Waterstof-4
| Waterstof-4 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Element | waterstof (H) | |||
| Nuclide | 4H | |||
| Aantal protonen | 1 | |||
| Aantal neutronen | 3 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 4,027806424 u | |||
| Spin | 2− | |||
| Bindingsenergie | 1,400351 MeV | |||
| Massaoverschot | 25,901518 MeV | |||
| Vervalgegevens | ||||
| Type verval | neutronenstraling | |||
| Halveringstijd | 1,4 × 10−22 s | |||
| Vervalenergie | 2880 keV | |||
| Vervalproduct | tritium | |||
| Isotopen van waterstof | ||||
| ||||
Waterstof-4 of 4H (soms wel aangeduid als quadrium) is een instabiele radioactieve isotoop van waterstof. De kern bestaat uit een proton en 3 neutronen. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.
Vorming
Waterstof-4 wordt in het laboratorium bereid door het bombarderen van tritium met deuteriumkernen. Bij dit experiment vangen tritiumkernen neutronen van deuteriumkernen.[1]
Radioactief verval
Waterstof-4 heeft een extreem korte halfwaardetijd, namelijk 1,39 × 10−22 seconde. Via neutronemissie vervalt het naar tritium:
Tritium vervalt nadien verder tot de stabiele isotoop helium-3:
Bronnen, noten en/of referenties
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table
- ↑ (en) G.M. Ter-Akopian, Y.T. Oganessian, D.D. Bogdanov, A.S. Fomichev et al (2002). Hydrogen-4 and Hydrogen-5 from t+t and t+d transfer reactions studied with a 57.5-MeV triton beam. AIP Conference Proceedings 610: p, 920-924. DOI: 10.1063/1.1470062.
