van 2023 toegewezen aan Istanbul. München zou in plaats daarvan de finale van 2025 organiseren.^[4] Eerder werden in het stadion de UEFA Champions Leaguefinale van 2012 en wedstrijden op het WK 2006, het EK 2020 en het EK 2024 gespeeld. Ook werden de UEFA Champions Leaguefinales van 1979, 1993 en 1997 in München gespeeld, in het Olympiastadion. Bovendien werden de finales van 1959, 1988, 2004 en 2015 elders in Duitsland gespeeld, in Stuttgart, Gelsenkirchen en Berlijn.

De UEFA stelde op 12 mei 2025 de Roemeen István Kovács aangesteld als scheidsrechter voor de finale. Hij floot eerder de UEFA Europa Conference Leaguefinale van 2022 en de UEFA Europa Leaguefinale van 2024. Zo werd hij de eerste die de finale had gefloten van ieder op dat moment bestaande toernooi in het Europees clubvoetbal, en de eerste Roemeense scheidsrechter in de UEFA Champions League sinds 1995.^[5] In het seizoen 2024/25 had hij al zeven wedstrijden gefloten in de UEFA Champions League. Kovács zou geassisteerd worden door landgenoten Mihai Marica en Ferencz Tunyogi als assistent-scheidsrechters en de Portugees João Pinheiro als vierde official. De Nederlander Dennis Higler werd aangesteld als videoscheidsrechter, geassisteerd door zijn landgenoot Pol van Boekel en de Roemeen Cătălin Popa.^[6]

Op 16 april 2025 werd aangekondigd dat de Amerikaanse rockband Linkin Park voorafgaand aan de finale een liveconcert zou geven in het stadion.^[7]

Paris Saint-Germain speelde één keer de UEFA Champions Leaguefinale; het verloor in 2020 met 0–1 van Bayern München. Het speelde daarnaast twee eerdere finales om de Europacup II; het won in 1996 en verloor in 1997. Internazionale speelde zes eerdere finales in het toernooi; het won in 1964, 1965 en 2010 en verloor in 1967, 1972 en 2023. Internazionale won daarnaast de UEFA Cupfinales van 1991, 1993 en 1998 en verloor de UEFA Cupfinale van 1997 en de UEFA Europa Leaguefinale van 2020.

Paris Saint-Germain en Internazionale speelden nooit eerder tegen elkaar in het Europees clubvoetbal. De enige eerdere UEFA Champions Leaguefinale tussen een Franse en een Italiaanse club was in 1993, toen Olympique Marseille met 1–0 won van AC Milan. Franse clubs speelden in totaal 7 eerdere finales van de Europacup I/UEFA Champions League, waarvan het er 1 won en 6 verloor. Italiaanse clubs wonnen er in totaal 12 en verloren er 17. Paris Saint-Germain won 6 en verloor 10 van zijn 25 eerdere wedstrijden tegen Italiaanse clubs, terwijl Internazionale van zijn 27 eerdere wedstrijden tegen Franse clubs er 12 en 7 verloor.^[8]

Achraf Hakimi zou ten tijde van de finale spelen voor Paris Saint-Germain, maar kwam eerder uit voor Internazionale. Paris Saint-Germain-trainer Luis Enrique stond als trainer eerder al in de UEFA Champions Leaguefinale van 2015, toen hij FC Barcelona leidde naar een 3–1 zege op Juventus FC. Internazionale-trainer Simone Inzaghi stond eveneens één keer eerder langs de lijn bij de UEFA Champions Leaguefinale, toen zijn Internazionale met 1–0 onderuit ging tegen Manchester City in 2023.

