Rick Barry
| Rick Barry | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Richard Francis Dennis Barry III | |||
| Geboortedatum | 28 maart 1944 | |||
| Geboorteplaats | Elizabeth, New Jersey, Verenigde Staten | |||
| Lengte | 201 cm | |||
| Gewicht | 93 kg | |||
| Positie | Small-forward | |||
| Collegeteams | ||||
| 1962-1965 | Miami Hurricanes | |||
| NBA Draft | ||||
| Gedraft in | 1965 | |||
| Draftronde | 1 | |||
| Draftpick | 2 | |||
| Gedraft door | San Francisco Warriors | |||
| Clubs | ||||
| Seizoen 1965–1967 1967–1969 1969–1970 1970–1972 1972–1978 1978–1980 |
Club  San Francisco Warriors Oakland Oaks Washington Caps New York Nets Golden State Warriors Houston Rockets
| |||
| Getrainde clubs | ||||
| 1992 1993–1994 1998–1999 2000 |
Cedar Rapids Sharpshooters Fort Wayne Fury New Jersey Shorecats Florida Sea Dragons
| |||
| ||||
Richard Francis Dennis "Rick" Barry III (Elizabeth, 28 maart 1944) is een Amerikaans voormalig basketballer en basketbalcoach. Hij speelde in zowel de ABA als de NBA en is de enige speler die topschutter werd in beide competities. Hij won ook beide kampioenschappen een keer. Hij stond bekend om zijn onorthodoxe, maar effectieve onderhandse vrije-worptechniek.[1] Barry werd in 1987 opgenomen in de Basketball Hall of Fame.
Carrière
Jeugd en Collegebasketbal
Barry werd geboren in Elizabeth, New Jersey en ging naar school op Roselle Park High School waar zijn vader coach was van het basketbalteam.[2] Hij speelde naast basketbal ook honkbal. Hij had twee sporters waar hij naar op keek als kind: Willie Mays (honkbal) en Elgin Baylor (basketbal).[3] Hij zou later Mays nummer 24 dragen doorheen zijn eigen carrière als erkenning naar Mays toe.[4]
Barry kreeg hierna een basketbalbeurs en speelde collegebasketbal voor de Miami Hurricanes van 1962 tot 1965 onder coach Bruce Hale. In zijn eerste seizoen wonnen de Hurricanes 23 wedstrijden en verloren er 5, hiermee kwalificeerden ze zich voor het National Invitation Tournament. Op het NIT slaagde de ploeg erin om in de eerste ronde de St. Francis Terriers te verslaan, maar verloren hierna van de Providence Friars in de kwartfinale.
In het daarop volgende seizoen wonnen ze 20 wedstrijden en verloren er 7, opnieuw kwalificeerden ze zich voor het NIT. Ditmaal werd er verloren in de eerste ronde van de Saint Joseph's Hawks. In zijn laatste seizoen voor de Hurricanes wonnen ze 22 wedstrijden en verloren er 4, deze keer namen ze niet deel aan het NIT. Hij werd in zijn laatste seizoen wel topschutter in NCAA Division I met een gemiddelde van 37,4 punten per wedstrijd.[2]
San Francisco Warriors
In 1965 werd hij, na Fred Hetzel, in de eerste ronde van de NBA draft als tweede gekozen door de San Francisco Warriors.[5] Na de komst van Barry wonnen de Warriors 35 wedstrijden waar ze een seizoen eerder er nog maar 17 wonnen. Hij werd in zijn eerste seizoen meteen gekozen voor de NBA All-Star Game naast spelers als Wilt Chamberlain, Oscar Robertson en Bill Russell.[6] Hij werd daarmee de vijfde rookie[a] die gekozen werd in zijn eerste seizoen tot NBA All-Star na Chamberlain, Roberstson, Elgin Baylor en Bob Pettit.[6] Ze slaagden dat seizoen er nipt niet in de play-offs halen. Aan het einde van het seizoen werd Barry verkozen tot NBA Rookie of the Year met 84 uit 86 stemmen, Bill Cunningham ontving de andere twee stemmen.[7] Barry werd ook verkozen tot het NBA All-Rookie First Team en All-NBA First Team.[3][8] Hij scoorde gemiddeld 25,7 punten en had 10,6 rebounds per wedstrijd.
