Maria Thorisdottir
| Maria Thorisdottir | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Thorisdottir bij Manchester United in 2023
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Maria Thorisdottir | |||||||
| Geboortedatum | 5 juni 1993 | |||||||
| Geboorteplaats | Stavanger, | |||||||
| Nationaliteit | ||||||||
| Positie | verdediger | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | ||||||||
| Rugnummer | 2 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
|
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 17 april 2025 | ||||||||
| ** Bijgewerkt op 17 april 2025 | ||||||||
| ||||||||
Maria Thorisdottir (Stavanger, 5 juni 1993) is een Noors voetbalspeelster. Ze speelt als verdediger en voor Brighton & Hove Albion WFC in de Super League.
Clubcarrière
Thorisdottir begon haar carrière bij de Noorse Toppserien club Klepp IL. In de jeugdopleiding van deze club speelde ze als middenvelder of spits, maar ze werd omgeturnd tot verdediger.[1] Thorisdottir maakte haar op 5 april 2010 haar profdebuut in de 66ste minuut van een doelpuntloos gelijkspel tegen Amazon Grimstad.[2] Ze maakte haar eerste doelpunt op 29 augustus 2010 in de 90ste minuut van een 3-1 nederlaag tegen Arna-Bjørnar.[3]
In september 2012 besloot Thorisdottir om te stoppen met voetballen vanwege veelvuldig blessureleed en doordat ze te maken kreeg met patellatendinopathie.[4] Ze koos om voor een handbalcarrière te gaan en begon met handballen bij Stabæk in juni 2013.[5]
In 2014 besloot Thorisdottir om terug te keren als voetbalster en begon ze weer met trainen bij Klepp IL. Twee jaar naar haar laatste wedstrijd voltooide ze op 6 augustus 2014 haar comeback door te tarten in een 1-0 overwinning in de Noorse beker op Arna-Bjørnar.[6] In augustus 2015 was Thorisdottir opnieuw uitgeschakeld, dit keer had ze haar enkelband afgescheurd. Toen Thorisdottir dicht bij haar terugkeer was, liep ze tegen een enorme tegenvaller aan toen de doktoren een uitzonderlijke en ingewikkelde aandoening in haar voet ontdekten die mogelijk het einde van haar carrière zou betekenen.[7] Thorisdottir onderging een operatie in november 2015 die haar het hele seizoen 2016 buitenspel zette.[4][8]
In het seizoen 2017 keerde Thorisdottir terug op het voetbalveld en in dat seizoen eindigde ze met Klepp IL op de vierde plaats, de hoogste positie in haar dienstverband bij de club.[9]
In september 2017 verliet Thorisdottir Klepp IL en tekende ze een tweejarig contract bij Chelsea FC in de Engelse Super League.[10] Ze maakte haar eerste opwachting voor de club uit Londen op 24 september 2017 in een 6-0 overwinning op Bristol City. In haar eerste seizoen kwam Thorisdottir tot 10 competitiewedstrijden en werd ze landskampioen van de Super League.[11] Ook maakte ze in drie wedstrijden haar opwachting in de FA Cup, waaronder een invalbeurt in de finale waarin Chelsea stadsgenoot Arsenal met 3-1 wist te verslaan.[12]
In haar tweede seizoen bij Thorisdottir maakte ze haar eerste doelpunt voor de club op 12 september 2018 in een Champions League wedstrijd tegen SFK 2000 Sarajevo.[13] In oktober 2018 liep Thorisdottir een hersenschudding op die haar tot mei 2019 buitenspel zette.[14] In juni 2019 verlengde Thorisdottir haar contract bij Chelsea tot de zomer van 2021.[15][16]
Op 22 januari 2021 tekende Thorisdottir een twee en halfjarig contract bij competitiegenoot Manchester United met de optie voor nog een extra jaar.[17][18] Twee weken later maakte ze haar debuut voor de club in een 2-0 nederlaag tegen Reading.[19]