Zie UEFA Champions League 2024/25 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Paris Saint-Germain				Ronde	Internazionale
Tegenstander		Locatie	Uitslag	Competitiefase	Tegenstander		Locatie	Uitslag
Girona FC		Thuis	1 – 0	Speelronde 1	Manchester City		Uit	0 – 0
Arsenal FC		Uit	0 – 2	Speelronde 2	Rode Ster Belgrado		Thuis	4 – 0
PSV		Thuis	1 – 1	Speelronde 3	Young Boys		Uit	1 – 0
Atlético Madrid		Thuis	1 – 2	Speelronde 4	Arsenal FC		Thuis	1 – 0
Bayern München		Uit	0 – 1	Speelronde 5	RB Leipzig		Thuis	1 – 0
Red Bull Salzburg		Uit	3 – 0	Speelronde 6	Bayer Leverkusen		Uit	0 – 1
Manchester City		Thuis	4 – 2	Speelronde 7	Sparta Praag		Uit	1 – 0
VfB Stuttgart		Uit	4 – 1	Speelronde 8	AS Monaco		Thuis	3 – 0
Pos Team Wed Ptn 13 AC Milan 8 15 14 PSV 8 14 15 Paris Saint-Germain 8 13 16 SL Benfica 8 13 17 AS Monaco 8 13 Bron: UEFA				Stand	Pos Team Wed Ptn 2 FC Barcelona 8 19 3 Arsenal FC 8 19 4 Internazionale 8 19 5 Atlético Madrid 8 18 6 Bayer Leverkusen 8 16 Bron: UEFA
Tegenstander	Heen	Terug	Totaal	Knock-outfase	Tegenstander	Heen	Terug	Totaal
Stade Brestois	3 – 0 (U)	7 – 0 (T)	10 – 0	Tussenronde	Bye
Liverpool FC	0 – 1 (T)	1 – 0 n.v. (T)	1 – 1 (4–1 pen.)	Achtste finales	Feyenoord	2 – 0 (U)	2 – 1 (T)	4 – 1
Aston Villa	3 – 1 (T)	2 – 3 (U)	5 – 4	Kwartfinales	Bayern München	2 – 1 (U)	2 – 2 (T)	4 – 3
Arsenal FC	1 – 0 (U)	2 – 1 (T)	3 – 1	Halve finales	FC Barcelona	3 – 3 (U)	4 – 3 n.v. (T)	7 – 6

De uitslagen staan in het perspectief van de finalist. 'T' staat voor een thuiswedstrijd, 'U' staat voor een uitwedstrijd.

Paris Saint-Germain had zich geplaatst voor het hoofdtoernooi van de UEFA Champions League als kampioen van de Ligue 1 2023/24. De competitiefase werd geopend met een thuiszege op Girona FC door een laat eigen doelpunt van Paulo Gazzaniga. In de vier daaropvolgende wedstrijden werd er echter verloren tegen Arsenal FC, Atlético Madrid en Bayern München, terwijl tegen PSV slechts één punt werd gepakt. Door overwinningen tegen Red Bull Salzburg, Manchester City en VfB Stuttgart wist Paris Saint-Germain zich nog wel met de vijftiende plek te plaatsen voor de tussenronde. In die tussenronde werd landgenoot Stade Brestois gemakkelijk aan de kant gezet, met 10–0 over twee wedstrijden. In de achtste finales tegen Liverpool FC werd een thuisnederlaag, door een laat doelpunt van Harvey Elliott, gecompenseerd met een vroeg doelpunt van Ousmane Dembélé in de uitwedstrijd. Vervolgens bleven beide clubs op gelijke hoogte in het tweeluik. In de penaltyserie schoten de Parijzenaren alle vier hun pogingen raak, terwijl Gianluigi Donnarumma er twee keerde. Zo mocht Paris Saint-Germain zich opmaken voor de kwartfinales tegen Aston Villa. Ondanks een openingsdoelpunt van Morgan Rogers won Paris Saint-Germain de thuiswedstrijd met 3–1. In de uitwedstrijd kwam het op een 0–2 voorsprong. Aston Villa kwam vervolgens tot 3–2, maar dat was niet genoeg om Paris Saint-Germain van de halve finales te halen. Paris Saint-Germains laatste horde richting de finale was eveneens Engels, Arsenal FC. In het Emirates Stadium maakte Dembélé snel het enige doelpunt. Ook in het Parc des Princes werd er gewonnen; doelpunten van Fabián Ruiz en Achraf Hakimi werden slechts beantwoord door een doelpunt van Bukayo Saka. Zo bereikte Paris Saint-Germain de finale.^[9]

