Ulster Grand Prix 1969

Ulster Grand Prix 1969
Dundrod Circuit
Land	Noord-Ierland
Datum	16 augustus 1969
Organisator	FIM / ACU
500 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Brian Steenson
Derde	Malcolm Uphill
350 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Heinz Rosner
Derde	Cecil Crawford
250 cc
Snelste ronde	Kel Carruthers
Eerste	Kel Carruthers
Tweede	Kent Andersson
Derde	Ray McCullough
50 cc
Snelste ronde	Paul Lodewijkx
Eerste	Ángel Nieto
Tweede	Jan de Vries
Derde	Frank Whiteway
Zijspan
Snelste ronde	Klaus Enders / Ralf Engelhardt
Eerste	Klaus Enders / Ralf Engelhardt
Tweede	Siegfried Schauzu / Horst Schneider
Derde	Franz Linnarz / Rudolf Kühnemind

De Ulster Grand Prix 1969 was de tiende Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1969. De races werden verreden op zaterdag 16 augustus 1969 op het Dundrod Circuit, een stratencircuit in County Antrim. De 125cc-klasse kwam niet aan de start. De wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse waren al beslist. De zijspanklasse sloot haar seizoen af, maar de wereldtitel was al beslist omdat Helmut Fath niet kon deelnemen.

In de 500cc-race van de Ulster Grand Prix gunde Giacomo Agostini de Noord-Ierse rijder Brian Steenson de eer drie ronden lang op kop te rijden. In de vierde ronde reed Ago weg, brak het ronderecord van Mike Hailwood uit 1967 en won de race. Steenson was met zijn QUB-Seeley de enige die in dezelfde ronde finishte. Achter Steenson vielen veel rijders uit, waardoor Malcolm Uphill (Norton) derde werd.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Giacomo Agostini MV Agusta 1:04"11'2 15 2 Brian Steenson QUB-Seeley +3"21'1 12 3 Malcolm Uphill Norton +1 ronde 10 4 Rob Fitton Norton +1 ronde 8 5 Barry Scully Norton +1 ronde 6 6 Ron Chandler Seeley-Matchless +1 ronde 5 7 John Trevor Findlay Norton +1 ronde 4 8 John Williams Métisse-Matchless +1 ronde 3 9 Bohumil Staša ČZ +1 ronde 2 10 Alan Lawton Norton +1 ronde 1 11 Steve Jolly Seeley-Matchless 12 Jimmy Johnston Seeley-Matchless 13 Charlie Dobson Matchless 14 Campbell Gorman Matchless 15 Ken Kay Aermacchi 16 Chris Neve Matchless 17 Harry Turner Norton Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless John Blanchard Seeley-Matchless Percy Tait Triumph Tommy Robb Norton Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Karl Auer Matchless Werner Bergold McIntyre-Matchless Wolfgang Stropek MV Agusta Jack Findlay LinTo John Dodds LinTo Kel Carruthers Aermacchi Ross Hannan Norton Terry Dennehy Drixton-Honda Gilbert Argo Matchless Gyula Marsovszky LinTo Günter Fischer Matchless Karl Hoppe Seeley-URS Paul Eickelberg Norton Walter Scheimann Norton Hannu Kuparinen Matchless Osmo Hansen Matchless Pentti Lehtelä Matchless André-Luc Appietto Paton Billie Nelson Paton Blessure[1] Dan Shorey Seeley-Matchless Derek Woodman Seeley-Matchless Godfrey Nash Norton Lewis Young Matchless Maurice Hawthorne LinTo Peter Darvil Norton Peter Williams Matchless Phil O'Brien Matchless Selwyn Griffiths Matchless Steve Ellis LinTo Steve Spencer Métisse-Matchless Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless Alberto Pagani LinTo Angelo Bergamonti Paton Emanuele Maugliani Norton Franco Trabalzini Paton Gilberto Milani Aermacchi Paolo Campanelli Seeley-Matchless Silvano Bertarelli Paton Theo Louwes Norton Ginger Molloy Bultaco Keith Turner LinTo Jack Lindh Seeley-Matchless Endel Kiisa Vostok

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	105 (150)	Wereldkampioen
2	Gyula Marsovszky	LinTo	43
3	Billie Nelson	Paton	42
4	Alan Barnett	Kirby-Métisse-Matchless	32
5	Godfrey Nash	Norton	30
6	Ron Chandler	Seeley-Matchless	20
7	Rob Fitton	Norton	19
8	Jack Findlay	LinTo / Matchless	16
	Steve Ellis	LinTo
10	Karl Auer	Matchless	13

In de Ulster Grand Prix leidde Giacomo Agostini zoals gewoonlijk van start tot finish. Achter hem was nog enige strijd tussen Rodney Gould en Heinz Rosner, tot Gould's Yamaha stuk ging. Rosner moest net als in de 250cc-race bougies wisselen en zelfs wat extra benzine tanken, maar hij bleef op de tweede plaats. De Brit Cecil Crawford werd derde met een Aermacchi Ala d'Oro 350.

