Sekswerker
Een sekswerker is een persoon die tegen betaling seksuele handelingen verricht met of voor een ander.
Onder sekswerkers die seksuele handelingen verrichten met een ander vallen prostitués werkzaam binnen bijvoorbeeld raamprostitutie, prostitutie in clubs (bordelen, privéhuizen, massagesalons, parenclubs), thuisprostitutie, escortservice en straatprostitutie.[1] Onder sekswerkers die seksuele handelingen verrichten voor een ander vallen onder meer strippers, seks- en peepshowperformers en camwerkers.[2]
De term sex worker werd rond 1980 geïntroduceerd door de Amerikaanse prostitué en activist Carol Leigh (1951-2022) en verscheen vanaf 1984 in gedrukte media. Leigh protesteerde tegen de eenzijdige omschrijving van prostitutie als seksueel misbruik. De term sekswerker werd vervolgens opgeworpen tijdens een feministische conferentie in San Francisco in 1979, omdat het de nadruk legt op 'dienstverlener' in plaats van op de klant. [3]
Sekswerkers voorzien geheel of gedeeltelijk in hun levensonderhoud met sekswerk.[4] Sekswerkers richten zich soms op een specifieke doelgroep zoals fetisjisten[5] of personen met een lichamelijke handicap.[6]
Sinds de 20e eeuw is er een wereldwijde beweging van sekswerkers die zich inzetten voor sekswerkersrechten.[7]
Nederland
In Nederland werden de belangen van sekswerkers sinds 1985 behartigd door De Rode Draad, en sedert 2015 door PROUD, opgericht door Mariska Majoor.[8]
België
In België kwam de sekswerkersbeweging op gang in de jaren 1980-1990. In de eerste jaren lag de focus voornamelijk op gezondheid en veiligheid. In 1987 ging Payoke, opgericht door kunstlerares Patsy Sörensen, van start. In 2015 werd het UTSOPI (Union des Travailleur.se.s du Sexe Organisé.e.s) opgericht in Brussel door (voormalig) sekswerkers Sonia Verstappen, Maxime Maes en Marie (werknaam).[3] Op 1 december 2024 werd een speciaal en beschermend statuut ingevoerd met de voorwaarden om legaal sekswerkers tewerk te stellen, een primeur.[9][10]
Bijna alle sekswerkersorganisaties over de hele wereld zijn voorstander van de decriminalisering van sekswerk en meestal is dat ook hun hoofddoel.[11][12][13][14][15]
Gelegenheidssekswerk
Een categorie binnen het sekswerk valt te typeren als 'gelegenheidssekswerk' of ook wel 'onregelmatig sekswerk'. Deze groep bestaat uit sekswerkers die niet continu en volledig de kost verdienen met sekswerk. Ze zien zichzelf vaak ook niet (primair) als sekswerker.[16] Historisch gezien is dit een veelvoorkomende vorm van sekswerk. Veel vrouwen uit met name de lagere arbeidersklasse grepen naar sekswerk als andere werkzaamheden hen niet van voldoende loon voorzagen om hen in leven te houden. Dit fenomeen was in de 19e eeuw terug te vinden in de grotere steden in Europa, zoals Londen[17] en Parijs[18], maar ook in kleinere steden zoals Amersfoort, waar het sterk geassocieerd werd met de kermis.[19]
Heden ten dage kunnen meer moderne vormen van sekswerk ook als gelegenheidssekswerk beschouwd worden. Zo kunnen lang niet alle producenten op OnlyFans volledig rondkomen van hun OnlyFans-kanaal en zien zij zich vaak niet primair als sekswerker.[20]
-
-
Praatprogramma Vlaams Parlement over seksuele dienstverlening voor zorgbehoevenden, juni 2018
- ↑
Prostitutie in Nederland na opheffing van het bordeelverbod, Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum, 2007
- ↑ Memorie van toelichting Wet regulering Sekswerk, consultatieversie 14 oktober 2019, Minister van Justitie en Veiligheid
- ↑ a b Hofman, Elwin, Magaly Rodriguez Garcia , Pieter Vanhees (2022). Seks voor geld: een geschiedenis van prostitutie in België. Prometheus, p. 18-19. ISBN 9789044647327.
