Regering-Ayrault II

Politiek in Frankrijk
	Politiek van Frankrijk ; Grondwet President (lijst); Emmanuel Macron; •; Premier (lijst); Michel Barnier Parlement ; Senaat; •; Voorzitter (lijst); Gérard Larcher; •; Nationale Vergadering; •; Voorzitter (lijst); Yaël Braun-Pivet Regering ; Regering-Barnier ; •; Ministers; Binnenlandse Zaken (lijst); Bruno Retailleau; •; Buitenlandse Zaken (lijst); Jean-Noël Barrot; •; Defensie (lijst); Sébastien Lecornu; •; Financiën (lijst); Antoine Armand; •; Justitie (lijst); Didier Migaud; •; Economische Zaken (lijst); Antoine Armand; •; Onderwijs (lijst); Anne Genetet Politieke partijen Verkiezingen; Nationale Vergadering; 2024 − 2029; Senaat; 2023 − 2026; President; 2022 − 2027 Bestuurlijke indeling Secretaris-generaal Élysée; Alexis Kohler

Regering–Ayrault II
Kabinet in Frankrijk
Premier	Jean-Marc Ayrault
Partij(en)	PS – PRG – EELV – Walwari
Politieke kleur	socialisme – sociaalliberalisme – groene politiek ; centrumlinks
2012–2014
Start	20 juni 2012
Eind	31 maart 2014
Voorganger	Ayrault I
Opvolger	Valls I
Staatshoofd	François Hollande
Portaal	Politiek

De regering-Ayrault II , Frans: Gouvernement Jean-Marc Ayrault II, was een regering van Frankrijk die het midden hield tussen links en politieke centrum en tussen 21 juni 2012 en 31 maart 2014 in functie was. Hollande was een maand voor het aantreden van deze regering tot president van Frankrijk gekozen en zijn Parti socialiste was er bij de daarop volgende parlementsverkiezingen in geslaagd de meerderheid te behouden. Jean-Marc Ayrault bleef de premier. Veel leden van de regering kwamen uit de Parti socialiste.

Ayrault bood twee jaar later op 31 maart 2014 het ontslag van zijn regering aan president Hollande aan. Deze accepteerde het ontslag. Dit besluit volgde op een slechte uitslag voor de Parti socialiste bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2014.^[1] De regering daarna werd de regering-Valls I, Hollande bleef de president.

Samenstelling

De regering-Ayrault II bestond uit de minister-president, de Premier ministre, twintig ministers met portefeuille, Ministre en 16 ministers-gedelegeerde^[2] Ministre délégué. Eén minister en twee ministers-gedelegeerde werden tussentijds vervangen of zijn van post veranderd. Er waren in de regering-Ayrault II geen ministers van Staat, Ministres d'État.

	Ministerie	Ambtstermijn		Partij
Jean-Marc Ayrault 1950	Premier	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Manuel Valls 1962	Binnenlandse Zaken	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Laurent Fabius 1946	Buitenlandse Zaken	15 mei 2012 ^[3]	11 februari 2016 ^[4]	PS
Pierre Moscovici 1957	Financiën	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Pierre Moscovici 1957	Economische Zaken	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Jean-Yves Le Drian 1947	Defensie	15 mei 2012 ^[3]	14 mei 2017 ^[4]	PS
Christiane Taubira 1952	Justitie	15 mei 2012 ^[3]	26 januari 2016 ^[4]	Walwari
Marisol Touraine 1959	Volksgezondheid	15 mei 2012 ^[3]	14 mei 2017 ^[4]	PS
Marisol Touraine 1959	Sociale Zaken	15 mei 2012 ^[3]	14 mei 2017 ^[4]	PS
Michel Sapin 1952	Arbeid en Werkgelegenheid	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Vincent Peillon 1960	Onderwijs	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Geneviève Fioraso 1954	Hoger Onderwijs en Wetenschap	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Cécile Duflot 1975	Huisvesting	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	EELV
Cécile Duflot 1975	Ruimtelijke Ordening	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	EELV
Stéphane Le Foll 1960	Landbouw	15 mei 2012 ^[3]	14 mei 2017 ^[4]	PS
Delphine Batho 1973	Ecologie, Duurzame Ontwikkeling en Energie	20 juni 2012	1 juli 2013 ^[5]	PS
Philippe Martin 1953	Ecologie, Duurzame Ontwikkeling en Energie	1 juli 2013	31 maart 2014	PS
Marylise Lebranchu 1947	Publieke Diensten	15 mei 2012 ^[3]	11 februari 2016 ^[4]	PS
Marylise Lebranchu 1947	Bestuurlijke Vernieuwing	15 mei 2012 ^[3]	11 februari 2016 ^[4]	PS
Nicole Bricq 1947	Buitenlandse Handel	20 juni 2012	31 maart 2014	PS
Aurélie Filippetti 1973	Cultuur en Communicatie	15 mei 2012 ^[3]	25 augustus 2014 ^[4]	PS
Victorin Lurel 1951	Overzeese Gebiedsdelen	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Valérie Fourneyron 1959	Jeugd en Sport	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Arnaud Montebourg 1962	Industriële Zaken	15 mei 2012 ^[3]	25 augustus 2014 ^[4]	PS
Sylvia Pinel 1977	Midden- en Kleinbedrijf	20 juni 2012	31 maart 2014	PRG
	Beroepsopleiding
	Toerisme
Najat Vallaud- Belkacem 1977	Emancipatie en Gelijkheid	15 mei 2012 ^[3]	25 augustus 2014 ^[4]	PS

