Hyperodapedon
| Hyperodapedon Fossiel voorkomen: Laat-Trias | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Hyperodapedon | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| geslacht | |||||||||||||||
| Hyperodapedon Huxley, 1859 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Skelet van Hyperodapedon sanjuanensis | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Hyperodapedon op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Hyperodapedon[1][2][3] is een geslacht van uitgestorven plantenetende reptielen uit het Laat-Trias, behorende tot de orde Rhynchosauria. Het geslacht Scaphonyx wordt sinds 2000 wel bij Hyperodapedon ondergebracht. Hyperodapedon leefde tijdens het Boven-Trias (Carnien) en was bijna wereldwijd (kosmopolitisch) vertegenwoordigd. Fossielen werden gevonden in Zuid-Amerika, Noord-Amerika, Afrika, Europa en India. Vele andere Amniota uit het Laat-Trias waren ook kosmopolitisch, omdat in die tijd alle landmassa's verenigd waren in het Pangaea-supercontinent. Dit geslacht werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1859 met als typesoort Hyperodapedon gordoni[4] door Thomas Huxley.
Kenmerken
Hyperodapedon had een stevig gebouwd lichaam met korte poten en werd tot twee meter lang. Het wanggebied was hoog en werd voornamelijk gevormd door het jukbeen en bovenkaaksbeen. De gepaarde premaxillae staken vooraan in de snuitpunt uit als een lang slagtandachtig element. De onderkaak had twee rijen tanden, de ene direct aan de bovenrand en de andere iets onder in de mond. Van bovenaf gezien was de schedel driehoekig en breder dan lang, waardoor de ontwikkeling van grote kaakspieren mogelijk was. De bovenkant van de mondholte vertoonde brede malende tandplaten met verschillende rijen tanden. Het kaakgewricht verhinderde bewegingen van de kaken overdwars, wat resulteerde in een zeer nauwkeurige snijdende beet. Hyperodapedon had grote klauwen op de ledematen die mogelijk werden gebruikt om wortels op te graven. Sterke kaken en een groot aantal kleine tanden stelden Hyperodapedon in staat zich te voeden met taaie planten als de zaadvaren Dicroidium. Hyperodapedon vormde samen met de dicynodonten uit de familie Kannemeyeriidae (onder andere Dinodontosaurus en Ischigualastia) de dominante herbivoren van westelijk Gondwana tijdens het Laat-Trias.
Fossielen
Het geslacht Hyperodapedon omvat zes soorten, die gedurende het Laat-Trias (circa 230-225 miljoen jaar geleden) leefden in grote delen van Pangea. Fossielen van H. fischeri zijn gevonden in de Formação Santa Maria in de Braziliaanse deelstaat Rio Grande do Sul, terwijl H. sanjuanensis bekend is uit de Formación Ischigualasto in de Argentijnse provincie San Juan. Andere vondsten zijn gedaan in Rusland, Europa en India.
Classificatie
Hyperodapedon was een vertegenwoordiger van de Rhynchosauria, die worden gekenmerkt door hun buitengewone voorste uitlopers van het kaakbeen. Samen met de zeer nauw verwante geslachten Teyumbaita en Isalorhynchus, vormt Hyperodapedon het taxon Hyperdapedontinae. Van Hyperodapedon werden in vergelijking met andere Rhynchosauria relatief veel soorten beschreven. De typesoort H. gordoniwerd beschreven in 1859 door Thomas Huxley. De soortaanduiding eert de ontdekker dominee George Gordon. Daarna werden vijf verdere soorten benoemd. Het geslacht Scaphonyx, ooit beschreven als dinosauriër, wordt nu meestal beschouwd als een synoniem van Hyperodapedonen de Indiase soort Paradapedon huxleyi, beschreven door Richard Lydekker in 1881 sinds een analyse door Benton (1983) als Hyperodapedon huxleyi. Daarnaast is er een Supradapedon stockleyi gebaseerd op SAM 11704 en een Supradapedon africanus gebaseerd op SAM 11705.
Cladogram der geslachten:
| Rhynchosauria |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cladogram der soorten:
| Hyperodapedon |
| |||||||||||||||||||||||||||
Literatuur
- Burckhardt, R, 1900, I. "On Hyperodapedon gordoni": Geological Magazine, new series, decade 4, v. 7, p. 529-535.
- A. S. Woodward. 1907. "On some fossil reptilian bones from the state of Rio Grande do Sul". Revista do Museu Paulista 7:46-57
- F. v. Huene. 1942. "Die Fauna terrestrischer Wirbeltiere der oberen Trias im zentralen Indien" ["The terrestrial vertebrate fauna of the Upper Triassic in Central India"]. Zentralblatt für Mineralogie, Geologie und Paläontologie, Abteilung B: Geologie und Paläontologie 1942(8):249-255
- M. Langer, M. Boniface, G. Cuny and L. Barbieri. 2000. "The phylogenetic position of Isalorhynchus genovefae, a Late Triassic rhynchosaur from Madagascar". Annales de Paléontologie 86(2):101-127
- Max C. Langer and Cesar L. Schultz (2000). "A new species of the Late Triassic rhynchosaur Hyperodapedon from the Santa Maria Formation of South Brazil". Palaeontology 43 (6): 633–652.
- Debarati Mukherjee and Sanghamitra Ray (2014). "A new Hyperodapedon (Archosauromorpha, Rhynchosauria) from the Upper Triassic of India: implications for Rhynchosaur phylogeny". Palaeontology. In press. doi:10.1111/pala.12113
- Gentil, A. R.; Ezcurra, M. D. (2021). "Skull osteology of the holotype of the rhynchosaur Hyperodapedon sanjuanensis (Sill, 1970) from the Upper Triassic Ischigualasto Formation of Argentina". The Anatomical Record. 305 (5): 1168–1200. doi:10.1002/ar.24771. PMID 34496139. S2CID 237454269.
- Scartezini, C. A.; Soares, M. B. (2022). "Assessing the diversity of hidden dental morphology in Hyperodapedontinae rhynchosaurs (Archosauromorpha, Rhynchosauria)". Historical Biology: An International Journal of Paleobiology. in press. doi:10.1080/08912963.2021.2022133
Noten
- ↑ Pepper, www.prehistoric-wildlife.com, Darren, Hyperodapedon. www.prehistoric-wildlife.com. Gearchiveerd op 4 december 2022. Geraadpleegd op 04-12-2022.
- ↑ Benton, M J, Westoll, Thomas Stanley (13 september 1983). The Triassic reptile Hyperodapedon from Elgin: functional morphology and relationships. Gearchiveerd op 4 december 2022. Philosophical Transactions of the Royal Society of London. B, Biological Sciences 302 (1112): 605–718. DOI:10.1098/rstb.1983.0079.
- ↑ Fossilworks: Hyperodapedon. www.fossilworks.org. Gearchiveerd op 4-12-2022. Geraadpleegd op 04-12-2022.
- ↑ Fossilworks: Hyperodapedon gordoni. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 04-12-2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Hyperodapedon op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.