Het volgende seizoen werd hij voor een tweede keer All-Star en na 38 punten te hebben gemaakt in die wedstrijd werd hij verkozen tot NBA All-Star Game MVP. Enkel Chamberlain scoorde ooit meer punten dan hem (42 punten in 1962).[9] Aan het einde van het seizoen was hij topschutter met een gemiddelde van 35,6 punten per wedstrijd.[10][11] Aan de zijde van Nate Thurmond behaalde de Warriors een NBA-finale, maar verloren van de Philadelphia 76ers na zes wedstrijden.[12] Ondanks een enkelblessure tijdens de play-offs scoorde hij gemiddeld 40 punten per wedstrijd.[13] Hij werd aan het einde van het seizoen voor een tweede keer keer gekozen voor het All-NBA First Team.[14]
Oakland Oaks
Na ontevredenheid over zijn verloning bij de Warriors en in onenigheid met eigenaar Franklin Mieuli, maakte Barry in 1967 de overstap naar de Oakland Oaks van Pat Boone uit de American Basketball Association.[15] Hij kreeg er een contract van drie jaar voor een historische 75.000 dollar per jaar, daarnaast kreeg hij 15% van de aandelen van de club en 5% van alle inkomsten van tickets boven de 600.000 dollar.[15][16][17] Hij was een van de eerste grote namen die van de NBA naar de ABA trok. Hij kwam bij de Oaks terecht onder zijn schoonvader en coach Bruce Hale die hem ook coachte in universiteit.[16][18]
Barry moest echter nadat de Warriors hem niet wilde laten gaan, van de rechtbank het seizoen 1967/68 uitzitten door een reserveclausule in zijn contract bij de Warriors.[b][19] Een paar jaar later zou honkballer Curt Flood voor dezelfde reserveclausule naar het hooggerechtshof stappen en gelijk krijgen, een paar jaar later in 1975 werd met de Seitz decision een einde gemaakt aan de reserveclausule.[20] Door de rechtszaak en het contract werd Barry negatief belicht in de media. Ondanks de negatieve reacties verlieten datzelfde jaar nog verschillende spelers de NBA voor de ABA.[21]
In het seizoen dat Barry moest uitzitten was hij actief bij de club als commentator en eindigde het team met een winst verlies balans van 22–56.[22] Hij speelde om fit te blijven mee met de ploeg van het radiostation de KYA Oneder.[23] In augustus 1968 kreeg hij gelijk in de rechtbank en mocht hij uitkomen voor de Oakland Oaks voor het seizoen 1968/69.[24] Coach Hale werd aan het einde van het seizoen vervangen door Alex Hannum die actief was als coach bij de Warriors.[17] Hale zelf kreeg een plaats in het bestuur van de club. In zijn eerste seizoen bij de Oaks begon hij zeer sterk aan het seizoen maar scheurde zijn ligamenten in december 1968 in een wedstrijd tegen de New York Nets en moest zo de rest van het seizoen missen.[25] De Oaks wonnen dat seizoen hun eerste ABA-titel na 60–18 te zijn geëindigd in het reguliere seizoen. Ze versloegen in de finale de Indiana Pacers met 4 wedstrijden tegen 1. Barry werd ondanks zijn blessure verkozen tot ABA All-Star en geselecteerd voor het All-ABA First Team en werd topschutter met een gemiddelde van 34,0 punten per wedstrijd.[26]
Washington Caps
