Westers Neo-Aramees
| Westers Neo-Aramees ܣܪܝܘܢ | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Gesproken in | Syrië en in de Aramese diaspora | |||
| Vitaliteit | bedreigd | |||
| Sprekers | 22.000 | |||
| Taalfamilie | Afro-Aziatisch
| |||
| Alfabet | Aramees alfabet | |||
| Taalcodes | ||||
| ISO 639-1 | Amw | |||
| ISO 639-3 | amw | |||
| ||||
Westers Neo-Aramees (Aramees: ܣܪܝܘܢ, Siryōn "Syrisch"), ook bekend als liššōna arōmay, is een West-Aramese taalvariant.[1] Tegenwoordig wordt het alleen gesproken in drie Aramese dorpen - Maaloula, Bakh'ah en Jubb'adin - in het Anti-Libanongebergte in het westen van Syrië.[2][3][4][5][6] Aangenomen wordt dat westers Neo-Aramees het dialect van Aramees is die het dichtst in de buurt komt van het Aramees van Jezus, wiens eerste taal, volgens de consensus van de geleerden, Aramees was.[7]
Westers Neo-Aramees (Siryon) sprekers zijn Arameeërs behorend tot de Grieks Orthodoxe kerk van Antiochië en Melkitische Grieks-Katholieke kerk. Andere Westers Neo-Aramees sprekers zijn Islamitische Arameeërs.[8][3][4]
Zie ook
Externe links
- (en) Bibliography on the Western Neo-Aramaic languages, Universität Heidelberg
Literatuur
- Arnold, Werner: Das Neuwestaramäische (Western Neo-Aramaic), 5 volumes. Harrassowitz, Wiesbaden (Semitica Viva 4),
- Volume 1: Texte aus Baxʿa (Texts from Baxʿa), 1989, ISBN 3-447-02949-8,
- Volume 2: Texte aus Ğubbʿadīn (Texts from Ğubbʿadīn), 1990, ISBN 3-447-03051-8,
- Volume 3: Volkskundliche Texte aus Maʿlūla (Texts of folk tradition from Maʿlūla), 1991, ISBN 3-447-03166-2,
- Volume 4: Orale Literatur aus Maʿlūla (Oral Literature from Maʿlūla), 1991, ISBN 3-447-03173-5,
- Volume 5: Grammatik (Grammar), 1990, ISBN 3-447-03099-2/
- Arnold, Werner: Lehrbuch des Neuwestaramäischen (A Manual to Western Neo-Aramaic), Harrassowitz, Wiesbaden 1989, ISBN 3-447-02910-2.
- (de) Wehbi, Rimon (2017). Die aramäischen Wassermühlen in Maalula. Heidelberg University, Heidelberg.
- (de) Wehbi, Rimon (2021). Zwei neuwestaramäische Texte über die Wassermühlen in Maalula (Syrien). Mediterranean Language Review 28 (1): 135–153 (Harrassowitz Verlag: Wiesbaden). DOI: 10.13173/MLR.28.1.135.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ King, Daniel. The Syriac World.. ISBN 9781317482116 "There are no significant differences in the dialect of Malula between the speech of Christians and Muslims. The native name is siryōn or arōmay."
- ↑ (de) Aramäisch lernen – Western Neo Aramaic Vocabulary. Patrimonium-Verlag. Geraadpleegd op 25 mei 2023.
- ↑ a b (en) Anas Abou-Ismail, Western Neo-Aramaic: The Dialect of Jubaadin. www.cambridgescholars.com p. 2. Geraadpleegd op 28 januari 2024. “Jubaadinis are very proud of their language and their Aramean identity and they have no trouble at all balancing their religious and ethnic identities.”
- ↑ a b Abou-Ismail, Anas. The Semitic Heritage of Northwest Syria. Cambridge Scholars Publishing. ISBN 9781527517578 "Arameans fled Maaloula, the influence of Christian liturgy on the Maaloula dialect will likely increase"
- ↑ (en) Arnold, Werner (27 augustus 2008). Arabic grammatical borrowing in Western Neo-Aramaic. De Gruyter Mouton, 185–196. ISBN 978-3-11-019919-2.
- ↑ (en) Weaver, Christina Michelle, Kiraz, George A. (1 januari 2016). Turoyo Neo-Aramaic in northern New Jersey. International Journal of the Sociology of Language 2016 (237): 19–36. ISSN:1613-3668. DOI:10.1515/ijsl-2015-0033. "Turoyo constitutes Central Neo-Aramaic, one of three geographical distributions of Neo-Aramaic, the other two being Western Neo-Aramaic (the language spoken in the three Syriac villages of Maʿlulah, Jubbʿadin, and Bakhʿa) and Eastern Neo-Aramaic, which is divided into the Christian and Jewish dialects of North Eastern Neo-Aramaic (Heinrichs 1990) as well as Neo- Mandaic (Häberl 2009)."
- ↑ (en) What Language Did Jesus Speak?. Zondervan Academic. Geraadpleegd op 25 mei 2023.
- ↑ (de) Over ons | Hilfe für das Aramäerdorf Maaloula e.V.. Geraadpleegd op 7 augustus 2023.