Ottomar Elliger II

Ottomar Elliger (II) (Hamburg, 19 februari 1666 – Amsterdam, 20 november 1732) was een Noord-Nederlandse schilder, tekenaar en kopergraveur van Duitse afkomst. Hij was actief als hofschilder, decoratieschilder en vervaardiger van historiestukken, allegorieën en geografische illustraties.

Elliger was de zoon van Ottomar Elliger I (1633–1679). Na een eerste scholing door zijn vader verhuisde hij na diens overlijden op dertienjarige leeftijd naar Amsterdam, waar hij in de leer ging bij Michiel van Musscher en daarna bij Gerard de Lairesse. Vanaf 1686 werkte Elliger samen met Gerard de Lairesse aan decoratieprojecten.

Vanaf 1692 was Elliger actief in Amsterdam als zelfstandig schilder en kopergraveur. In 1716 werd hij hofschilder aan het keurvorstelijk hof van Lothar Franz von Schönborn in Mainz, waar hij onder andere werkte aan allegorische en mythologische voorstellingen. Hij werkte er mogelijk ook voor diens verwant Franz Georg von Schönborn. In 1717 keerde hij terug naar Amsterdam, waar hij tot zijn dood werkzaam bleef.

Elliger was leermeester van Abraham de Lairesse (II) en van zijn kleindochter Christina Maria Elliger.

Zijn zoons Antoni en Ottomar III werden eveneens kunstschilder. In 1732 woonde hij in bij zijn zoon Antoni. Hij overleed op 20 november van dat jaar in Amsterdam, en werd begraven op het Heiligewegs- en Leidsche Kerkhof.

Zie de categorie Ottomar Elliger (II) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.