De Oaks hadden het ondanks het sportieve succes financieel veel moeilijker. Meerderheidsaandeelhouder Pat Boone en Ken Davidson verkochten het team aan een groep geleid door Earl Foreman.[27] Hij verhuisde de ploeg meteen naar Washington D.C. en ze werden zo de Washington Caps.[27][28] Eerst probeerde ABA-directeur Jim Gardner nog om en nieuwe ploeg op te richten in Oakland maar dat mislukte.[27] Barry tekende daarop een vijfjarig contract bij de San Francisco Warriors, maar moest van de rechter eerst zijn contract uit doen bij de Caps.[29] Barry weigerde aanvankelijk voor de Caps uit te komen omdat in zijn contract stond dat hij niet moest volgen bij een relocatie van de ploeg en door een blessure miste hij 32 wedstrijden.[28][30] De Caps eindigde met een winst verlies balans van 44–40. Ze werden in de play-offs uitgeschakeld in de halve finale door de Denver Rockets in de zevende en beslissende wedstrijd ondanks de 52 punten die Barry maakte.[31] Barry werd net zoals een seizoen eerder zowel All-Star als All-ABA First Team.[32] De Caps verhuisden na amper een seizoen opnieuw, ditmaal naar Virginia en werden de Virginia Squires. Barry weigerde nu echter ook om voor de Squires uit te komen en werd ditmaal geruild naar de New York Nets voor 250.000 dollar en een draftkeuze.[c][33][34]
New York Nets
Door een knieblessure in het seizoen 1970/71 speelde hij maar 59 wedstrijden voor de Nets. Hij werd wel opnieuw verkozen tot ABA All-Star en All-ABA.[35][36] De Nets verloren onder coach Lou Carnesecca in de eerste ronde van de Virginia Squires met 4–2.[37] Ook het seizoen erop was Barry een sterkhouder en werd hij voor de vierde keer op rij All-Star en All-ABA .[38] De Nets haalden opnieuw de play-offs en versloegen achtereenvolgens de Kentucky Colonels en Virginia Squires, maar verloren in de finale van de Indiana Pacers.[39]
Een rechtbank besliste aan het eind van het seizoen dat hij voor geen enkele andere ploeg mocht spelen dan de Nets, of hij moest terugkeren naar de ondertussen Golden State Warriors om daar zijn eerder contract uit te spelen.[29] De San Francisco Warriors waren in 1971 verhuisd naar Oakland en hadden hun naam veranderd in de Golden State Warriors. De Nets lieten hem in oktober 1971 gaan, nadat een rechtbank besliste dat het negenjarig contract dat Barry met hen tekende niet geldig was over het contract van de Warriors.[29] Hij keerde terug naar de Warriors voor het eerder getekende contract.[29]
Golden State Warriors
.jpeg)
Na zijn komst naar de Warriors nam Barry meer de rol van een point guard aan. In zijn eerste seizoen sinds zijn terugkeer bij de Warriors wist de ploeg de play-offs te bereiken en wonnen in de eerste ronde van de Milwaukee Bucks, maar gingen in de tweede ronde onderuit tegen de Los Angeles Lakers met 4–1.[40] Hij werd tijdens het seizoen ook verkozen tot NBA All-Star voor de derde keer maar miste deze door een enkelblessure.[41] Aan het eind van het seizoen opgenomen in de All-NBA Second Team. In het seizoen 1973/74 liep het voor de Warriors veel stroever, ondanks dat Barry betere resultaten voorlegde dan een seizoen eerder. Door een sterke competitie in het Westen werden ze pas vijfde en miste de play-offs.[42] Barry werd wel opnieuw verkozen tot NBA All-Star en All-NBA First Team.[43]