Op 30 augustus 2023 kondigde Brighton & Hove Albion de komst van Thorisdottir aan.[20]
Statistieken
| Seizoen | Club | Land | Competitie | Wedstrijden | Doelpunten |
|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | Klepp IL | Toppserien | ? | 1 | |
| 2011 | 14 | 4 | |||
| 2012 | 7 | 1 | |||
| 2014 | 5 | 0 | |||
| 2015 | 14 | 1 | |||
| 2016 | 0 | 0 | |||
| 2017 | 14 | 1 | |||
| 2017/18 | Chelsea FC | Super League | 10 | 0 | |
| 2018/19 | 5 | 0 | |||
| 2019/20 | 5 | 1 | |||
| 2020/21 | 2 | 0 | |||
| 2020/21 | Manchester United | 6 | 0 | ||
| 2021/22 | 20 | 1 | |||
| 2022/23 | 5 | 0 | |||
| 2023/24 | Brighton & Hove Albion | 20 | 0 | ||
| 2022/23 | 12 | 0 | |||
| Totaal | 139 | 10 | |||
Laatste update: 17 april 2025[21]
Interlandcarrière
Thorisdottir werd op 16 februari 2015 voor het eerst opgeroepen voor het Noorse nationale team in de selectie voor op de Algarve Cup.[22] Ze maakte uiteindelijk op 6 maart 2015, vier dagen nadat ze speelde voor Noorwegen -23, haar debuut voor het Noorse nationale team door in de basis te starten in een 1-0 overwinning op IJsland.[23] Thorisdottir was eerder al uitgenodigd om deel uit te maken van de IJslandse selectie, maar bedankte hiervoor in de hoop dat ze zou worden uitgenodigd voor Noorwegen.[24][25] Ondanks haar afwijzing vond Thorisdottir het heel bijzonder om te debuteren tegen het land van haar vader en dat ze elke zomer bezocht om bij haar grootouders te verblijven.[26]
Op 14 mei 2015 werd Thorisdottir opgenomen in de Noorse selectie voor op het WK 2015.[27] Ze maakte haar debuut op een wereldkampioenschap in het tweede groepsduel dat in een 1-1 gelijkspel eindigde tegen Duitsland.[28] Noorwegen plaatste zich voor de knock-outfase, maar werd hierin uitgeschakeld in de achtste finales tegen Engeland.[29] Ondanks dat ze de hele kwalificatiereeks moest missen vanwege blessureleed, werd Thorisdottir eveneens opgeroepen voor het EK 2017.[30] In de vorige edities haalde Noorwegen elke keer minimaal de halve finales, maar op het EK 2017 in Nederland verloor Noorwegen alle wedstrijden en werd daardoor uitgeschakeld in de groepsfase.[31] Thorisdottir speelde de volle 90 minuten in de wedstrijden tegen de latere finalisten Denemarken en Nederland. In januari 2018 maakte ze haar eerste interlanddoelpunt in een 3-0 vriendschappelijke overwinning op Schotland.[32] Noorwegen wist zich met Thorisdottir als basisspeelster te plaatsen voor het WK 2019 boven Nederland. Ook werd ze opgenomen in de selectie voor op dit eindtoernooi.[33] Thorisdottir kwam in alle vijf wedstrijden van Noorwegen in actie en werd met haar land, net als op het vorige eindtoernooi, uitgeschakeld tegen Engeland, ditmaal in de kwartfinale.[34][35]
Thorisdottir maakte ook onderdeel uit van de Noorse selectie op het EK 2022 in Engeland.[36]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Maria Thorisdottir op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (is) Stelpa frá Selfossi í norska landsliðinu í fótbolta. Árborg (1 juli 2008). Gearchiveerd op 201-06-09. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Fotballforbund, Norges, Klepp - Amazon Grimstad - 05.04.2010 15.00. fotball.no - Norges Fotballforbund. Gearchiveerd op 2 juli 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Fotballforbund, Norges, Klepp - Arna-Bjørnar - 29.08.2010 15.00. fotball.no - Norges Fotballforbund. Gearchiveerd op 2 juli 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ a b (no) Larsen, Eirin, Karrieren kan være over for Maria Thorisdottir. NRK (23 maart 2016). Gearchiveerd op 13 februari 2022.
