Roze runenkorst

Roze runenkorst
Taxonomische indeling
Rijk: Fungi (Schimmels) Stam: Ascomyceten Klasse: Lecanoromycetes Onderklasse: Ostropomycetidae Orde: Ostropales Familie: Graphidaceae Onderfamilie: Graphidoideae Geslacht: Phaeographis
Soort
Phaeographis smithii (Leight.) de Lesd. (1910 [1])
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Roze runenkorst op Wikispecies
Portaal    Biologie Schimmels

De roze runenkorst (Phaeographis smithii) is een korstmos behorend tot de familie Graphidaceae. Hij komt voor op bomen. Hij leeft in symbiose met de alg Trentepohlia.

Het thallus is crustose. Het oppervlak is crèmekleurig, lichtgeel of geelachtig grijs, glad of ongelijkmatig.

Hij heeft de volgende kenmerkende kleurreacties: K+ (geel tot rood [kristallen]), C-, KC+ (rood), P+ (geel tot oranje), UV-.

De asci zijn 8-sporig en meten 90-100 × 20-25 µm. De ascosporen zijn bruin (jong kleurloos), 5 tot 7 maal tranversaal gesepteerd en meten 26-40 × 7-10 µm. De ascosporen kleuren rood of roodbruin in jodium (I). Het hymenium is ingebed en heeft een hoogte van 90-120 µm. Pycnidia en conidia zijn niet aanwezig.

De roze runenkorst is zeer vergelijkbaar met:

• Phaeographis dentritica, maar heeft een minder gebarsten, gladder thallus en plattere en minder vertakte lirellae.
• Graphina anguina, maar deze is eenvoudig te onderscheiden omdat hij grote, muurvormige sporen heeft.

De roze runenkorst komt voor in Noordwest Europa en Noord-Amerika (westen).^[2] In Nederland komt hij zeldzaam voor. Hij staat op de rode lijst in de categorie 'Gevoelig'.