Voor het seizoen 1974/75 werd hij door zijn ploeggenoten verkozen tot kapitein en kende zijn beste seizoen uit zijn carrière.[44] Hij scoorde gemiddeld 30 punten en deelde zes assists uit per wedstrijd, en leidde de competitie in steals. De Warriors werden 1ste in het Westen en versloegen de Seattle SuperSonics en Chicago Bulls onderweg naar de finale.[45] In de finale wonnen ze vier keer achter elkaar van de Washington Bullets en werden NBA-kampioen.[45][46] Barry werd verkozen tot NBA Finals MVP, naast een selectie voor NBA All-Star en All-NBA First Team.[46]
Na de komst van Gus Williams (NBA Draft 1975) scoorde Barry een pak minder (21 punten gemiddeld) en nam ook zijn invloed op het spel van de ploeg af.[47] De ploeg wist opnieuw eerste te worden in het Westen, maar verloren in de tweede ronde van de Phoenix Suns met Paul Westphal, Curtis Perry en Alvan Adams.[48] Barry werd een NBA All-Star en een laatste keer All-NBA.[49] In het seizoen 1976/77 haalde de Warriors opnieuw de play-offs, maar werden opnieuw uitgeschakeld in de tweede ronde ditmaal door de Los Angeles Lakers met 4-3.[50] In zijn laatste seizoen bij de Warriors haalden ze niet de play-offs, maar werd Barry wel voor een laatste keer geselecteerd voor de NBA All-Star.[51]
Houston Rockets
Barry tekende in de zomer van 1978 als vrije speler bij de Houston Rockets waar hij nog twee seizoenen doorbracht.[52] Barry's aandeel was beduidend minder groot en hij scoorde ook bijna tien punten minder per wedstrijd.[53] Ondanks zijn mindere punten probeerde hij op andere manieren bij te dragen en was voornamelijk een zeer verdienstelijk assistgever. Hij kwam terecht in een ploeg met onder meer Moses Malone en Calvin Murphy.[53] In zijn eerste seizoen verloren de Rockets in de eerste ronde van de play-offs tegen de Atlanta Hawks.[54] In zijn tweede seizoen verloren ze in de tweede ronde van de play-offs tegen de Boston Celtics.[55] In september 1980 kondigde hij zijn afscheid aan als speler en ging aan de slag als commentator.[56]
Na zijn spelerscarrière
In 1992 werd Barry coach van de Cedar Rapids Sharpshooters uit de GBA, maar de competitie ging in december 1992 alweer failliet.[57][58] Hij ging daarop coachen voor de Fort Wayne Fury uit de CBA.[58] In 1998 ging hij aan de slag bij de New Jersey Shorecats dat toen als nieuwe ploeg in de USBL uitkwam.[59] In 2000 was hij ook nog coach van de Florida Sea Dragons uit diezelfde USBL.[60] In 2017 werd hij bij de oprichting van de BIG3 coach van de Ball Hogs.[61]
In 1987 werd hij opgenomen in de Basketball Hall of Fame samen met Walt Frazier, Bob Houbregs, Pete Maravich en Bob Wanzer.[62] Hij moest tijdens zijn speech fluisteren omdat hij een keelinfectie had.[62] In 1996 werd Barry benoemd tot een van de 50 beste NBA-spelers aller tijden. Zijn rugnummer 24 werd door zowel de Golden State Warriors als de Miami Hurricanes teruggetrokken als eerbetoon. In 2022 werd hij opnieuw opgenomen bij de beste spelers in het NBA 75th Anniversary Team.[63]
Privéleven
Barry is driemaal getrouwd geweest en heeft meerdere kinderen waarvan velen ook basketballers werden. Zijn eerste huwelijk was in 1965 met Pamela “Pam” Hale, de dochter van zijn toenmalige coach in unversiteit Bruce Hale.[64] Samen hadden ze vijf kinderen: Scooter, Brent, Jon, Drew en een geadopteerde dochter Shannon.[65] Zijn oudste vier kinderen waren ook professioneel basketballers. Met zijn derde vrouw Lynn Norenberg heeft hij een zoon, de basketballer Canyon Barry.
