Micheil Kavelasjvili

Micheil Kavelasjvili
Kavelasjvili (2025)
Geboren	22 juli 1971 Tbilisi, Georgische SSR, Sovjet-Unie
Politieke partij	Georgische Droom, Volkskracht
President van Georgië
Huidige functie
Aangetreden	29 december 2024
Voorganger	Salome Zoerabisjvili
Parlementslid
Aangetreden	18 november 2016
Einde termijn	10 december 2024[1]
Portaal    Politiek

Micheil Kavelasjvili
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Micheil Goeramovitsj Kavelasjvili
Geboortedatum	22 juli 1971
Geboorteplaats	Tbilisi,  Sovjet-Unie
Lengte	180 cm
Positie	Centrumspits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2007
Jeugd
Dinamo Tbilisi
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1991–1995 1994–1995 1995–1997 1997–1999 1999–2002 2002–2003 2003–2004 2004–2005 2004 2005–2006 Dinamo Tbilisi → Vladikavkaz Manchester City → Grasshoppers FC Zürich FC Luzern FC Sion FC Aarau → Vladikavkaz FC Basel 132 (80) 24 (12) 28 (3) 59 (20) 81 (28) 25 (5) 10 (6) 16 (8) 7 (0) 14 (4)
Interlands
1991–2002  Georgië 4600(9)
Portaal    Voetbal

Micheil Kavelasjvili (Georgisch: კახაბერ გოგიჩაიშვილმა) (Tbilisi, 22 juli 1971) is een Georgisch politicus en voormalig voetballer die als spits speelde.^[2] Zijn voornaam wordt ook gespeld als Mikhail. Hij werd op 29 december 2024 de zesde president van Georgië, na een indirecte besloten verkiezing.

Kavelasjvili begon zijn carrière bij Dinamo Tbilisi. Na een verhuurperiode bij Spartak Vladikavkaz tekende hij in 1995 bij Manchester City. Hierna speelde hij nog voor verschillende Zwitserse clubs.

Kavelasjvili speelde 46 officiële interlands voor het Georgisch voetbalelftal in de periode 1991-2002, en scoorde daarin negen keer.^[3]

Na zijn carrière als voetballer ging Kavelasjvili de politiek in. In 2016 werd hij namens regeringspartij Georgische Droom in het parlement gekozen.^[4] Hij won deze zetel via een enkelvoudig kiesdistrict in hoofdstad Tbilisi, waarvoor hij een tweede ronde nodig had tegenover een kandidaat van de Verenigde Nationale Beweging.^[5] Kavelasjvili werd in het parlement voorzitter van de commissie voor Sport en Jeugdzaken.^[6]

In 2020 werd Kavelasjvili herkozen in het parlement, wederom middels een tweede ronde in een enkelvoudig kiesdistrict in Tbilisi, tegen de leider van de Georgische Arbeiderspartij, Sjalva Natelasjvili. Laatstgenoemde boycotte de tweede ronde net als de rest van de oppositie uit protest tegen de verkiezingsgang.^[7]

In de zomer van 2022 verliet Kavelasjvili met een aantal andere parlementsleden van Georgische Droom de fractie. Ze richtten vervolgens de antiwesterse partij Volkskracht op.^[8] Deze stap was volgens hen nodig om vrijelijk de waarheid te kunnen verkondigen over de in hun beleving westerse manipulaties achter de schermen, alsmede de in hun ogen chantage van de Europese Unie over het lidmaatschap met de maatschappij te delen,^[9] zonder daarbij de regering voor de wielen te rijden.^[10]

Kavelasjvili verspreidde na de start van de Russische invasie van Oekraïne suggestieve geruchten dat het westen Georgië als tweede front in de oorlog tegen Rusland zou willen gebruiken.^[11] Dit werd een leidraad van de antiwesterse retoriek die Georgische Droom zou omarmen. Hij beschuldigde de oppositie in Georgië ervan dat zij onder controle staan van congresleden van de Verenigde Staten, die de wens hebben om het land te "vernietigen". Kavelasjvili nam een pro-Russische en anti-Oekraiense houding in.^[12] In maart 2024 werd Kavelasjvili de politiek secretaris van Volkskracht.^[4]

In oktober 2024 werd Kavelasjvili voor de derde keer in het parlement gekozen via de partijlijst van Georgische Droom. De parlementsleden van Volkskracht stonden namelijk op de partijlijst van de regeringspartij, met Kavelasjvili op de achttiende plaats.^[13]

Kort na de verkiezingen werd Kavelasjvili door Georgische Droom naar voren geschoven als presidentskandidaat voor de indirecte verkiezing op 14 december 2024.^[14] Hij was de enige kandidaat en werd door het kiescollege gekozen in een stemming die door de oppositie werd geboycot. Op 29 december werd hij ingezegend in een besloten bijeenkomst in het parlement van Georgië, waar de oppositie afwezig was en er geen buitenlandse diplomaten bij waren uitgenodigd.^[15]

De oppositie en president Salome Zoerabisjvili erkenden zijn presidentschap niet en beschouwden Zoerabisjvili ook na 29 december 2024 als wettige president van Georgië.^[16] Het Europees parlement was het daar in een resolutie in februari 2025 mee eens.^[17]

Interlanddoelpunten
#	Datum	Locatie	Wedstrijd	Goal(s)	Score	Uitslag	Wedstrijd
1	02/07/1991	Chisinau	Moldavië – Georgië	88'	2 – 4	2 – 4	Oefeninterland
2	12/02/1994	Ta' Qali	Tunesië – Georgië	48'	0 – 1	0 – 2	Malta Toernooi
3	30/03/1997	Tbilisi	Georgië – Armenië	81'	7 – 0	7 – 0	Oefeninterland
4	08/02/1998	Ta' Qali	Albanië – Georgië	28'	0 – 2	0 – 3	Malta Toernooi
5	10/02/1998	Ta' Qali	Malta – Georgië	12'	0 – 1	1 – 3	Malta Toernooi
6	10/02/1998	Ta' Qali	Malta – Georgië	76'	1 – 3	1 – 3	Malta Toernooi
7	30/03/1997	Tbilisi	Georgië – Letland	52'	2 – 0	2 – 2	EK-kwalificatie
8	02/02/2000	Larnaca	Georgië – Slowakije	86'	2 – 0	2 – 0	Cyprus Toernooi
9	16/08/2000	Teheran	Iran – Georgië	69'	2 – 1	2 – 1	Oefeninterland

FC Dinamo Tbilisi

• Georgisch landskampioen

1992, 1993, 1994

• Georgisch bekerwinnaar

1992, 1993, 1994

Alania Vladikavkaz

• Russisch landskampioen

1995

Grasshopper-Club Zürich

• Zwitsers landskampioen

1998

FC Zürich

• Zwitserse beker

2000

• Lijst van staatshoofden van Georgië
• Lijst van spelers van FC Luzern
• Lijst van spelers van FC Zürich
• Lijst van spelers van FC Aarau
• Lijst van spelers van FC Dinamo Tbilisi
• Lijst van spelers van het Georgische voetbalelftal
• Lijst van spelers van Manchester City FC