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Giacomo Agostini MV Agusta 1:07"15'4 15 2 Heinz Rosner MZ +2"21'8 12 3 Cecil Crawford Aermacchi +2"50'0 10 4 Tony Rutter Yamaha 8 5 František Šťastný Jawa 6 6 Tommy Robb Aermacchi 5 7 Billie McCosh Aermacchi 4 8 Bill Smith Honda 3 9 Rob Fitton Norton +1 ronde 2 10 Dave Degens Aermacchi 1 Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Rodney Gould Yamaha Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Bill Ivy (†) Jawa Overleden[2] Giuseppe Visenzi Yamaha Blessure[3]

Onbekend[4] Coureur Merk Brian Smith Aermacchi Jack Findlay Jawa Kel Carruthers Aermacchi Herbert Denzler Aermacchi Ivar Sauter Aermacchi Bohumil Staša ČZ Karel Bojer ČZ Adolf Ohligschläger Yamaha Günter Fischer Aermacchi Karl Hoppe Yamaha Walter Scheimann Yamaha Hannu Kuparinen Yamaha Martti Pesonen Yamaha Billie Guthrie Yamaha Billie Nelson Aermacchi Brian Steenson Aermacchi Cliff Carr Yamaha Dave Simmonds Kawasaki Godfrey Nash Norton Jerry Lancaster Drixton-Aermacchi Jim Curry Métisse-Aermacchi John Trevor Findlay Norton Lewis Young Aermacchi Maurice Hawthorne Métisse-Aermacchi Mike Hatherill Aermacchi Phil Read Yamaha Roy Graham Aermacchi Selwyn Griffiths AJS Terry Grotefeld Yamaha Tom Dickie Seeley-AJS János Drapál Aermacchi Bruno Spaggiari Ducati Gilberto Milani Aermacchi Silvano Bertarelli Aermacchi Silvio Grassetti Yamaha Jan Kostwinder Yamaha Leo Commu Yamaha Ginger Molloy Bultaco Gordon Keith Yamaha Marty Lunde Yamaha

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	90 (120)	Wereldkampioen
2	Giuseppe Visenzi	Yamaha	43
3	Heinz Rosner	MZ	38
4	Rodney Gould	Yamaha	36
5	Jack Findlay	Yamaha / Jawa	34
6	Kel Carruthers	Aermacchi	29
7	Bill Ivy (†)	Jawa	24
8	Silvio Grassetti	Yamaha / Jawa	20
9	František Šťastný	Jawa	16
10	Bohumil Staša	ČZ	15

Zonder Renzo Pasolini won Benelli toch in Ulster, want Kel Carruthers was voor niemand bij te houden. Dat opende ineens ook weer kansen op de wereldtitel voor Carruthers, die pas in de vierde race (Man) op de Benelli 250 4C was gestapt. Hij leidde de race van start tot finish. WK-leider Santiago Herrero ging in de tweede ronde vechtend (tegen Rodney Gould) ten onder. Hij gleed door een heg de akker in. Heinz Rosner begon Gould nu aan te vallen, maar diens Yamaha gaf in de vijfde ronde de geest. Rosner leek nu tweede te worden, maar die moest weer naar de pit om bougies te wisselen. Kent Andersson werd tweede en Ray McCullough (Yamaha) werd derde.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Kel Carruthers Benelli 1:11"08'2 15 2 Kent Andersson Yamaha +2"04'2 12 3 Ray McCullogh Yamaha +2"11'6 10 4 Billie Guthrie Yamaha 8 5 Chas Mortimer Yamaha 6 6 Ian Richards Yamaha 5 7 Mick Chatterton Yamaha +1 ronde 4 8 Dick Pipes Yamaha 3 9 Tony Rutter Yamaha 2 10 František Šťastný Jawa 1 Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Santiago Herrero Ossa Val Rodney Gould Yamaha Motor Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Giuseppe Visenzi Yamaha Blessure[3] Renzo Pasolini Benelli Blessure[5]