In 1972 bracht Barry zijn autobiografie Confessions of a Basketball Gypsy: The Rick Barry Story uit samen met Bill Libby.[38] Na Matt Guokas Sr. en Matt Guokas Jr. werden Barry en zijn zoon Brent in 2005 het tweede vader-zoon duo dat allebei een NBA-kampioenschap won.[66]
Erelijst
Prijzen
- ABA-kampioen: 1969
- NBA-kampioen: 1975
- NBA Finals MVP: 1975
- NBA All-Star: 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978
- NBA All-Star Game MVP: 1967
- All-NBA First Team: 1966, 1967, 1974, 1975, 1976
- All-NBA Second Team: 1973
- ABA All-Star: 1969, 1970, 1971, 1972
- All-ABA First Team: 1969, 1970, 1971, 1972
- NBA Rookie of the Year: 1966
- NBA All-Rookie First Team: 1966
- NBA topschutter: 1967
- NBA topstealer: 1975
Erkenningen
- NBA's 50th Anniversary All-Time Team
- NBA 75th Anniversary Team
- Nummer 24 teruggetrokken door de Golden State Warriors
- Nummer 24 teruggetrokken door de Miami Hurricanes
- Florida Sports Hall of Fame: 1967[67]
- University of Miami Sports Hall of Fame: 1976[68]
- Basketball Hall of Fame: 1987[69]
- Bay Area Sports Hall of Fame: 1988[70]
- Sports Hall of Fame of New Jersey: 1994[71]
- College Basketball Hall of Fame: 2006
- California Sports Hall of Fame: 2012[72]
- New Jersey Hall of Fame: 2019/20[73]
Statistieken
Regulier seizoen
| Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | SPW | BPW | PPW |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1965/66 | San Francisco Warriors | 80 | — | 37,4 | 43,9 | — | 86,2 | 10,6 | 2,2 | — | — | 25,7 |
| 1966/67 | 78 | — | 40,7 | 45,1 | — | 88,4 | 9,2 | 3,6 | — | — | 35,6 | |
| 1967/68 | Niet speelgerechtigd | |||||||||||
| 1968/69 | Oakland Oaks | 35 | — | 38,9 | 51,1 | 30,0 | 88,8 | 9,4 | 3,9 | — | — | 34,0 |
| 1969/70 | Washington Caps | 52 | — | 35,6 | 49,9 | 20,5 | 86,4 | 7,0 | 3,4 | — | — | 27,7 |
| 1970/71 | New York Nets | 59 | — | 42,4 | 46,9 | 22,1 | 89,0 | 6,8 | 5,0 | — | — | 29,4 |
| 1971/72 | 80 | — | 45,2 | 45,8 | 30,8 | 87,8 | 7,5 | 4,1 | — | — | 31,5 | |
| 1972/73 | Golden State Warriors | 82 | — | 37,5 | 45,2 | — | 90,2 | 8,9 | 4,9 | — | — | 22,3 |
| 1973/74 | 80 | — | 36,5 | 45,6 | — | 89,9 | 6,8 | 6,1 | 2,1 | 0,5 | 25,1 | |
| 1974/75 | 80 | — | 40,4 | 46,4 | — | 90,4 | 5,7 | 6,2 | 2,9 | 0,4 | 30,6 | |
| 1975/76 | 81 | — | 38,5 | 43,5 | — | 92,3 | 6,1 | 6,1 | 2,5 | 0,3 | 21,0 | |
| 1976/77 | 79 | — | 36,8 | 44,0 | — | 91,6 | 5,3 | 6,0 | 2,2 | 0,7 | 21,8 | |
| 1977/78 | 82 | — | 36,9 | 45,1 | — | 92,4 | 5,5 | 5,4 | 1,9 | 0,5 | 23,1 | |
| 1978/79 | Houston Rockets | 80 | — | 32,1 | 46,1 | — | 94,7 | 3,5 | 6,3 | 1,2 | 0,5 | 13,5 |
