Doğançay (Midyat)

Doğançay
Plaats in Turkije Vlag van Turkije
Doğançay (Turkije)
Doğançay
Situering
Provincie Mardin
District Midyat
Coördinaten 37° 29′ NB, 41° 37′ OL
Overig
Kenteken 47
Portaal  Portaalicoon   Turkije

Doğançay (Aramees: Mzīzāḥ, ܡܙܝܙܐܚ) is een dorp in het district Midyat in Turkije.[1] Het dorp wordt bewoond door Arameeërs en Koerden van de Zaxuran-stam.[2] In 2021 had het dorp 159 inwoners.[3] Het dorp ligt in de historische regio Tur Abdin.[4]

Geschiedenis

In 1914 werd Mzīzāḥ (het huidige Doğançay) bewoond door 350 Arameeërs, volgens de lijst die werd gepresenteerd aan de Vredesconferentie van Parijs.[5] Zij behoorden tot de Syrisch-Orthodoxe Kerk.[6] Tijdens de Sayfo vluchtten de Arameeërs van Mzīzāḥ in juli 1915 met hun bezittingen naar Iwardo nadat ze hoorden van de aanval op Midyat, waar ze vervolgens werden belegerd.[7] Mas’ud Shabo uit de Musa Gebro-familie van Mzīzāḥ werd gekozen om de verdediging van ‘Ayn-Wardo te leiden. Degenen die probeerden terug te keren naar Mzīzāḥ nadat een staakt-het-vuren was overeengekomen, werden doodgeschoten.[8] Arameeërs konden met hulp van Çelebi Ağa terugkeren naar het dorp na diens vrijlating uit de gevangenis na de Eerste Wereldoorlog.[9]

De eerste Turkse basisschool werd in 1953 in Mzīzāḥ opgericht.[10] In 1960 telde het dorp 927 inwoners.[11] In 1966 waren er 724 Turoyo-sprekende christenen verdeeld over 100 families en zij werden bediend door één priester.[11] In 1980 telde het dorp 150 families, waarvan de helft Aramees en de andere helft Koerdisch was.[10] In de late 20e eeuw emigreerden veel Arameeërs naar Duitsland.[12] In 2003 financierde de Aramese diaspora de restauratie van de Mor-Yuhanonkerk.

Zie ook

Referenties

  1. ↑ (tr) Türkiye Mülki İdare Bölümleri Envanteri. T.C. İçişleri Bakanlığı. Gearchiveerd op 6 juli 2015. Geraadpleegd op 19 december 2022.
  2. ↑ Tan (2011). Tur Abdin: Regionale en culturele verhoudingen, p. 140.
  3. ↑ (tr) 31 ARALIK 2021 TARİHLİ ADRESE DAYALI NÜFUS KAYIT SİSTEMİ (ADNKS) SONUÇLARI (XLS). TÜİK. Geraadpleegd op 16 december 2022.
  4. ↑ Barsoum (2008). The History of Tur Abdin, p. 16.
  5. ↑ Gaunt (2006). Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I, p. 427.
  6. ↑ Jongerden, Verheij, (2012). Social Relations in Ottoman Diyarbekir, 1870-1915, p. 323.
  7. ↑ Gaunt (2006). Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I, 202, 240.
  8. ↑ Gaunt (2006). Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I, p. 205.
  9. ↑ Jongerden, Verheij, (2012). Social Relations in Ottoman Diyarbekir, 1870-1915, p. 264.
  10. ↑ a b Atto (2011). Hostages in the Homeland, Orphans in the Diaspora, p. 70.
  11. ↑ a b Ritter (1967). Turoyo: Die Volkssprache der Syrischen Christen des Tur 'Abdin, p. 12.
  12. ↑ Courtois (2013). The Forgotten Genocide: Eastern Christians, The Last Arameans, p. 147.
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.