Pam Teeguarden

Pam Teeguarden
Pam Teeguarden
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Jacksonville, FL, VS
Geboortedatum 17 april 1951
Lengte 1,78 m[1]
Profdebuut 1967
Met pensioen 1985
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 231.108 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 99–139
Titels 1
Hoogste positie 26e (1977)[1]
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1974)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1972, 1981)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1972)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 97–119
Titels 9
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1981)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1976, 1980, 1981)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1981)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 43–32
Titels 1
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1975)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1974)
Laatst bijgewerkt op: 8 juli 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Pam Teeguarden (Jacksonville, 17 april 1951) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Teeguarden speelt rechtshandig. Zij was actief in het proftennis van 1967 tot en met 1985.

Loopbaan

In februari 1966 bereikte Teeguarden de finale van het Los Angeles Metropolitan Tournament in Californië[2] en in november 1966 de finale van het Arcadia Open, eveneens in Californië.[3]

In 1967 nam Teeguarden voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi, op het US Open 1967 – in het enkelspel bereikte zij de vierde ronde[4] en ook in het vrouwendubbelspel deed zij mee, samen met de (toen nog) Argentijnse Ana María Arias.[5][6]

In het enkelspel won Teeguarden één toernooi, in 1974 op het Eastern Mediquik Masters grastoernooi in South Orange, NJ, VS, waar zij de Australische Dianne Fromholtz in de finale versloeg.[7] Haar beste enkelspelresultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op het US Open 1972[8] en andermaal op Roland Garros 1977.[9] Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 26e plaats, die zij bereikte in 1977.[1]

In het vrouwendubbelspel won Teeguarden negen titels, in de periode 1972–1980. Daaronder was één grandslamtitel, op Roland Garros 1977, samen met de Tsjecho-Slowaakse Regina Maršíková.[10] Ook in het gemengd dubbelspel won zij één titel, op het US Open 1974, met de Australiër Geoff Masters aan haar zijde.[11] Op het gemengd dubbelspel van Roland Garros 1975 bereikte zij de finale, met de Chileen Jaime Fillol.[12]

Teeguarden was de eerste in de geschiedenis van het vrouwentennis die wedstrijden speelde in geheel zwarte kleding. Zij deed dat in 1975 op het jaarlijkse dubbelspelkampioenschap Bridgestone Doubles in Tokio.[1][13][14] Op 1 oktober 2015 werd zij opgenomen in de Tennis Hall of Fame van de USTA Southern California Tennis Association.[13]

Posities op de WTA-ranglijst

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1975 [15] 30 –
1976 [16] 44 –
1977 [17] 39 –
1978 [18] 54 –
1979 [19] 45 –
1980 [20] 29 –
1981 [21] 36 –
1982 [22] 79 –
1983 [23] 110 –
1984 [24] 94 [25] 129
1985 [26] 250 [27] 158