- ↑ Mariëlle Kloek en Minke Dijkstra, Sekswerk en geweld in Nederland, §2.1 Wat is sekswerk?, Soa Aids Nederland – Aidsfonds, juli 2018
- ↑ Meesteres Denise (40+) geniet van de kick en de wederkick met haar gasten, de Volkskrant, 23 februari 2018
- ↑ Reportage 'De Ultieme Zorg', 2013, L1
- ↑ Hanneloes Pen, "Sekswerkers uit 13 landen aan het woord: 'Strijd creëert verbondenheid'", Het Parool, 18 december 2018. Geraadpleegd op 5 november 2019.
- ↑ Extra regels en wetten beschermen sekswerkers niet, normaal doen over sekswerk wél. De Correspondent.
- ↑ 3 MEI 2024. - Wet houdende bepalingen betreffende sekswerk onder arbeidsovereenkomst
- ↑ Arbeidsovereenkomst voor sekswerker. Federale Overheidsdienst Werkgelegenheid (1 december 2024). Gearchiveerd op 4 december 2024.
- ↑ Sanders, Teela, Maggie O'Neill, Jane Pitcher (2009). Prostitution: Sex Work, Policy and Politics. SAGE Publications, Londen, p. 101. ISBN 9781849204361. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "Decriminalization continues to be at the heart of many sex worker rights organizations."
- ↑ Carrabine, Eamonn (2020). Criminology: A Sociological Introduction. Routledge, Abingdon, p. 253. ISBN 9781351343824. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "Sex workers' organisations have been campaigning against neo-abolitionist policies and the criminalisation of commercial sex as detrimental to their lives and working conditions, and advocate for the complete decriminalisation of prostitution (see Plate 12.2) (Macioti and Garofalo Geymonat 2016)."
- ↑ Tremblay, Francine (2020). Organizing for Sex Workers’ Rights in Montréal: Resistance and Advocacy. Rowman & Littlefield, Lanham ( Maryland), p. 87. ISBN 9781498593908. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "Sex workers' organizations and their allies favor decriminalization of prostitution because of the harms that stigmatization, discrimination, and criminalization bring to sex workers' lives and work."
- ↑ Flowers, R. Barri (2011). Prostitution in the Digital Age: Selling Sex from the Suite to the Street. ABC-CLIO, Santa Barbara (Californië), p. 49. ISBN 9780313384615. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "There are some who support Nevada's legal prostitution industry in specific and the legalization or decriminalization of prostitution in general, such as the sex workers rights' organizations, COYOTO (Call Off Your Old Tired Ethics) and PONY (Prostitutes of New York). (...) There appears to be stronger support among prostitutes' rights groups and many self-employed sex workers for decriminalization than legalization of prostitution, as "legalization is understood to mean decriminalization accompanie by strict municipal regulation of prostitution.""
- ↑ Cruz, Katie (2020). Criminality at Work. Oxford University Press, Oxford, "10. The Work of Sex Work. Prostitution, Unfreedom, and Criminality at Work", 192–196. ISBN 9780198836995. Geraadpleegd op 23 februari 2021 "The central and uniting demand of the sex worker rights movement around the world is the decriminalization of consensual adult sex work. (...) Sex worker rights activists and their allies are united on the need for decriminalization of prostitution-related activities."
- ↑ Decorte, Tom (2011). Middelengebruik onder sekswerkers in België: Een kwantitatieve en kwalitatieve studie in vijf sectoren van de seksindustrie, p. 6.
- ↑ Rubenhold, Hallie (2024). De vijf van Whitechapel: De verborgen levens van de vrouwen die werden vermoord door Jack the Ripper, p. 26.
- ↑ Van den Ende, Eliane, De ‘vrouwtjes’ van Parijs. Historiek (26 maart 2023).
- ↑ Wijntjes, Th.M. (2000). Ontucht in Amersfoort Prostitutiebeleid van 1856 tot 1911, 112, 123.
- ↑ Pringels, Djanlissa, Drie Nederlandse vrouwen vertellen hoe ze met OnlyFans de macht terugnemen. Vice (25 juni 2021).
· 
· 
| Prostitutie: | courtisane · dominatrix · gigolo · lichtekooi · loverboy · lovergirl · madam · pooier · prostituee |
| Overig: | fetisjmodel · pornoacteur · pornofilmregisseur · pornoproducent · stripper · camwerker |
Portaal seksualiteit