Strongylocentrotus
| Strongylocentrotus | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Strongylocentrotus purpuratus | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Strongylocentrotus Brandt, 1835 | |||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||
| Echinus droebachiensis | |||||||||||||
| Afbeeldingen op | |||||||||||||
| Strongylocentrotus op | |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
Strongylocentrotus is een geslacht van zee-egels uit de familie Strongylocentrotidae.
Soorten
- Strongylocentrotus antiquus Philip, 1965 (fossiel - Mioceen)
- Strongylocentrotus djakonovi Baranova, 1957
- Strongylocentrotus droebachiensis (O.F. Müller, 1776)
- Strongylocentrotus fragilis Jackson, 1912
- Strongylocentrotus intermedius (A. Agassiz, 1863)
- Strongylocentrotus pallidus (G.O. Sars, 1871)
- Strongylocentrotus polyacanthus A. Agassiz et H.L. Clark, 1907
- Strongylocentrotus pulchellus A. Agassiz & H.L. Clark, 1907
- Strongylocentrotus purpuratus (Stimpson, 1857)
Uitgestorven
- Strongylocentrotus magistrus Nisiyama, 1966 †
- Strongylocentrotus octoporus Nisiyama, 1966 †
Bronnen



