Titinga Frédéric Pacéré
| Titinga Frédéric Pacéré | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Titinga Frédéric Pacéré in 2010
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 31 december 1943 | |||
| Geboorteplaats | Frans Opper-Volta | |||
| Overleden | 8 november 2024 | |||
| Overlijdensplaats | Ouagadougou | |||
| Geboorteland |  Burkina Faso
| |||
| ||||
Titinga Frédéric Pacéré (Frans Opper-Volta, 31 december 1943 – Ouagadougou, 8 november 2024) was een Burkinees dichter, griot en jurist.
Hij was de eerste voorzitter van de Orde van Advocaten in de geschiedenis van Burkina Faso en diende ook als advocaat voor het Speciaal Tribunaal van de VN voor Rwanda.[1]
Pacéré studeerde in Abidjan, Ouagadougou, Dakar en Rennes Literatuur- en Rechtswetenschappen. Hij is een van de oprichters van het Museum van Manéga en werd in 2004 door het Hoog Commissariaat voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties tot onafhankelijk expert voor de mensenrechten in de Democratische Republiek Congo benoemd.[2]
Pacéré overleed op 8 november 2024 op 80-jarige leeftijd.[3]
Werken
- 1976: Ça tire sous le Sahel
- 1976: Refrains sous le Sahel
- 1976: Quand s'envolent les grues couronnées
- 1976: Problématique de l'aide aux pays sous-développés
- 1979: Ainsi on a assassiné tous les Moose
- 1983: La poésie des griots
- 1983: Poème pour l'Angola
- 1992: Le langage des tam-tams et des masques en Afrique
- 1994: Saglengo, la poésie du tam-tam
- 2007: L'homme meurt seul
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (es) Frédéric Pacéré Titinga Burkina Faso | 1943
- ↑ (en) "Newly Appointed Independent Expert For Democratic Republic Of Congo To Visit The Country" Verenigde Naties, 20 augustus 2004
- ↑ (fr) Décès : Me Frédéric Titinga Pacéré, doyen des avocats et figure culturelle du Burkina Faso s’est éteint, ce vendredi