| 1979/80 | 72 | — | 25,2 | 42,2 | 33,0 | 93,5 | 3,3 | 3,7 | 1,1 | 0,4 | 12,0 | |
| NBA Carrière | 794 | — | 36,3 | 44,9 | 33,0 | 90,0 | 6,5 | 5,1 | 2,0 | 0,5 | 23,2 | |
| ABA Carrière | 226 | — | 41,3 | 47,7 | 27,7 | 88,0 | 7,5 | 4,1 | — | — | 30,5 | |
| Carrière | 1020 | — | 37,4 | 45,6 | 29,7 | 89,3 | 6,7 | 4,9 | 2,0 | 0,5 | 24,8 | |
| NBA All-Star | 7 | 6 | 27,8 | 48,6 | — | 83,3 | 4,1 | 4,4 | 3,2 | 0,1 | 18,2 | |
| ABA All-Star | 4 | 0 | 20,5 | 43,2 | — | 85,7 | 6,0 | 4,5 | — | — | 11,0 | |
| All-Star | 11 | 6 | 25,1 | 47,3 | — | 84,2 | 4,8 | 4,4 | — | — | 15,6 | |
Play-offs
| Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | SPW | BPW | PPW |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1966/67 | San Francisco Warriors | 15 | — | 40,9 | 40,3 | — | 80,9 | 7,5 | 3,9 | — | — | 34,7 |
| 1969/70 | 7 | — | 43,1 | 53,2 | 33,3 | 91,2 | 10,0 | 3,3 | — | — | 40,1 | |
| 1970/71 | New York Nets | 6 | — | 47,8 | 51,9 | 51,9 | 81,4 | 11,7 | 4,0 | — | — | 33,7 |
| 1971/72 | 18 | — | 41,6 | 47,3 | 37,7 | 85,6 | 6,5 | 3,8 | — | — | 30,8 | |
| 1972/73 | Golden State Warriors | 11 | — | 26,5 | 39,6 | — | 90,9 | 4,9 | 2,2 | — | — | 16,4 |
| 1974/75 | 17 | — | 42,7 | 44,4 | — | 91,8 | 5,5 | 6,1 | 2,9 | 0,9 | 28,2 | |
| 1975/76 | 13 | — | 40,9 | 43,6 | — | 88,2 | 6,5 | 6,5 | 2,9 | 1,1 | 24,0 | |
| 1976/77 | 10 | — | 41,5 | 46,6 | — | 90,9 | 5,9 | 4,7 | 1,7 | 0,7 | 28,4 | |
| 1978/79 | Houston Rockets | 2 | — | 32,5 | 32,0 | — | 100,0 | 4,0 | 4,5 | 0,0 | 1,0 | 12,0 |
| 1979/80 | 6 | — | 13,2 | 36,4 | 25,0 | 100,0 | 1,0 | 2,5 | 0,2 | 0,2 | 5,5 | |
| NBA Carrière | 74 | — | 36,8 | 42,6 | 25,0 | 87,5 | 5,6 | 4,6 | 2,2 | 0,8 | 24,8 | |
| ABA Carrière | 31 | — | 43,2 | 49,7 | 41,2 | 86,1 | 8,3 | 3,7 | — | — | 33,5 | |
| Carrière | 105 | — | 38,7 | 44,8 | 39,4 | 87,0 | 6,4 | 4,3 | — | — | 27,3 | |
· 
· 
· · Noten
- ↑ Een rookie is een basketballer die aan zijn eerste (professionele) seizoen in een competitie toe is.
- ↑ Deze reserveclausule die bijna elke profclub hanteerde in alle sporten hield in dat een speler niet vrij was om te tekenen bij welke club hij wilde als zijn contract was afgelopen, zijn oude club had dan nog zijn rechten voor het volgende seizoen. Dit is te vergelijken met het gelijkaardige Bosman-arrest.
- ↑ Een draftpick of draftkeuze is een selectie die een ploeg mag maken tijdens de NBA draft uit nieuwe jonge spelers.
Referenties
- ↑ (en) Donahue, Ben, The Life And Career Of Rick Barry (Story). Basketball History (13 november 2022). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ a b (en) Legends profile: Rick Barry. NBA.com. Geraadpleegd op 10 februari 2025.