Onbekend[4] Coureur Merk Heinz Kriwanek Suzuki Eric Hinton Yamaha Jack Findlay Yamaha Frank Perris Suzuki Gyula Marsovszky Yamaha Karel Bojer ČZ Günter Bartusch MZ Heinz Rosner MZ Dieter Braun MZ Klaus Huber Yamaha Lothar John Yamaha Reinhard Scholtis Kawasaki Siegfried Lohmann Suzuki Toni Gruber Yamaha Carlos Giró Ossa Martti Pesonen Yamaha Matti Salonen Yamaha Pentti Korhonen Yamaha Teuvo Länsivuori Yamaha Christian Ravel Yamaha Jean Auréal Yamaha Billie Nelson Yamaha Dave Simmonds Kawasaki Derek Chatterton Yamaha Frank Whiteway Suzuki Jerry Lancaster Yamaha John Ringwood Yamaha Phil Read Benelli Stan Woods Yamaha László Szabó MZ Angelo Bergamonti Aermacchi Eugenio Lazzarini Benelli Gilberto Parlotti Benelli Silvio Grassetti Yamaha Walter Villa Villa Keith Turner Aermacchi Gordon Keith Yamaha Börje Jansson Kawasaki-Yamaha

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Santiago Herrero	Ossa	82
2	Kent Andersson	Yamaha	80 (88)
3	Kel Carruthers	Benelli	76
4	Renzo Pasolini	Benelli	45
5	Rodney Gould	Yamaha	44
6	Börje Jansson	Kawasaki-Yamaha	29
7	Frank Perris	Suzuki	25
8	Heinz Rosner	MZ	23
9	Lothar John	Yamaha	21
10	Dieter Braun	MZ	20

In de Ulster Grand Prix had Paul Lodewijkx als snelste getraind en Ángel Nieto stond op de tweede plaats. Samen gingen ze ervandoor, waarbij Lodewijkx meestal voorop reed maar zich niet van Nieto kon losrijden. Ze namen wel een flinke voorsprong op de achtervolgers. Aalt Toersen zag zijn WK-kansen grotendeels verdampen toen hij met een onwillige motor (verstopte benzineleiding) de pit moest opzoeken. Santiago Herrero viel uit met een blokkerende achterrem en de Derbi van Barry Smith brandde uit. In de vierde ronde verremde Nieto zich toen hij Lodewijkx binnendoor wilde passeren. Zijn achterwiel brak uit en torpedeerde Lodewijkx, die met zijn motorfiets over een aarden wal en een heg vloog. Hij raakte niet gewond, maar zijn Jamathi kon niet verder. Dat kon de Derbi van Nieto wel. Die was weliswaar beschadigd, maar Nieto reed hem toch naar de overwinning. Jan de Vries werd tweede en de Brit Frank Whiteway werd met een Crooks-Suzuki derde.

Uitslag 50cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Ángel Nieto Derbi 33"12'8 15 2 Jan de Vries Van Veen-Kreidler +1"02'6 12 3 Frank Whiteway Crooks-Suzuki +5"04'0 10 4 Stuart Aspin Meurs-Garelli +5"10'2 8 5 Luke Lawlor Derbi +1 ronde 6 6 Fran Redfern Honda 5 7 Arthur Lawn Honda 4 8 Chris Walpole Garelli 3 9 John Lawley Honda 2 10 Barrie Dickinson Garelli 1 Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Barry Smith Derbi Brand Santiago Herrero Derbi Remmen Aalt Toersen Van Veen-Kreidler Carburatie Paul Lodewijkx Jamathi Val

Onbekend[4] Coureur Merk Jakob Unterladstätter KTM Bruno Veigel Honda Herbert Denzler Kreidler Gerhard Thurow Kreidler Ludwig Faßbender Kreidler Rudolf Kunz Kreidler Rudolf Schmälzle Kreidler Winfried Reinhard Reimo Juan Bordons Derbi André Millard Kreidler Charly Dubois Kreidler Jacques Roca Derbi Eugenio Lazzarini Morbidelli Franco Ringhini Morbidelli Gilberto Parlotti Tomos Giovanni Lombardi Guazzoni Luigi Rinaudo Tomos Silvano Bertarelli Minarelli Jean-Louis Pasquier Derbi Cees van Dongen Van Veen-Kreidler Jan Huberts Kreidler Jos Schurgers Kreidler Martin Mijwaart Jamathi Adrijan Bernetic Tomos Anton Kralj Tomos Janko-Florijan Štefe Tomos

