Mike Silliman
| Mike Silliman | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Michael Barnwell Silliman | |||
| Geboortedatum | 5 mei 1944 | |||
| Geboorteplaats | Louisville, Verenigde Staten | |||
| Overlijdensdatum | 16 juni 2000 | |||
| Overlijdensplaats | Louisville, Verenigde Staten | |||
| Lengte | 198 cm | |||
| Gewicht | 102 kg | |||
| Positie | Small forward | |||
| Clubinformatie | ||||
| Rugnummer | 4, 27 | |||
| Collegeteams | ||||
| 1962-1966 | Army Black Knights | |||
| NBA Draft | ||||
| Gedraft in | 1966 | |||
| Draftronde | 8 | |||
| Draftpick | 69 | |||
| Gedraft door | New York Knicks | |||
| Clubs | ||||
| Seizoen 1966-1970 1970-1971 |
Club | |||
| Interlands | ||||
| 1967-1970 | ||||
| ||||
Michael Barnwell "Mike" Silliman (Louisville, 5 mei 1944 – Louisville, 16 juni 2000) was een Amerikaans basketballer. Hij won met het Amerikaans basketbalteam de gouden medaille op de Olympische Zomerspelen 1968. Hij speelde ook voor het nationale team tijdens het Wereldkampioenschap basketbal in 1967 en 1970.
Carrière
Silliman speelde voor het team van de United States Military Academy, de Army Black Knights van 1962 tot 1966 in zowel basketbal als honkbal.[1][2] Hij onderging in februari 1966 een knieoperatie.[1] Hij werd in mei 1966 als 69e gekozen in de NBA draft door de New York Knicks.[3] Terwijl hij in het leger zat speelde hij voor de US Armed Forces All-Stars.[4] In maart 1967 ging hij spelen voor de USAF All-Stars in het AAU-toernooi van dat jaar.[5] In april 1967 nam hij deel aan het toernooi op de voorlopige ploeg te bepalen voor het Pan-Amerikaans kampioenschap waar ze speelden tegen een team van de AAU, NAIA en NCAA.[6]
Hij werd ook geselecteerd voor trainingen voor de nationale ploeg voor het wereldkampioenschap.[7] Eind april speelde hij op een toernooi van de Internationale Militaire Sportraad.[8] Eind mei en begin juni 1967 speelde hij op het wereldkampioenschap maar word pas vierde met de Amerikaanse ploeg.[9][10] In juli 1967 begonnen dan weer de voorbereidingen voor het Pan-Amerikaanse kampioenschap onder coach Hal Fischer en assistent John Kundla.[11] Hij won met de Amerikaanse ploeg de gouden medaille.[12]
In maart 1968 won hij met de Army-ploeg de Interservice Basketball Tournament tegen Navy en Air Force.[13] Eind maart won Clawson voor de tweede keer het AAU-kampioenschap, ze versloegen in de finale Vaughn Realty.[14][15] Hij nam vervolgens in april 1968 deel aan een toernooi met de USAF All-Stars om te bepalen wie Amerika mocht vertegenwoordigen op de Olympische Zomerspelen van dat jaar in Mexico.[16] Hierna werd hij geselecteerd voor de nationale ploeg.[16] In mei 1968 speelde hij tijdens een Europese tour wedstrijden tegen Italiaanse ploegen.[17] Nadien volgde een serie van oefenwedstrijden met de nationale ploegen tegen Joegoslavië en de Sovjet-Unie in juni 1968.[18][19] Nadien volgde ook nog twee wedstrijden tegen Finland en drie wedstrijden tegen Amerikaanse profploegen.[20][21][22] Tijdens de Olympische Spelen speelde hij 9 wedstrijden, inclusief de finale tegen Joegoslavië. Gedurende deze wedstrijden scoorde hij 81 punten. Hij was kapitein van de ploeg.[23]
In maart 1969 speelde hij eerst in het Interservice Basketball Tournament tegen Navy en Air Force.[24] Nadien werd hij geselecteerd voor de USAF All-Stars en won met hen voor een tweede keer het AAU-toernooi.[25] Hij nam in juli 1969 voor een tweede keer deel aan een toernooi van de Internationale Militaire Sportraad, ze wonnen opnieuw de titel.[26][27] Nadien volgde een tour doorheen Zuid-Amerika waar er gewonnen werd van verschillende nationale ploegen.[28] Hij won voor een derde keer het AAU-toernooi in begin april 1970.[29] In mei 1970 nam hij deel met de nationale ploeg aan het Wereldkampioenschap waar ze vijfde werden.[30]
In juni 1970 werd hij geruild naar de Buffalo Braves samen met Nate Bowman voor een optie op toekomstige draftkeuzes.[31] In augustus 1970 onderging hij een operatie aan zijn voet.[32] Hij keerde midden november 1970 terug bij de ploeg.[33] Aan het einde van het seizoen begon hij te werken voor een verzekeringskantoor en stopte met profbasketbal ondanks een contract voor nog twee seizoenen.[34][35]
Na zijn carrière als speler was hij werkzaam als hypotheekmakelaar.