Palmares

WTA-finaleplaatsen enkelspel

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1974-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA South Orange gras Vlag van Australië Dianne Fromholtz 7-5, 6-3
verloren finales
1. 1972-06-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Jill Cooper 6-2, 1-6, 4-6
2. 1972-07-16 Vlag van Zwitserland WTA Gstaad gravel Vlag van Japan Kazuko Sawamatsu 3-6, 6-4, 2-6
3. 1975-07-20 Vlag van Oostenrijk WTA Kitzbühel gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker 4-6, 4-6
4. 1978-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Chichester gras Vlag van Australië Evonne Goolagong-Cawley 4-6, 4-6
5. 1984-01-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Jenny Klitch 2-6, 1-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1972-12-01 Vlag van Argentinië WTA Buenos Aires gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Helga Masthoff Vlag van Chili Ana María Pinto Bravo
Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade 		7-5, 6-2
2. 1973-04-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Tucson hardcourt Vlag van Verenigde Staten Janet Newberry Vlag van Australië Karen Krantzcke
Vlag van Nederland Betty Stöve 		3-6, 7-6, 7-5
3. 1973-09-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Mona Schallau Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		6-3, 5-7, 6-4
4. 1974-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA South Orange gras Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura Vlag van Verenigde Staten Kathleen Harter
Vlag van Verenigde Staten Marita Redondo 		6-2, 6-0
5. 1975-07-13 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Verenigde Staten Janet Newberry Vlag van Uruguay Fiorella Bonicelli
Vlag van Argentinië Raquel Giscafré 		6-3, 6-3
6. 1975-07-20 Vlag van Oostenrijk WTA Kitzbühel gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker Vlag van Uruguay Fiorella Bonicelli
Vlag van Argentinië Raquel Giscafré 		6-4, 6-3
7. 1977-06-05 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková Vlag van Verenigde Staten Rayni Fox
Vlag van Australië Helen Gourlay 		5-7, 6-4, 6-2 details
8. 1978-08-20 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková Vlag van Australië Chris O'Neil
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith 		7-5, 6-7, 6-2
9. 1980-09-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Salt Lake City hardcourt Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan
Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell 		6-4, 7-5
verloren finales
1. 1971-04-25 Vlag van Italië WTA Catania gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Helga Hösl 		4-6, 4-6
2. 1972-07-16 Vlag van Zwitserland WTA Gstaad gravel Vlag van Verenigde Staten Julie Heldman Vlag van Uruguay Fiorella Bonicelli
Vlag van Colombia Isabel Fernández de Soto 		3-6, 3-6
3. 1972-08-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Australië Margaret Court Vlag van Australië Evonne Goolagong
Vlag van Australië Lesley Hunt 		2-6, 1-6
4. 1973-08-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport (VS) gras Vlag van Verenigde Staten Janet Newberry Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		4-6, 3-6
5. 1973-09-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Saint Louis Vlag van Nederland Betty Stöve Vlag van Australië Karen Krantzcke
Vlag van Verenigde Staten Mona Schallau 		4-6, 6-7
6. 1973-09-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Columbus (GA) gravel Vlag van Verenigde Staten Mona Schallau Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		5-7, 5-7
7. 1974-09-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Denver tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Mona Schallau Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		2-6, 5-7
8. 1974-10-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mona Schallau Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Nederland Betty Stöve 		3-6, 7-5, 3-6
9. 1976-08-22 Vlag van Canada WTA Toronto gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker Vlag van Australië Cynthia Doerner
Vlag van Verenigde Staten Janet Newberry 		7-6, 3-6, 1-6
10. 1977-08-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Charlotte gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Nederland Betty Stöve 		4-6, 4-6
11. 1978-01-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Los Angeles hardcourt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Greer Stevens Vlag van Nederland Betty Stöve
Vlag van Verenigd Koninkrijk Virginia Wade 		3-6, 2-6

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
1. 1974-09-08 Vlag van Verenigde Staten US Open gras Vlag van Australië Geoff Masters Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 		6-1, 7-6 details
verloren finales
1. 1975-06-15 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Chili Jaime Fillol Vlag van Uruguay Fiorella Bonicelli
Vlag van Brazilië (1968-1992) Thomaz Koch 		4-6, 6-7 details

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – – 2R – – – – – – – 1R – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – 1R 1R 3R 1R – 3R – KF 3R 1R 2R 4R 2R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – 3R 2R 3R 4R 3R 2R 2R 2R 2R 1R 2R 3R 4R 3R 1R 2R –
Vlag van Verenigde Staten US Open 4R 1R 2R 3R 2R KF 1R 2R 3R 2R 2R 1R 1R 3R 1R 1R 3R 1R –

Vrouwendubbelspel

toernooi 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – – 2R – – – – – – – KF – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – 3R 2R 1R – HF – W 2R KF – 2R 3R 2R 1R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – 1R 1R 2R 2R – 2R 3R – 1R 2R 3R 3R 1R 2R 1R –
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 2R 2R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 3R – 2R HF 2R 2R 1R –

Gemengd dubbelspel

toernooi 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1981 1982 1983 1984 1985  w-v 
Vlag van Australië Australian Open – – g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g. t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – 2R – – F – 2R KF 1R HF HF KF 2R 3R 16-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – 3R – – – – 3R 1R 1R 1R 3R 3R KF 2R – 9-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 3R KF 1R W KF KF 2R KF – KF 2R 1R – – 18-13

Referentie

  • (en) Collins, Bud (2017). The Bud Collins History of Tennis: An Authoritative Encyclopedia and Record Book, Third Edition. New Chapter Press, New York, N.Y., ca. 800 pagina's. ISBN 978-1-937559-38-0.
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.