	Portefeuille(s)	Leidinggevend Minister	Ambtstermijn		Partij(en)
Jérôme Cahuzac 1952	Begrotingszaken	Minister van Financiën	15 mei 2012 ^[3]	20 maart 2013 ^[6]	PS
Bernard Cazeneuve 1963	Begrotingszaken	Minister van Financiën	20 maart 2013	31 maart 2014	PS
Benoît Hamon 1967	Consumentenzaken	Minister van Financiën	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Benoît Hamon 1967	Sociale Economie	Minister van Financiën	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	PS
Bernard Cazeneuve 1963	Europese Zaken	Minister van Buitenlandse Zaken	15 mei 2012 ^[3]	20 maart 2013 ^[7]	PS
Thierry Repentin 1963	Europese Zaken	Minister van Buitenlandse Zaken	20 maart 2013	31 maart 2014	PS
Yamina Benguigui 1955	Franse taal	Minister van Buitenlandse Zaken	15 mei 2012 ^[3]	31 maart 2014	DVG

Ministers-gedelegeerde

De volgende bewindvoerders waren minister-gedelegeerde.

Onderwerp	Partij
Alain Vidalies	Parlementaire Betrekkingen	PS
Pascal Canfin	Ontwikkelingssamenwerking	PS
Hélène Conway-Mouret	Franse onderdanen in het buitenland	PS
George Pau-Langevin	Onderwijsresultaten	PS
Michèle Delaunay	Ouderen en Verpleging	PS
Dominique Bertinotti	Familiezaken	PS
Marie-Arlette Carlotti	Gehandicapten en de Strijd tegen Uitsluiting	PS
Fleur Pellerin	Midden-en Kleinbedrijf, Innovatie en Digitale Ontwikkeling	PS
Frédéric Cuvillier	Transport, Marine en Visserij	PS
Kader Arif	Veteranenzaken	PS
Guillaume Garot	Voedsel	PS
Anne-Marie Escoffier	Decentralisatie	PRG

Voetnoten

↑ NU.nl. Franse premier stapt op na verkiezingsuitslag, 31 maart 2014.
↑ De vertaling is ontleend aan J.L.W. Broeksteeg, Prakke/Kortmann: Staatsrecht van Landen van de Europese Unie, Deventer: Kluwer 2013, blz 140.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v functie gecontinueerd van de vorige regering-Ayrault I
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ functie gecontinueerd in de volgende regering-Valls I
↑ uit functie ontheven
↑ afgetreden
↑ afgetreden na benoeming tot viceminister voor Begrotingszaken

Voorganger:
Ayrault I

Regering–Ayrault II
2012–2014

Opvolger:
Valls I

[1] NU.nl. Franse premier stapt op na verkiezingsuitslag, 31 maart 2014.

[2] De vertaling is ontleend aan J.L.W. Broeksteeg, Prakke/Kortmann: Staatsrecht van Landen van de Europese Unie, Deventer: Kluwer 2013, blz 140.

[AyraultI-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v functie gecontinueerd van de vorige regering-Ayrault I

[VallsI-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ functie gecontinueerd in de volgende regering-Valls I

[Ontslagen-5] uit functie ontheven

[Afgetreden-6] treden

[Afgetreden1-7] treden na benoeming tot viceminister voor Begrotingszaken

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Politiek in Frankrijk

Politiek van Frankrijk Grondwet President (lijst) Emmanuel Macron • Premier (lijst) Michel Barnier Parlement Senaat • Voorzitter (lijst) Gérard Larcher • Nationale Vergadering • Voorzitter (lijst) Yaël Braun-Pivet Regering Regering-Barnier • Ministers Binnenlandse Zaken (lijst) Bruno Retailleau • Buitenlandse Zaken (lijst) Jean-Noël Barrot • Defensie (lijst) Sébastien Lecornu • Financiën (lijst) Antoine Armand • Justitie (lijst) Didier Migaud • Economische Zaken (lijst) Antoine Armand • Onderwijs (lijst) Anne Genetet Politieke partijen Verkiezingen Nationale Vergadering 2024 − 2029 Senaat 2023 − 2026 President 2022 − 2027 Bestuurlijke indeling Secretaris-generaal Élysée Alexis Kohler