Massimiliano Fuksas

Massimiliano Fuksas
Massimiliano Fuksas
Persoonsinformatie
Nationaliteit Italiaans
Geboortedatum 9 januari 1944
Geboorteplaats Rome, Italië
Beroep architect, academisch docent, ontwerper
Website Officiële website
Werken
Belangrijke gebouwen In Nederland: Piazza Center, de Blob, de Bubble, de Tube
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde
De Blob in Eindhoven

Massimiliano Fuksas (Rome, 9 januari 1944) is een Italiaanse architect. Hij staat aan het hoofd van Studio Fuksas, samen met zijn vrouw, Doriana Mandrelli Fuksas,[1] en heeft kantoren in Rome, Parijs en Shenzhen. Fuksas is gasthoogleraar aan verschillende universiteiten, waaronder de École spéciale d'architecture in Parijs en de Columbia-universiteit in New York.[2][3]

Biografie

Aan het begin van de jaren 1960 werkte hij voor Giorgio de Chirico in Rome. Nadat hij Italië verliet, werkte hij een tijdje voor Archigram in Londen, voor Henning Larsen en voor Jørn Utzon in Kopenhagen. Hij behaalde zijn diploma architectuur aan de Universiteit Sapienza Rome in 1969,[2] waar hij in 1967 zijn eerste kantoor opende, de GRANMA, in samenwerking met zijn eerste vrouw Anna Maria Sacconi.

Sinds 1985 werkt hij samen met zijn tweede vrouw, Doriana Mandrelli, die in 2007 afstudeerde in architectuur in Parijs. Vervolgkantoren werden geopend in Parijs (1989), Wenen (1993), Frankfurt (2002) en Shenzhen (2008).[4] De nieuwe Terminal 3 van de Internationale luchthaven Shenzhen Bao'an, die zijn firma ontwierp en bouwde van 2008 tot 2013 (met ondersteuning van parametrisch ontwerp door het ingenieursbureau Knippers Helbig), is een uitstekend voorbeeld van het gebruik van parametrisch ontwerp en productietechnologieën in een groot bouwproject.

Van 1994 tot 1997 was Massimiliano Fuksas lid van de stedelijke commissies van Berlijn en Salzburg. Al vele jaren wijdt hij speciale aandacht aan het onderzoeken van stedelijke problemen, met name de voorsteden. Vanaf juni 1997 was hij adviseur van de Raad van Bestuur van het Institut Français d'Architecture (IFA). Sinds januari 2000 schrijft hij de architectuurcolumn voor het wekelijkse nieuws- en opinietijdschrift L'Espresso, opgericht door Bruno Zevi. In 2000 was Fuksas directeur van de zevende internationale architectuurtentoonstelling van de Biënnale van Venetië.

Van 2002 tot 2005 werkte Fuksas aan het nieuwe complex van de Fiera Milano. Deze Milanese jaarbeurs verhuisde vanuit Amendola naar de voorstad Rho. Het expositieterrein van 200 hectare werd voor de helft bebouwd met onder meer acht evenementenhallen (waarvan twee met twee verdiepingen), horeca, diverse kantoren en een congrescentrum. Deze liggen grotendeels aan een 1500 meter lange ruggengraat die met een 'sluier' van glas en staal wordt overkapt.[5] De Fiera Milano huisvestte onder meer de Expo 2015 en het langebaanschaatsen en een deel van de ijshockeywedstrijden tijdens de Olympische Winterspelen 2026.

Van 2003 tot 2010 maakte Fuksas ontwerpen voor de Nederlandse stad Eindhoven. In de binnenstad, op en rond het 18 Septemberplein, maakte hij een reconstructie van het Piazza Center, inclusief een nieuwe loopbrug over de Boschdijktunnel (een drukke straat in de binnenring) en electronicawinkel aan de overkant. Fuksas voegde opvallende blob-architectuur toe aan het door rechthoekige gebouwen gedomineerde plein: de Blob, de Bubble en de Tube.[6][7]

Persoonlijk

Fuksas werd geboren in Rome in 1944; zijn vader was Joods-Litouws en zijn katholieke moeder was de dochter van een Franse vader en een Oostenrijkse moeder. Hij heeft twee dochters met Doriana Fuksas: Elisa en Lavinia. Op 6 december 2021 werd Fuksas' Litouwse staatsburgerschap hersteld.[8][9]

Enkele werken

Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.