- ↑ a b (en) Jupiter, Harry, "Mays was his Hero", St Louis Sporting News, 31 december 1966. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) Brown, Daniel, "Warriors’ Rick Barry ran onto the field to meet Willie Mays. A friendship was born", The New York Times. Geraadpleegd op 10 februari 2025.
- ↑ (en) "Warriors draft Hetzel, Barry other choice", Daily Review, 6 mei 1965. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ a b (en) "Rookie makes NBA All-Star Team", The Fairborn Daily Herald, 12 april 1966. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) Trent, Tod, "Sports Standard", Uniontown Evening Standard, 4 april 1966. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Rick Barry heads All-Rookie team", Stevens Point Daily Journal, 6 april 1966. Geraadpleegd op 3 februari 1966.
- ↑ (en) Stevenson, Jack, "Barry, Thurmond lead West stars to 135-120 win", San Rafael Daily Independent Journal, 11 januari 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Hawks Warriors open series today", Centralia Evening Sentinel, 30 maart 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Rick Barry grabs NBA point title", Lincoln Evening Journal And Nebraska State Journal, 21 maart 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) Stevenson, Jack, "76ers capture NBA finale title play-off", Carthage Press, 25 april 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "SF may be Rick-less", Daily Review, 9 april 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Big O picked 7th time for All-NBA quint", Findlay Republican Courier, 14 april 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ a b (en) Ross, George, "Welcome Mr. Barry", Oakland Tribune, 21 juni 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ a b (en) Scott, Jim, "Ricks newest jewel in Oaklands crown", St Louis Sporting News, 8 juli 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ a b (en) "Barry's eye like eagle", Kenosha News, 9 november 1968. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Barry big ABA plus Hale says", Oakland Tribune, 21 juni 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Court ruling may force Barry to sit out season", Modesto Bee And News Herald, 9 augustus 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ Newsletter, Here's the Pitch: the IBWAA, The Start of a Revolution: The Seitz Decision. Here's the Pitch: the IBWAA Newsletter (23 december 2024). Geraadpleegd op 10 februari 2025.
- ↑ (en) "Barry jumps NBA, signs Oakland pact", European Stars And Stripes, 22 juni 1967. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "Kerr knew the moment he was finished", St Louis Sporting News, 10 februari 1968. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) O'Connor, Dick, "Rick Barry is keeping busy during vacation from pro cage", The Peninsula Times Tribune, 6 februari 1968. Geraadpleegd op 10 februari 2025.
- ↑ (en) "Ruling Hits Warriors, Barry to Play for Oaks", Arizona Republic, 31 augustus 1968. Geraadpleegd op 10 februari 2025.
- ↑ (en) "Rick Barry injuries knee", Brainerd Daily Dispatch, 28 december 1968. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) "ABA players pick Daniels to MVP; name Barry, Hawkins to Stars", St Louis Sporting News, 19 april 1969. Geraadpleegd op 4 februari 2023.
- ↑ a b c (en) O'Brien, Jim, "Oaks owners failed says Hannum", St Louis Sporting News, 11 oktober 1969. Geraadpleegd op 4 februari 2023.
- ↑ a b (en) "Rick undecided about going to DC", Pacific Stars And Stripes, 23 augustus 1969. Geraadpleegd op 4 februari 2023.
- ↑ a b c d (en) "Barry returns to NBA", Lowell Sun, 7 oktober 1972. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "ABA star Rick Barry tot undergo operation", Findlay Republican Courier, 24 oktober 1969. Geraadpleegd op 4 februari 2023.
