Toppkeller
| Toppkeller | ||
|---|---|---|
| ||
Advertentie voor de Topkeller (1929)
| ||
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 1924 of 1928 | |
| Opgeheven | 1930 of 1931 | |
| Land | Weimarrepubliek | |
| Type | Lesbische bar | |
De Toppkeller, ook wel bekend als Monmartre im Toppkeller of de Topp, was een bar voor lesbische vrouwen in Berlijn, die met name populair was eind jaren 1920, begin jaren 1930.[1][2] De Topp was één van de grotere zaken die een homoseksueel publiek bediende en was daarmee redelijk vergelijkbaar met Eldorado, dat meer gericht was op het mannelijke homoseksuele segment.[3] Net als Eldorado trok de Toppkeller een ruimer publiek aan dan enkel homoseksuelen. Onderzoeker en journalist Jeff Mannes omschreef de Topp wel als 'de beroemdste bar in de lesbische scene' in de jaren 1920.[4]
Locatie
De Toppkeller was te vinden aan de Schwerinstraße 13.[1] De Schwerinstraße was in Berlin-Schöneberg, waar na 1927 ook Eldorado gevestigd was en dat nog altijd een sterke binding met de lhbti+-gemeenschap heeft.[5]
De Topp lag enigszins verborgen, de bezoek(st)er moest drie poorten door voor de ingang gevonden werd.[6][7]
Clientèle
De bar was in eerste instantie gericht op vrouwen die op vrouwen vielen en trok veel bekende biseksuele en lesbische vrouwen aan. Zo frequenteerden Claire Waldoff, Anita Berber, Celly de Rheydt[6] en zelfs Marlene Dietrich[8] de bar. Ook zogeheten Heilsarmee-Mädchen, prostituees die hun klanten voornamelijk vonden onder de lesbische bezoeksters, waren te vinden in de bar.[4]
Ondanks deze primaire clientèle, waren in de bar ook veel heteroseksuelen en mannen te vinden, maar ook stellen bezochten gezamenlijk de bar. Soms zochten deze stellen een dominatrix. Bdsm en dominatrices waren nauw betrokken bij de bar.[2][4]
De toegang was slechts 30 pfennig,[6] of zelfs gratis,[9] wat de bar voor veel lagen van de bevolking aantrekkelijk maakte. Men vond er daardoor mensen uit de hogere klassen, maar ook vrouwen uit de werkende klasse.[1]
- ↑ a b c (en) Geyer, Matti, The Ultimate Guide to Berlin's Golden Twenties Sights. Tours of Berlin (9 juni 2024). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
- ↑ a b (en) Whitlam, Jonny, How Berlin’s lost queer bars look today: Exploring Weimar Berlin with Dr. Finn Ballard. Whitlam's Berlin Tours. Geraadpleegd op 25 februari 2025.
- ↑ (en) Whisnant, Clayton, A Peek Inside Berlin's Queer Club Scene Before Hitler Destroyed It. Advocate (19 juli 2016). Gearchiveerd op 24 januari 2025. Geraadpleegd op 25 februari 2025.
- ↑ a b c (de) Kleen, Heike, »Damals waren wir an einem ähnlichen Punkt wie heute – bis Nazis alles zerstört haben«
. Der Spiegel (17 september 2023). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
- ↑ (en) History of Homosexuality in Berlin. Visit Berlin. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 25 februari 2025.
- ↑ a b c Schutte, Xandra, ‘we hebben een lijst van dat soort vrouwen’ . De Groene Amsterdammer (nummer 25) (21 juni 1995). Gearchiveerd op 25 februari 2025. Geraadpleegd op 25 februari 2025.
- ↑ Geerlings, Lonneke, “Berlijn was een vrijgevochten bende”. Gender bending in Nazi-Duitsland. Vereniging voor Gendergeschiedenis. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
- ↑ (en) Hader, Regine, The Last Hundred Queer Years in Germany. Goethe Institut. Gearchiveerd op 2 maart 2024. Geraadpleegd op 25 februari 2024.
- ↑ Zie bovenstaande advertentie