Pahud de Mortanges Trofee

De Pahud de Mortanges Trofee werd in de periode van 1972-2016 door NOC*NSF in een olympisch jaar uitgereikt aan de meest voorbeeldige "opvallende" olympische sporter of sportploeg. Vanaf 2023 wordt de trofee jaarlijks toegekend aan de sporter met het meest inspirerende voorbeeld voor de sport of persoonlijkheid in de sportwereld. Hierbij wordt gekeken naar zaken als fairplay, sportiviteit of de mate waarbij de sporter zich verbindend heeft opgesteld in de periode; 1 april tot en met 31 maart van het daarop volgende jaar. Het olympische criterium is losgelaten.

Charles Pahud de Mortanges was tot 2004 Nederlands meest succesvolle deelnemer aan de Olympische Spelen ooit. Tijdens drie Olympische Spelen (1924, 1928 en 1932) veroverde hij als militair-ruiter in totaal vier gouden en één zilveren medaille. Later was hij voorzitter van het NOC en lid van het IOC.

Overzicht van winnnaars

Jaar Winnaar Discipline Beredenering
1972 De Olympische vrouwen turnploeg; Ans Dekker, Ikina Morsch, Ans van Gerwen, Linda Toorop, Margo Velema, Nel van der Voort en Margoth Hilders Turnen
1976 Piet Kleine Schaatsen
1980 Annie Borckink Schaatsen
1984 Jolanda de Rover Zwemsport
1988 Yvonne van Gennip Schaatsen
1992 Ellen van Langen Atletiek
1996 Nico Rienks Roeien
1998 Erben Wennemars Schaatsen
2000 Peter Blangé Volleybal
2002 Jochem Uytdehaage Schaatsen
2004 Chiel Warners Atletiek
2006 Marianne Timmer Schaatsen
2008 Anky van Grunsven Paardensport
2010 Nicolien Sauerbreij Snowboarden
2012 Epke Zonderland Turnen
2014 Michel en Ronald Mulder Schaatsen
2016 Churandy Martina Atletiek
2023 Sanne van Dijke Judo Tegenstandster raakte geblesseerd en Van Dijke droeg de tegenstandster van de tatami.[1]
2024 Dennis Warmerdam Hockey Kreeg zeldzame vorm van kanker, amputatie dreigde, herstelde zich en kwam in de Nederlandse ploeg.[2]
2025 Liesette Bruinsma Zwemsport Inzet voor de Paralympische sport met de blindentribunes in de zwemsport, waardoor blinden en slechthorende de wedstrijd kunnen volgen.[3]

Zie ook

  • Van Tuyll Beker
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.