Fernand Ochsé
| Fernand Ochsé | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Portret van Ochsé (Louise-Catherine Breslau, 1898)
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Fernand Emile Didier Ochsé | |||
| Geboren | Parijs, 11 januari 1879 | |||
| Overleden | Auschwitz-Birkenau, 5 augustus 1944 | |||
| Geboorteland | Frankrijk | |||
| Beroep(en) | componist, illustrator en ontwerper | |||
| ||||
Fernand Emile Didier Ochsé (Weimerskirch, 11 januari 1879 – Auschwitz-Birkenau, 5 augustus 1944) was een Frans componist, illustrator en ontwerper.
Leven en werk
Fernand Ochsé werd geboren in een welgestelde Joodse familie, als zoon van Albert Ochsé, handelaar in ivoor en parelmoer, en Alice Fanny Dreyfus.[1] Ochsé studeerde aan het Conservatorium van Parijs. Hij leerde er Reynaldo Hahn, Arthur Honegger en Maurice Ravel kennen, met wie hij bevriend bleef. Ochsé componeerde diverse liederen voor het theater. Hij was daarnaast onder meer verantwoordelijk voor het decor van de première van Hahns operette Ciboulette, de kostuums voor de film La chute de la maison Usher (1928). Hij was illustrator van het tijdschrift La Revue musicale en ontwierp in 1934 de omslag voor een uitgave van chansons van de componist Pierre Octave Ferroud.
Samen met zijn oudere broer, de auteur Julien Ochsé (1874-1936), organiseerde hij lezingen en literaire salons in hun villa in Neuilly-sur-Seine. Nadat Julien overleed, hertrouwde Fernand in 1938 met diens weduwe, de Belgische beeldhouwster Louise Maijer (1884-1944). Om aan vervolging van de nazis te ontkomen, vluchtten zij in 1940 naar het door Italië bezet gebied in Frankrijk. Ze werden in juli 1944 in Cannes door de Gestapo gearresteerd en gevangengezet in Nice, waarna ze werden overgebracht naar het kamp Drancy. Op 31 juli 1944 werd het echtpaar met het laatste transport vanuit Frankrijk[2] gedeporteerd naar het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau, waar ze op 5 augustus 1944 werden omgebracht.[3]
Fernand Ochsé werd 65 jaar.
Enkele werken
- Zang en piano
- 1913: Le Parc. Poèmes des "Fêtes galantes" de Paul Verlaine. Compositie. Berlijn: Adolph Fürstner.
- 1933: Ce que je préfère. Tekst en compositie. Parijs: Choudens.
- 1934: Ménage moderne. Compositie. Parijs: Coda.
- 1934: Réponse à Balzac. Compositie. Tekst Paul Dublin. Parijs: éditions Coda.
- 1934: Réponse à Balzac. Compositie. Tekst Paul Dublin. Parijs: éditions Coda.
- 1934: Vite et doucement. Compositie. Tekst Paul Dublin. Parijs: éditions Coda.
- 1934: Me v'là ! Compositie. Tekst Paul Dublin. Parijs: éditions Coda.
- 1935: Sur les toits. Compositie. Tekst P.-G. Dublin. Parijs: S. Fox.
- 1935: L'Arithmétique. Compositie. Tekst P. G. Dublin. Parijs: S. Fox.
- Odelettes. Composition. Tekst Henri de Régnier. Parijs: Heugel.
- Publicaties
- 1931: Propos sur le costume d'opérette, artikel in Le Figaro artistique illustré, januari 1931.
- 1934: omslag voor Trois Chansons de Jules Supervielle. Observatoire : Échanges - Pont supérieur van Pierre Octave Ferroud. Parijs: Durand.
- 1938: La poésie dans l'opérette, artikel in in Conferencia. Revue mensuelle des Lettres, 15 juli 1938.
- 1940: C'était hier. Tekst Gustave Nadaud. Orkest Marcel Cariven. Langspeelplaat.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Fernand Ochsé op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Burgerlijke stand van Parijs, 10e arrondissement: geboorten 1879: akte no 222.
- ↑ Zie de List of the deportees of convoy 77 op Convoi77.org en het artikel Convoi no 77 du 31 juillet 1944 op de Franstalige Wikipedia.
- ↑ Yannick Simon (2009) Composer sous Vichy. Lyon: Symétrie. p. 273. ISBN 978-2-914373-57-9.