- ↑ (en) "Rockets burry Caps", Kannapolis Daily Independent, 29 april 1970. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Basketball computer develops new rating systhem", Lowell Sun, 29 maart 1970. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Barry on Broadway", St Louis Sporting News, 19 september 1970. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "New York Nets Barry from Va. for $250,000", The Bedford Gazette, 3 september 1970. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) O'Brien, Jim, "ABA-milestone Garden Invasion tabbed succes", St Louis Sporting News, 26 december 1970. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Daniels voted MVP", Thomasville Times Enterprise, 8 april 1971. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Colonels need win for play-off spot", Kittanning Leader Times, 12 april 1971. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ a b (en) O'Brien, Jim, "Everything that Barry does is on grans scale", St Louis Sporting News, 1 april 1972. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Indiana captures ABA championship", Anderson Sunday Herald, 21 mei 1972. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Stumpy's 44 Boost Lakers into championships", Garden City Telegram, 26 april 1972. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Houston stages turnabout", Southern Illinoisan, 26 januari 2023. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Warriors wont miss the play-offs if their TV-sets are on", San Mateo Times, 28 maart 1974. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Jabar tops Star voting", San Mateo Times, 4 januari 1974. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Barr's sensational play has Warriors leading loop", Hutchinson News, 19 december 1974. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ a b (en) Murray, Jim, "Warriors 'Marvel' impossble to defense", Defiance Crescent News, 6 augustus 1975. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ a b (en) "Greatest upset of 1975", Pacific Stars And Stripes, 28 mei 1975. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) Hickey, Lowel, "Warriors find a gem", Daily Review, 30 mei 1975. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Phoenix eliminates Golden State Warrios", Marysville Appeal Democrat, 17 mei 1975. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "NBA East favored in All-Star Game", Brainerd Daily Dispatch, 3 februari 1976. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) Cour, Jim, "Kareem's 36 points lead Lakers to 7th game win over Warriors", Berkshire Eagle, 5 mei 1977. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Barry West starter for All-Star Game", Times Herald, 18 januari 1978. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Rick Barry comes high", Fairfield Ledger, 19 juni 1978. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ a b (en) Legends profile: Rick Barry. NBA.com. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) "Rockets eliminated by Atlanta Hawks", Del Rio News Herald, 15 april 1979. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Hard work rest Celtic key", Panama City News Herald, 16 april 1980. Geraadpleegd op 5 februari 2023.
- ↑ (en) "Barry retires", Santa Ana Orange County Register, 12 september 1980. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Koolbeck, Mike, "Barry takes the reins of GBA team", Cedar Rapids Gazette, 4 november 1992. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ a b (en) "Abrasive Barry says his image is undeserved", Santa Ana Orange County Register, 7 maart 1993. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Rick Barry To Coach in USBL. AP NEWS. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Dorsey, David, Rick Barry revisits Southwest Florida, talks Warriors, Sea Dragons. The News-Press. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Barry, Drexler, Mahorn join BIG3 as coaches. ESPN.com (26 januari 2017). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ a b (en) "Hall of Famer Maravich eulogizes dad", Burlington Daily Times News, 6 mei 1987. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ NBA 75th Anniversary Team: Rick Barry | NBA.com. www.nba.com. Geraadpleegd op 10 februari 2025.
- ↑ (en) "Miami Star Rick Barry to marry coach's daughter", Florence Morning News, 14 januari 1965. Geraadpleegd op 3 februari 2023.
- ↑ (en) Daddy Dearest (2 december 1991). Geraadpleegd op 7 februari 2023.
- ↑ (en) Guerrero, Omar Josef, 4 father-son duos who have won NBA championship rings. www.sportskeeda.com. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Florida Sports Hall of Fame | Rick Barry. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Rick Barry - University of Miami Sports Hall of Fame. UM Sports Hall of Fame. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) The Naismith Memorial Basketball Hall of Fame :: Rick Barry. www.hoophall.com. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Rick Barry. Bay Area Sports Hall of Fame. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Sports Hall of Fame of New Jersey. www.nndb.com. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Rick Barry : California Sports Hall of Fame. californiasportshalloffame.org. Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Steinbacher, Raymond, Richard "Rick" Dennis Barry III. New Jersey Hall of Fame. Geraadpleegd op 6 februari 2023.