Scipione Ardoino Alcontres
| Scipione Ardoino Alcontres | ||||
|---|---|---|---|---|
_05_06_2024_01.jpg)
| ||||
Gedenksteen van de bisschopswijding aan de kerk San Vito in de gemeente Barcellona Pozzo di Gotto
| ||||
| Aartsbisschop van de Rooms-Katholieke Kerk | ||||
| ||||
| Geboren | 2 februari 1715 | |||
| Plaats | Messina | |||
| Overleden | 5 mei 1778 | |||
| Plaats | Messina | |||
| Wijdingen | ||||
| Priester | 5 oktober 1736 | |||
| Bisschop | 5 maart 1769 | |||
| Kerkelijke carrière | ||||
| 1732-1778 | Lid der theatijnen | |||
| 1767-1771 | Opperste hofkapelaan van Sicilië | |||
| 1767-1771 | Prelaat-abt van Santa Lucia del Mela | |||
| 1768-1771 | Titulair bisschop van Zenopolis in Lycia, Klein-Azië | |||
| 1771-1778 | Aartsbisschop van Messina | |||
| Successie | ||||
| Voorganger | Giovanni Spinelli | |||
| Opvolger | Niccolò Ciafaglione | |||
| ||||
Scipione Ardoino Alcontres (Messina, 2 februari 1715 – aldaar, 5 mei 1778) was een edelman en prelaat in het koninkrijk Sicilië,[1] dat zoals het koninkrijk Napels bestuurd werd door het Huis Bourbon-Sicilië. Alcontres was er abt en territoriaal prelaat, titulair bisschop en aartsbisschop.[2]
Levensloop
Alcontres behoorde tot de prinselijke familie d’Alcontres e di Palizzi, van wie sommigen de titel droegen van Grande van Spanje.
Alcontres trad in bij de priestercongregatie der theatijnen (1732). In 1736 volgde de priesterwijding.
Hij promoveerde later tot koninklijk adviseur en opperste hofkapelaan van koning Ferdinand IV. Dit laatste ambt ging gepaard met het bestuur van de territoriale prelatuur Santa Lucia del Mela (1767), een kleine kerkelijke abdijstaat nabij Messina die rechtstreeks onder pauselijk en koninklijk gezag viel.[3]
Omwille van zijn adellijke afkomst stond Ferdinand IV toe dat Alcontres tot bisschop gewijd werd, iets wat Ferdinand tot nu toe geweigerd had bij vorige prelaten van Santa Lucia del Mela.[4] Alcontres werd titulair bisschop van Zenopolis in Lycia, een ten onder gegaan bisdom in Klein-Azië (1768). Hij ontving de bisschopswijding in 1769, twee jaar na prelaat geworden te zijn. Zowel paus Clemens XIII als paus Clemens XIV verklaarden dat het bisschoppelijk gezag van Alcontres ‘vere nullius’ was, met andere woorden ‘echt van niemand’ van de Siciliaanse bisschoppen afhankelijk.
In 1771 besteeg Alcontres de aartsbischoppelijke troon van Messina en was hij geen titulair aartsbisschop meer. Hij bestuurde Messina tot zijn overlijden in 1778. Hij werd opgevolgd door Niccolò Ciafaglione uit de hertogelijke familie di Villabuona.
Gedenksteen
In de Siciliaanse gemeente Barcellona Pozzo di Gotto hangt een marmeren plaat die eraan herinnert dat abt-prelaat Alcontres in 1769 de bisschoppelijke rang kreeg, weliswaar enkel in titel bisschop van Zenopolis in Lycia. De gedenksteen hangt in de Via Garibaldi aan de kerk San Vito, waar Spinelli, de toenmalige aartsbisschop van Messina, hem tot bisschop gewijd heeft. De gedenksteen werd op bevel van burgemeester don Francesco Franza aangebracht in 1769, het jaar van de bisschopswijding.[5]
- ↑ (en) Cheney, David M., Archbishop Scipione Ardoino Alcontres, C.R.. Catholic Hierarchy (1996).
- ↑ (it) Marzo, di, Giacchino (1875). Biblioteca Storica et letteraria di Sicilia, Volume XIX, Volume XIV della prima serie (Anno 1771). Luigi Pedone Lauriel, Palermo, "Diari della città di Palermo dal secolo XIV al XIX, pubblicati su' manoscritti della biblioteca comunale", blz 270.
- ↑ (en) Cheney, David M., Territorial Prelature of Santa Lucia del Mela; Praelatura Territorialis Sanctae Luciae. Catholic Hierarchy (1996).
- ↑ (it) Imbesi, Filippo (2012). Flos cinis, epigrafi nelli chiesi di Barcellona Pozzo di Gotto. Lulu, Barcellona Pozzo di Gotto, "Lapide borbonica sul prospetto di Via Garibaldi", blz 9. ISBN 978-1-291-02049-6.
- ↑ (it) Imbesi, Filippo (2010). Sui lavori di recupero del patrimonio storico-artistico dell'auditorium San Vito di Barcellona Pozzo di Gotto (Opera vincitrice del Premio Alta Professionalità Storico-Architettonica). Gemeente Barcellona Pozzo di Gotto, "Analasi e studi preliminari", blz 10.