Samantha Smith (tennisster)

Samantha Smith
Eastbourne 2014
Eastbourne 2014
Persoonlijke informatie
Bijnaam Sam
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Geboorteplaats Epping (Essex)[1]
Geboortedatum 27 november 1971
Woonplaats Loughton (Essex)[1]
Lengte 1,75 m[2]
Gewicht 62 kg[2]
Slaghand rechts[3]
Totaal prijzengeld 351.902 US dollar
Coach Mary Collins[1]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 199–160
Titels 0 WTA, 3 ITF[4]
Hoogste positie 55e (22 februari 1999)[4]
Olympische Spelen 2e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1999)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1991, 1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1997)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 54–75
Titels 0 WTA, 5 ITF[4]
Hoogste positie 126e (25 juni 1990)[4]
Olympische Spelen 1e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1992, 1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1990)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1–4
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2000)
Laatst bijgewerkt op: 22 juni 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Samantha Smith (Epping (Essex), 27 november 1971)[5] is een voormalig tennis­speelster uit het Verenigd Koninkrijk. Smith begon met tennis toen zij tien jaar oud was.[3] Zij speelt rechts­handig. Smith was in 1989 de beste jeugdspeelster van het Verenigd Koninkrijk.[6] Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1988 tot en met 2000. In 1997 was zij nationaal kampioen in het VK.[6]

Loopbaan

Enkelspel

Smith debuteerde in april 1988 op het "Queens 2"-toernooi in het Verenigd Koninkrijk – zij bereikte er de halve finale.[7] Zij stond in 1989 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Sutton (VK) – zij verloor van de Japanse Kimiko Date. In 1995 veroverde Smith haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Nottingham (VK), door landgenote Abigail Tordoff te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 2000 in Frinton-on-Sea (VK).

In 1989 had Smith haar grandslam­debuut op Wimbledon, waar zij met een wildcard was toegelaten. In 1990 kwalificeerde zij zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Oklahoma. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op het WTA-toernooi van Athene in 1990 en andermaal op het WTA-toernooi van São Paulo in 1990. In 1992 vertegenwoordigde zij haar land op de Olympische Spelen in Barcelona.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, op Wimbledon 1998 – daarbij versloeg zij de Spaanse Conchita Martínez, winnares van Wimbledon 1994. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 55e plaats, die zij bereikte in februari 1999.

Dubbelspel

Smith was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van Sezze (Italië), met landgenote Alison Hill aan haar zijde. Zij stond in 1990 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Brasilia (Brazilië), geflan­keerd door de Deense Sofie Albinus – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Braziliaanse duo Luciana Tella en Andrea Vieira te verslaan. In totaal won zij vijf ITF-titels, de laatste in 1999 in Midland (VS).

In 1988 speelde Smith voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Brighton, samen met de Amerikaanse Andrea Leand. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de halve finale, op het European Open in Zwitserland in 1990, aan de zijde van de Nederlandse Hellas ter Riet.[8] Een maand later had Smith haar grandslam­debuut op Wimbledon, terug met de Nederlandse.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 126e plaats, die zij bereikte in juni 1990.

Tennis in teamverband

In de periode 1996–1999 maakte Smith deel uit van het Britse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 10–5.

Persoonlijk

In de periode 1992–1995 nam Smith een pauze van het professioneel tennis. In deze drie jaar studeerde zij geschiedenis aan de Universiteit van Exeter, wat zij met een diploma kon afsluiten.[6]

Een enkelblessure, waaraan zij tweemaal werd geopereerd, en waarvoor zij vier maanden in het gips heeft gelopen, heeft Smith er ten slotte toe gebracht om definitief te stoppen met het beroepstennis. Sindsdien is zij een van de vaste tenniscommentatoren van de BBC.[6]

Posities op de WTA-ranglijst

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1988 278 493
1989 274 470
1990 124 160
1991 120 178
1995 363
1996 141 172
1997 126 316
1998 65 216
1999 240 243
2000 291 363

Palmares

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1995-10-08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham $ 10.000 hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Abigail Tordoff 6-4, 6-2
2. 1999-02-14 Vlag van Verenigde Staten Rockford $ 25.000 hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Mirka Vavrinec 6-4, 6-4
3. 2000-07-23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frinton-on-Sea $ 10.000 gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Crook 6-3, 6-0

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 1990-08-19 Vlag van Brazilië Brasilia $ 25.000 gravel Vlag van Denemarken Sofie Albinus Vlag van Brazilië Luciana Tella
Vlag van Brazilië Andrea Vieira
7-6, 4-6, 6-3
2. 1991-02-17 Vlag van Verenigde Staten Key Biscayne $ 25.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Penny Barg Vlag van Canada Rene Simpson
Vlag van Nederland Hellas ter Riet
7-5, 6-2
3. 1995-10-01 Vlag van Verenigd Koninkrijk Telford $ 10.000 hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jane Wood Vlag van Verenigd Koninkrijk Kaye Hand
Vlag van Zweden Anna-Karin Svensson
4-6, 7-6, 6-3
4. 1998-08-02 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City $ 25.000 hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Mariaan de Swardt Vlag van Zuid-Afrika Liezel Horn
Vlag van Oostenrijk Karin Kschwendt
6-2, 6-2
5. 1999-02-21 Vlag van Verenigde Staten Midland $ 25.000 hardcourt (i) Vlag van Zuid-Afrika Liezel Horn Vlag van Duitsland Kirstin Freye
Vlag van Canada Sonya Jeyaseelan
7-6, 0-6, 7-5

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi 1989 1990 1991 1992 1996 1997 1998 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 4R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R

Vrouwendubbelspel

toernooi 1990 1991 1992 1996 1997 1998 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Gemengd dubbelspel

toernooi 1990 1997 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open