Internazionale had zich geplaatst voor het hoofdtoernooi van de UEFA Champions League als kampioen van de Serie A 2023/24. De competitiefase werd afgetrapt met een doelpuntloos gelijkspel op bezoek bij Manchester City. De vier daaropvolgende wedstrijden werden allemaal gewonnen zonder tegendoelpunt, tegen Rode Ster Belgrado, Young Boys, Arsenal FC en RB Leipzig. Op bezoek bij Bayer Leverkusen moest het wel een doelpunt incasseren; Nordi Mukiele maakte in de slotfase het winnende doelpunt van de Duitsers. Internazionale sloot de competitie af met overwinningen tegen Sparta Praag en AS Monaco, wederom zonder tegendoelpunt, waarmee Internazionale zich als vierde direct kwalificeerde voor de achtste finales. In die achtste finales won Internazionale eerst op bezoek bij Feyenoord met 0–2, voordat het zich verzekerde van de volgende ronde met een 2–1 overwinning in eigen huis. In de kwartfinales was een doelpunt van Davide Frattesi goed voor een 1–2 uitzege op Bayern München. In de thuiswedstrijd hield Internazionale stand met een 2–2 gelijkspel. Internazionale's laatste horde richting de finale was FC Barcelona. In het Olympisch Stadion Lluís Companys zorgden Marcus Thuram en Denzel Dumfries voor een 0–2 voorsprong, voordat FC Barcelona nog voor de rust op gelijke hoogte kwam via Lamine Yamal en Ferran Torres. Door nog een doelpunt van Dumfries en een eigen doelpunt van Yann Sommer eindigde het heenduel in een 3–3 gelijkspel. In het Stadio Giuseppe Meazza had Internazionale halverwege een 2–0 voorsprong, dankzij een treffer van Lautaro Martínez en een benutte strafschop van Hakan Çalhanoğlu. FC Barcelona draaide dat om tot 2–3 via Eric García, Dani Olmo en Raphinha, maar Francesco Acerbi dwong met een gelijkmaker in de blessuretijd een verlenging af. In de verlenging maakte Frattesi het enige doelpunt, waarmee hij Internazionale naar de finale schoot.^[10]

Paris Saint-Germain kwam in de twaalfde minuut op een voorsprong. Na een pass van de wegdraaiende Désiré Doué kon Achraf Hakimi van dichtbij binnentikken, waarna hij het doelpunt tegen zijn voormalige club ingetogen vierde. Acht minuten later scoorde Doué zelf. Ousmane Dembélé had het spel verplaatst naar de linkerkant, waar Doué's schot via Federico Dimarco in het doel eindigde. Nog voor de rust schoot Dembélé voorlangs, terwijl Internazionale op zoek naar een gelijkmaker niet meer vond dan een kopbal van Marcus Thuram. Na een uur spelen maakte Doué zijn tweede doelpunt; na een steekpass van Vitinha rondde hij af in de korte hoek. Zo'n tien minuten later stuurde Ousmane Dembélé Chvitsja Kvaratschelia op het doel van Yann Sommer af en ook de Georgiër rondde af in de korte hoek, waarmee het duel bij een 4–0 tussenstand beslist leek. Nadat Thuram stuitte op Gianluigi Donnarumma en invaller Bradley Barcola naast schoot, maakte andere invaller Senny Mayulu in de slotfase het laatste doelpunt. Zo won Paris Saint-Germain de finale met 5–0.^[11]

31 mei 2025 21:00 (UTC+2)	Paris Saint-Germain	5 – 0 (2 – 0)	Internazionale	Stadion: Allianz Arena, München Toeschouwers: 64.327[12] Scheidsrechter: István Kovács Assistenten: Mihai Marica Assistenten: Ferencz Tunyogi Vierde official: João Pinheiro Vijfde official: Bruno Jesus Video-assistenten: Dennis Higler Video-assistenten: Pol van Boekel (SVAR) AVAR: Cătălin Popa Speler van de wedstrijd: Désiré Doué
	Hakimi  12' Doué Doué  20',  63' Dembélé; Vitinha Kvaratschelia  73' Dembélé Mayulu  86' Barcola	Verslag

Paris Saint-Germain

Internazionale

DM 01 Gianluigi Donnarumma RA 02 Achraf Hakimi 90' CV 05 Marquinhos CV 51 Willian Pacho LA 25 Nuno Mendes 78' CM 87 João Neves 84' CM 17 Vitinha CM 08 Fabián Ruiz 84' RB 14 Désiré Doué 65' 66' SP 10 Ousmane Dembélé LB 07 Chvitsja Kvaratschelia 84' Wisselspelers: DM 39 Matvej Safonov DM 80 Arnau Tenas VD 03 Presnel Kimpembe VD 21 Lucas Hernández 78' VD 35 Lucas Beraldo MV 19 Lee Kang-in MV 24 Senny Mayulu 84' MV 33 Warren Zaïre-Emery 84' AV 09 Gonçalo Ramos 84' AV 29 Bradley Barcola 66' AV 49 Ibrahim Mbaye Coach: Luis Enrique

