Pieter Barbiers (IV)
| Pieter Barbiers | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Haarlem, 27 april 1798 | |||
| Overleden | Zwolle, 29 november 1848 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Schilder en lithograaf | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Pieter Barbiers, in de literatuur ook vermeld als Pieter IV Barbiers Pzn, (Haarlem, 27 april 1798 – Zwolle, 29 november 1848) was een Nederlandse schilder, docent en lithograaf.
Leven en werk
Barbiers, lid van de schildersfamilie Barbiers, was een zoon van kunstschilders Pieter Barbiers (1771-1837) en Maria Geertruida Snabilie (1773-1838). Hij trouwde in 1838 met Amelia Wilhelmina Maria Agnes Meijerink.
Hij was een leerling van zijn vader. Hij woonde en werkte in Haarlem, Zaltbommel (1820) en werd tekenleraar in 's-Hertogenbosch (1828) en Zwolle (1845). Hij schilderde met name landschappen.[1] Na zijn overlijden bleef zijn vrouw als 'Wed. Barbiers' (silhouet)prenten uitgeven.[2]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
.jpg)