Saturday Island

Saturday Island
Island of Desire (alternatieve titel)
Het eiland van begeerte (NL)
Regie Stuart Heisler
Producent David Rose
Scenario Hugh Brooke (roman)
Stuart Heisler
Stephanie Nordli
Hoofdrollen Linda Darnell
Tab Hunter
Donald Gray
Muziek William Alwyn
Montage Russell Lloyd
Cinema­tografie Oswald Morris
Distributie United Artists
Première Vlag van Verenigd Koninkrijk 20 maart 1952
Vlag van Nederland 8 mei 1953
Genre Avontuur
Speelduur 93 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Saturday Island (alternatieve titel: Island of Desire) is een Britse romantische avonturenfilm in Technicolor uit 1952 onder regie van Stuart Heisler. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1935 van Hugh Brooke en werd destijds in Nederland uitgebracht onder de titel Het eiland van begeerte.

Verhaal

Tijdens de Tweede Wereldoorlog loopt op een Amerikaans militair hospitaalschip dat via de Stille Oceaan onderweg is van het Verre Oosten naar de Verenigde Staten, op een Japanse zeemijn. De bemanning springt overboord en een klein rubberbootje blijkt de redding te zijn voor een jong korporaaltje Chicken en de verpleegkundige Elizabeth. Als enige overlevenden bereiken ze na enkele dagen een onbewoond eiland.

Aanvankelijk botert het maar slecht tussen het tweetal; Elizabeth vindt Chicken een jonkie zonder levenservaring en Chicken vindt haar een preutse, saaie vrouw. Ze realiseren zich beiden dat ze op elkaar zijn aangewezen en na verloop van tijd slaat dan toch de vonk over. Twee maanden later verongelukt plotseling een vliegtuig op het eiland, met aan boord de volwassen vlieger William Peck. Tot groot ongenoegen van Chicken raakt Elizabeth smoorverliefd op de nieuweling; al gauw verklaren de mannen elkaar de oorlog.

Uiteindelijk wordt het drietal opgepikt door een passerend schip en keren terug naar de beschaafde wereld. Aldaar moet Elizabeth een keuze maken tussen de twee mannen.

Rolverdeling

Ontvangst

Recensent van Het Vrije Volk noemde de film "een volkomen pretentieloos verhaal, dat niet eens zo best gespeeld wordt, maar dat toch nog wel genoeg aardige momenten telt om niet weg te lopen.[1] Criticus van het Algemeen Dagblad noemde de film een "typisch product van de Hollywoodse droomfabriek".[2]