DM 01 Yann Sommer CV 28 Benjamin Pavard 53' CV 15 Francesco Acerbi 71' CV 95 Alessandro Bastoni RM 02 Denzel Dumfries CM 23 Nicolò Barella CM 20 Hakan Çalhanoğlu 70' CM 22 Henrich Mchitarjan 62' LM 32 Federico Dimarco 53' SP 09 Marcus Thuram 69' SP 10 Lautaro Martínez Wisselspelers: DM 12 Raffaele Di Gennaro DM 13 Josep Martínez VD 06 Stefan de Vrij VD 30 Carlos Augusto 62' VD 31 Yann Bisseck 53' 62' VD 36 Matteo Darmian 62' VD 59 Nicola Zalewski 53' 56' MV 07 Piotr Zieliński MV 16 Davide Frattesi MV 21 Kristjan Asllani 70' AV 08 Marko Arnautović AV 99 Mehdi Taremi Coach: Simone Inzaghi 58'

Statistieken[13]	Paris Saint-Germain	Internazionale
Doelpunten	5	0
Gele kaarten	2	4
Rode kaarten	0	0
Wissels	5	5
Schoten op doel	8	2
Schoten naast doel	12	3
Overtredingen	13	7
Hoekschoppen	4	6
Buitenspel	0	5
Geslaagde passes	488	298
Passnauwkeurigheid (%)	91	83
Balbezit (%)	59	41

5–0 werd de grootste uitslag ooit in de finale van het toernooi. Paris Saint-Germain werd met die overwinning de 24ste club die de Europacup I/UEFA Champions League won, en na Olympique Marseille in 1993 de tweede Franse club die dat lukte. Paris Saint-Germain-trainer Luis Enrique werd de zevende trainer die de Europacup I/UEFA Champions League won met meerdere clubs, nadat hij het toernooi in 2015 had gewonnen met FC Barcelona. Achraf Hakimi werd eerste Marokkaanse speler die scoorde in de finale van de Europacup I/UEFA Champions League. Met het winnen van de UEFA Champions League werd Paris Saint-Germain, dat in hetzelfde seizoen al de Ligue 1 en Coupe de France had gewonnen, de negende club die ooit de treble won en de eerste Franse club die dat lukte.^[14] De Marokkaanse Hakimi en de Ecuadoraanse Willian Pacho werden de eerste spelers van hun land die de Europacup I/UEFA Champions League wonnen.^[15]

Na afloop van de finale werd Désiré Doué door de UEFA verkozen tot Speler van de Wedstrijd. Hij was de eerste speler geworden die als tiener twee keer scoorde in een UEFA Champions Leaguefinale.^[16] Internazionale-middenvelder Nicolò Barella stelde na afloop dat Paris Saint-Germain op elk vlak het betere team was.^[17] Enrique droeg vlak na de finale een t-shirt, en supporters van Paris Saint-Germain toonden een spandoek, met op beide verwijzingen naar Enrique's dochter Xana, die op negenjarige leeftijd was overleden aan botkanker.^[18]

In Parijs werd na de finale de Eiffeltoren gekleurd in de kleuren van Paris Saint-Germain, blauw en rood, en gingen supporters van Paris Saint-Germain de straten op. Vieringen in Parijs, maar ook in Grenoble, Lyon, Nantes en Pau, liepen uiteindelijk echter uit in rellen, plunderingen en brandstichting.^[19] Daarbij zouden 2 doden en 192 gewonden zijn gevallen. In totaal werden er 559 mensen gearresteerd, van wie 491 in de hoofdstad.^[20] Een dag na de finale zou Paris Saint-Germain met extra beveiliging gehuldigd worden op de Champs-Élysées.^[21]

• Lijst van Europese wedstrijden van Paris Saint-Germain
• Lijst van Europese wedstrijden van Internazionale
• Finale UEFA Women's Champions League 2025
• Finale UEFA Europa League 2025
• Lijst van finalisten van de UEFA Champions League