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Aalt Toersen	Van Veen-Kreidler	65 (83)
2	Ángel Nieto	Derbi	64
3	Barry Smith	Derbi	57 (61)
4	Jan de Vries	Van Veen-Kreidler	55
5	Paul Lodewijkx	Jamathi	33
6	Gilberto Parlotti	Tomos	29 (31)
7	Santiago Herrero	Derbi	28
8	Rudolf Kunz	Kreidler	20
9	Ludwig Faßbender	Kreidler	19
10	Cees van Dongen	Van Veen-Kreidler	14

Geheel onverwacht was Klaus Enders al vóór de Ulster Grand Prix zeker van de wereldtitel. In de Ulster Grand Prix kreeg hij feitelijk ook geen tegenstand, want ook Georg Auerbacher schakelde zichzelf in de training uit. Siegfried Schauzu werd aldus tweede en Franz Linnarz werd derde. In het wereldkampioenschap werden Helmut Fath / Wolfgang Kalauch / Billie Nelson tweede en Georg Auerbacher / Hermann Hahn werden derde. Franz Linnarz werd vierde, maar zijn bakkenist Rudolf Kühnemund verongelukte enkele weken later op 31 augustus bij de Bergrennen Ollon-Villars in Zwitserland. Opmerkelijk was de wisseling van Geoff Hughes, die het hele seizoen als bakkenist van Heinz Luthringshauser was opgetreden, maar die nu in het zijspan van Mick Potter stapte. Luthringshauser viel terug op de - eveneens ervaren - Peter Rutterford.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Klaus Enders Ralf Engelhardt BMW 49"54'8 15 2 Siegfried Schauzu Horst Schneider BMW +54'8 12 3 Franz Linnarz Rudolf Kühnemund BMW +1"13'8 10 4 Heinz Luthringshauser Peter Rutterford BMW 8 5 Bill Copson Lawrence Fisher BMW 6 6 Jack Philpott Bill Turrington Norton +1 ronde 5 7 Dick Hawes John Mann Seeley-Matchless 4 8 Mick Potter Geoff Hughes Triumph 3 9 Jeff Gawley Frank Knights BSA 2 10 Peter Kielty V. Sherriffs Triumph 1 Niet gestart Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Georg Auerbacher Hermann Hahn BMW Niet deelgenomen Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Helmut Fath Wolfgang Kalauch en Billie Nelson URS Blessures[6]

Onbekend[4] Coureur Bakkenist Merk Hans Hänni Kurt Barfuss BMW Jean-Claude Castella Albert Castella CAT-BMW Max Hauri Heinz Hausamann BMW Arsenius Butscher Josef Huber BMW Helmut Lünemann Neil Caddow BMW Hermann Binding Helmut Fleck BMW Richard Wegener Adi Heinrichs BMW Jaakko Palomäki Jussi Ahlbäck BMW Kenneth Calenius Juhani Vesterinen BMW Leif Aurosell Jouko Ryhänen BMW André Cailletet Jean-Paul Coquic BMW Joseph Duhem François Fernandez BMW Dennis Keen Mac Witherspoon Triumph Graham Milton John Thornton BMW Norman Hanks Rose Arnold BSA Stuart Applegate Rob Appleton BMW Tony Harris Brian Harris Triumph Tony Wakefield John Flaxman BMW Herman Oosterloo Karel Hermans BMW Ruben Bjarnemark Marianne Kjellmodin-Hansen BMW

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos.	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn.
1	Klaus Enders	Ralf Engelhardt	BMW	60 (72)
2	Helmut Fath	Wolfgang Kalauch en Billie Nelson	URS	55
3	Georg Auerbacher	Hermann Hahn	BMW	40
4	Franz Linnarz	Rudolf Kühnemund (†)	BMW	38 (50)
5	Siegfried Schauzu	Horst Schneider	BMW / Apfelbeck-BMW	37
6	Arsenius Butscher	Josef Huber	BMW	34 (46)
7	Helmut Lünemann	Neil Caddow en Johnny Bengtsson	BMW	32
8	Heinz Luthringshauser	Geoff Hughes en Peter Rutterford	BMW	26
9	Jean-Claude Castella	Albert Castella	BMW / CAT-BMW	16
10	Dick Hawes	John Mann	Seeley-Matchless	14