Michaël Bryk
| Michaël Bryk | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Volledige naam | Mychajlo Ivanovytsj Bryk | |||
| Geboortedatum | 1 november 1922 | |||
| Geboorteplaats | Dziewiętniki | |||
| Overlijdensdatum | 11 augustus 1980 | |||
| Overlijdensplaats | München | |||
| Nationaliteit | Nederlandse | |||
| Academische achtergrond | ||||
| Alma mater | Universiteit van Amsterdam, Oekraïense Vrije Universiteit | |||
| Promotor | Ljubomyr Vynar | |||
| Wetenschappelijk werk | ||||
| Vakgebied | Geschiedenis | |||
| ||||
Michaël Bryk (Oekraïens: Миха́йло Іва́нович Брик, Mychajlo Ivanovytsj Bryk) (Dziewiętniki, 1 november 1922 - München, 11 augustus 1980) was een Nederlandse historicus en activist van Oekraïense afkomst. Hij was een van de leidende figuren binnen de Oekraïense gemeenschap in Nederland.
Biografie
Michaël (ook: Mychajlo) Bryk werd op 1 november 1922 geboren in het dorp Dziewiętniki (powiat Bóbrka, woiwodschap Lwów in de Tweede Poolse Republiek, nu Devjatnyky, rajon Zjydatsjiv, oblast Lviv in Oekraïne). Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog sloot Bryk zich aan bij een zelfverdedigingseenheid van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OOeN). In november 1939 werd hij door OOeN naar Duitsland gestuurd, hij heeft werk geweigerd en werd in 1941 in Katowice gearresteerd en naar Brandenburg am Havel vervoerd waar hij gedwongen te werk geteld werd in de Adam Opel fabriek. Na de bevrijding verbleef hij in DP-kampen, waarna hij in 1947 naar Nederland kwam.[1]
Hij woonde in Losser. Hij vond werk als chemigraaf bij Dagblad Tubantia.[1] Michaël Bryk studeerde in zijn vrije tijd Russische Taal- en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en geschiedenis aan de Universiteit van Münster.[2] Hij promoveerde in 1973, waarna hij in 1974 eerst lector in de geschiedenis van Oekraïne en later ook gastdocent werd aan de Oekraïense Vrije Universiteit in München.[3]
Bryk was oprichter en jarenlang actief in de Bond van Oekraïners in Nederland. In de beginjaren was hij redacteur van het Oekraïens blad De Trekker (Oekraïens: Скиталець, Skytalets), dat in Nederland verscheen. In de jaren daarna zou hij veel, vooral geschiedkundige, werken uitgeven in eigen beheer. In 1955 was hij in Hengelo een van de vier oprichters van de Oekraïense Dansgroep Roesalka.[4]
Michaël Bryk overleed in München op 11 augustus 1980, onder vermeende verdachte omstandigheden, aan een hartaanval.[2]
Bibliografie
- (uk) Bryk, M. Перстень : новелі. Augsburg. 1946.
- (uk) Bryk, M. Старорусько-українське Письменство Х - ХІІІ ст. Faculteit der Geesteswetenschappen, Leerstoelgroep Russische Taal- en Letterkunde, UvA : Amsterdam. 1965.
- (uk) Bryk, M. Ми Брики : родинна хроніка. M. Bryk : Losser. 1966.
- (uk) Bryk, M. Там наша молодість цвіла... : ілюстрований збірник. M. Bryk : Losser. 1970.
- (uk) Bryk, M. Юрій Немирич на тлі історії України. M. Bryk : Losser. 1974.
- (uk) Bryk, M. 1974. Вісті про Львів у голляндському журналі з 17 ст. In Український історик. № 1-3, 169-172.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Брик Михайло op de Oekraïenstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b Kamerstukken II 1966/67, 8830, 1-3
- ↑ a b Korver, Henny en Ron Govaars, "Raadsels rond de dood van dr. Bryk : Hartaanval of een volmaakte politieke moord?", De Telegraaf, 15 november 1980, pp. 17. Geraadpleegd op 23 augustus 2015.
- ↑ Patzke, Una, Mykola Szafowal, Roman Yaremko (2011). Universitas Libera Ucrainensis: 1921 – 2011. Ukrainische Freie Universität, München. ISBN 3-928687-65-4.
- ↑ Roesalka's verleden. Roesalka. Geraadpleegd op 23 augustus 2015.