Remo Raffaelli
| Remo Raffaelli | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Remo-Angelo Raffaelli | |||
| Geboren | Brenden (Ühlingen-Birkendorf), 7 april 1941 | |||
| Overleden | 6 maart 2020 | |||
| Geboorteland | Duitsland | |||
| Nationaliteit | Luxemburgs | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer, fotograaf, schilder en muzikant | |||
| ||||
Remo-Angelo Raffaelli (Brenden (Ühlingen-Birkendorf), 7 april 1941 – ?, 6 maart 2020) was een Luxemburgs beeldhouwer, fotograaf, kunstschilder en muzikant.[1]
Leven en werk
Remo Raffaelli was van een zoon van Italiaanse ouders. Hij werd geboren in Duitsland, groeide op in het Luxemburgse Differdange en werd in 1968 genaturaliseerd tot Luxemburger.[2] In de jaren 1960 en 1970 kreeg Raffaelli bekendheid als solist op de chromatische mondharmonica, hij speelde muziek van onder anderen Chopin, Bach en De Falla.[3] Hij nam deel aan internationale wedstrijden en wereldkampioenschappen en werd in een recensie Hexenmeister der Mundharmonika genoemd[4] en in een andere vergeleken met de Amerikaanse Larry Adler.[5]
Raffaelli werkte beroepsmatig als technisch medewerker bij de gasfabriek in Esch.[6] Hij volgde cursussen schilderen bij Attilio Lupo, maar was als kunstenaar grotendeels autodidact. In 1953 begon hij met schilderen en in 1980 met beeldhouwen. Fotografie leerde hij van Jacques Bohler,[7] bij wie hij drie jaar werkte. Hij maakte foto's van architectuur, kunst en sport voor internationale dagbladen.[8] Raffaeli exposeerde vanaf 1971. In 1980 toonde hij in Galerie Dominique Lang in Dudelange samen met zijn toen veertienjarige zoon Patrick sportfoto's,[9] drie jaar later brachten zij het fotoboek Sport. Das Buch uit.[10] Raffaelli exposeerde onder de titel Steel and Painting meerdere malen zijn schilderijen en mixed-mediadoeken naast de stalen sculpturen van beeldhouwer Jhang Meis, onder andere in het kasteel van Bourglinster (2000), de Luxemburgse ambassade in Brussel (2003) en het buurthuis in Hesperange (2004).[11] In 2007 werd hij uitgenodigd voor de Biënnale de l'Arte Contemporanea in Florence. Zijn werk werd in binnen- en buitenland onderscheiden.
Remo Raffaelli overleed op 78-jarige leeftijd.
Enkele werken
-
"Message 1" -
"Message 3" -
"Message 5" -
"Aztèque" -
"Déchets de granith" -
Keramiek
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Remo Raffaelli op de Luxemburgstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ "Remo Raffaelli", Lëtzebuerger Konschtlexikon, MNAHA.
- ↑ "Lois du 6 mars 1968 conférant la naturalisation", Mémorial, 3 mei 1968.
- ↑ Remo Raffaelli op YouTube.
- ↑ "Remo Raffaelli", Luxemburger Wort, 16 oktober 1970.
- ↑ "Raymond Raffaeli", Luxemburger Wort, 22 januari 1975.
- ↑ "Meisterschüsse", Revue, 3 november 1983, p. 38-40.
- ↑ Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6. p. 266.
- ↑ "Portail d'artiste coté de RAFFAELLI Remo-Angelo", Dictionnaire des artistes cotés (via Internet Archive).
- ↑ "Stiefkind Sportfotografie", Revue, 35e jaargang, n° 11 (15 maart 1980), p. 30-31.
- ↑ Georges Hausemer (2006) Luxemburger Lexikon. Luxemburg: Éditions Guy Binsfeld. ISBN 978-2-87954-156-3.
- ↑ "Jhang Meis & Remo Raffaelli : Steel & Painting", Revue, 8 mei 2004, p. 84-87.