Erelijst
- AAU-kampioen: 1968, 1969, 1970
Pan-Amerikaans kampioenschap: 1967- AAU All American Team: 1968[36]
Olympische Spelen 1968- WHAS Sportmen of The Year: 1968[23]
- Nummer 20 teruggetrokken door de Army Black Knights
Statistieken
Regulier seizoen
| Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | PPW |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1970/71 | Buffalo Braves | 36 | 0 | 10,2 | 45,6 | - | 48,7 | 1,7 | 0,6 | 2,5 |
| Carrière | 36 | 0 | 10,2 | 45,6 | - | 48,7 | 1,7 | 0,6 | 2,5 | |
- ↑ a b "Mike Silliman Is Sidelined", The Patriot-News, 1 februari 1966, pp. 18. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Silliman Is Top Army Athlete", The Greensboro Record, 6 juni 1966, pp. 25. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "NBA Draft List", The San Francisco Examiner, 11 mei 1966, pp. 63. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Battin' The Breeze", Eureka Humboldt Standard, 29 november 1966, pp. 13. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "CSI Arrives In Denver, Prepares For First Game Of National AAU Meet", The Times-News, 26 maart 1967, pp. 19. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Snipes Selected For Pan-Am Trials", Honolulu Star-Advertiser, 2 april 1967, pp. 61. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Eleven Tab To Compete For U.S. 5", Colorado Springs Gazette-Telegraph, 23 april 1967, pp. 32. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Armed Forces Cagers Battle For Top Title", San Angelo Standard-Times, 28 april 1967, pp. 22. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "AAU Picks Cage Stars", Argus-Leader, 24 mei 1967, pp. 27. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Alcindor's Absence Let to U.S. Defeat", The Atlanta Journal, 14 juni 1967, pp. 66. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Pan-Am Basketball", Star Tribune, 2 juli 1967, pp. 31. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "12-Man Pan-Am Basketball Team Selections Set", Rochester Post-Bulletin, 18 juli 1967, pp. 27. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Navy loses", Honolulu Star-Bulletin, 8 maart 1968, pp. 29. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Akron Top-Seeded In AAU Cage Meet", The Billings Gazette, 24 maart 1968, pp. 22. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Goodyear To Propel Olympic Bid", The Akron Beacon Journal, 28 maart 1968, pp. 41. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ a b "U.S. Olympic Cagers Selected", Honolulu Star-Advertiser, 8 april 1968, pp. 20. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Cage Coach at Travis Leads All-Star Team", The Daily Republic, 29 april 1968, pp. 6. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Yank Cagers Go On Tour", The Miami Herald, 16 juni 1968, pp. 158. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Scott Gets 16 But U.S. Loses", News and Record, 20 juni 1968, pp. 39. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "U.S. Team Wins", The Odessa American, 1 juli 1968, pp. 6. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "Yanks Triumph", Nevada State Journal, 7 juli 1968, pp. 39. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ "U.S.Olympic Cagers In Trouble", The Akron Beacon Journal, 10 juli 1968, pp. 61. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- ↑ a b "Award-Winner", The Courier-Journal, 30 december 1968, pp. 27. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Army Puts Seven Cagers On All-Interservice Team", The Austin American, 15 maart 1969, pp. 29. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Armed Forces Win", Fort Worth Star-Telegram, 30 maart 1969, pp. 32. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "U.S. Cagers Athens-Bound", Lincoln Journal Star, 13 juli 1969, pp. 33. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Americans Win", The Gazette and Daily, 19 juli 1969, pp. 19. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "All-Armed Forces Meet Tucsonans", Arizona Daily Star, 23 maart 1970, pp. 16. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Armed Forces Retain AAU Title", The Herald-News, 2 april 1970, pp. 29. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Silliman Says U.S. Can Win World Crown", The Times-News, 10 mei 1970, pp. 13. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Braves Obtain Knick's Bowman, Mike Silliman", The Times Record, 20 juni 1970, pp. 16. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Braves' Silliman Has Foot Surgery", The Buffalo News, 22 augustus 1970, pp. 33. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "raves Call up Mike Silliman", The Morning News, 14 november 1970, pp. 45. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Two Braves have not reported yet.", The Buffalo News, 14 september 1971, pp. 51. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Mike Silliman", The Buffalo News, 18 september 1971, pp. 32. Gearchiveerd op 7 mei 2025. Geraadpleegd op 8 december 2024.
- ↑ "Goodyear To Propel Olympic Bid", The Akron Beacon Journal, 28 maart 1968, pp. 41. Gearchiveerd op 6 mei 2025. Geraadpleegd op 7 december 2024.
- (en) Profiel van Mike Silliman op olympedia.org, geraadpleegd 14 januari 2021
- (en) Profiel van Mike Silliman op sports-reference.com (gearchiveerd), geraadpleegd 14 januari 2021
- (en) Profiel van Mike Silliman op basketball-reference.com, geraadpleegd 14 januari 2021