Zusters van Bon Secours
| Zusters van Bon Secours | ||
|---|---|---|
| ||
Klooster van de Zusters in Washington D.C.
| ||
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 1824 | |
| Oprichter | Josephine Potel | |
| Structuur | ||
| Werkgebied | Ierland, Engeland, Verenigde Staten, Schotland, Tsjaad, Tanzania en Peru | |
| Type | vrouwencongregatie | |
| Doel | verpleging, zorg | |
| Motto | "hulp verlenen aan mensen in nood" | |
| Media | ||
| Website | bonsecours.org | |
De congregatie van de Zusters van Bon Secours (Engels: Congregation of Sisters of Bon Secours, CBS) is een internationale rooms-katholieke religieuze vrouwelijke kloosterorde, die zich tot taak stelt zorg te dragen voor zieken en stervenden.
Geschiedenis
De orde werd in 1824 te Parijs opgericht door Josephine Potel. Hoewel het doel van de congregatie tot op heden is om patiënten van alle sociaaleconomische groepen te verzorgen, besturen ze in sommige gebieden alleen commerciële privé-ziekenhuizen. In lijn met de naam van de orde ("bon secours" betekent "goede bijstand" in het Frans) is het motto van de congregatie "hulp verlenen aan mensen in nood".
De zusters waren aanvankelijk actief in Frankrijk, en verzorgden de gewonden tijdens de Revolutie van 1848 en de Frans-Duitse Oorlog in 1870, en de zieken tijdens de cholera-epidemie van 1893 in Boulogne-sur-Mer. In 1832 namen ze de leiding over een weeshuis, op verzoek van de aartsbisschop van Boulogne. Hun activiteiten breidden zich uit naar andere landen en andere sectoren.
De orde vestigde zich in Ierland (1861), Engeland (1870), de Verenigde Staten (1881), Schotland (1948), Tsjaad (1957), Tanzania (2006) en Peru (2017).
Massagraf in Ierse Bon Secours Home
Van 1925 tot 1961 bestuurden de zusters het Bon Secours Mother and Baby Home in Tuam te Ierland, waar in 2014 op aangeven van heemkundige Catherine Corless een massagraf ontdekt werd met honderden kinderen van ongetrouwde moeders die in het tehuis waren opgevangen en veelal door verwaarlozing om het leven kwamen.[1] In die periode was het een grote schande om in het streng gelovige katholieke Ierland ongetrouwd zwanger te zijn. Andere kinderen werden tegen de wil van de moeder afgestaan voor adoptie, vooral naar de Verenigde Staten.[2]
Op 14 juli 2025 startten de opgravingen van naar schatting zo'n 796 lijkjes, waarvan overlijdensakten bekend zijn. Ze worden geïdentificeerd en herbegraven; een werk van minstens twee jaar. Uit jarenlang DNA-onderzoek concludeerde men dat de slachtoffers, zowel foetussen als peuters tot drie jaar, waren omgekomen door ontbering.
Ook op andere plaatsen in Ierland kwamen dergelijke wantoestanden na uitgebreid onderzoek naar boven. In totaal zouden zo'n 9000 kinderen omgekomen zijn in achttien moeder- en kindertehuizen en in massagraven terecht gekomen zijn.[3]
Bron
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bon Secours Sisters op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Referenties
- ↑ (en) Corless, Catherine (16 september 2021). Belonging : A Memoir of Place, Beginnings and One Woman's Search for Truth and Justice for the Tuam Babies. Hachette Livre, pp. 480. ISBN 9781529339772.
- ↑ (en) Ó Fátharta, Conall, "Special Investigation: Fears over 'trafficking' of children to the US", Irish Examiner, 3 June 2015. Gearchiveerd op 31 May 2017. Geraadpleegd op 6 June 2015.
- ↑ Joppe De Hert, Belga, Opgravingen gestart van massagraf aan voormalig Iers klooster: 800 baby's en kinderen zouden er begraven liggen | VRT NWS: nieuws. VRTNWS (14 juli 2025).