- ↑ (no) Gulbrandsen, Ragnhild, Henter landslagssjefens datter. www.budstikka.no (12 juni 2013). Gearchiveerd op 13 februari 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Fotballforbund, Norges, Klepp - Arna-Bjørnar - 06.08.2014 18.00. fotball.no - Norges Fotballforbund. Gearchiveerd op 12 oktober 2023. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Maria Thorisdottir talks about her love for football and willingness to fight for her place on the pitch. VAVEL (24 september 2018). Gearchiveerd op 19 april 2021. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Thorisdottir operert. NRK (13 november 2015). Gearchiveerd op 13 februari 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Klepp med imponerende seier – jakter beste plassering på 12 år. www.aftenposten.no. Gearchiveerd op 12 oktober 2023. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Chelsea sign defender Thorisdottir. BBC Sport. Gearchiveerd op 2 juli 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Brookes, Chris, Why Emma Hayes' Chelsea are best FA WSL team in history. SheKicks (18 mei 2018). Gearchiveerd op 15 mei 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Arsenal Women 1-3 Chelsea Ladies. BBC Sport. Gearchiveerd op 23 januari 2021. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Sarajevo-Chelsea UEFA Women's Champions League. UEFA. Gearchiveerd op 12 oktober 2023. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (is) Fyrsti leikur Maríu í hálft ár. Morgunblaðið (8 mei 2019). Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (is) Baldursson, Ívan Guðjón, María Þórisdóttir framlengir við Chelsea. Fótbolti.net (15 februari 2019). Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Maria Thorisdottir: Chelsea Women defender signs new deal to 2021. BBC (15 februari 2019). Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Man Utd sign Thorisdottir from Chelsea. BBC Sport. Gearchiveerd op 8 januari 2023. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ United Women sign Maria Thorisdottir. www.manutd.com. Gearchiveerd op 22 januari 2021. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Manchester United Women 0–2 Reading Women: Royals stun title-chasing United. BBC Sport (7 februari 2021). Gearchiveerd op 14 februari 2021. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Thorisdóttir signs for Albion from Manchester United. www.brightonandhovealbion.com (30 augustus 2023). Gearchiveerd op 30 augustus 2023. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Noorwegen - M. Thorisdottir - Profiel met nieuws, statistieken en geschiedenis - Soccerway. nl.soccerway.com. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ A-landslagstropp til Algarve Cup – fotball.no – Norges Fotballforbund. Fotball.no. Gearchiveerd op 9 maart 2015. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (is) María byrjar gegn Íslandi. Morgunblaðið (6 maart 2015). Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (is) Jónsson, Óskar Ófeigur, Ísland eða Noregur? María Þórsdóttir í sérstakri stöðu í kvöld. Vísir.is (23 januari 2018). Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (is) Sæmundsson, Ingvi Þór, Maríu Þórisdóttur bauðst að spila fyrir Ísland. Vísir.is (28 december 2016). Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (is) Birgisson, Gunnar, María: Mjög sérstakt að spila við Ísland. RÚV. Gearchiveerd op 9 juni 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Her er Norges VM-tropp – fotball.no – Norges Fotballforbund. Fotball.no. Gearchiveerd op 14 mei 2015. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Germany Women 1-1 Norway Women. BBC Sport. Gearchiveerd op 5 augustus 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Association, The Football, Bronze stunner seals place in World Cup quarter final. www.thefa.com. Gearchiveerd op 20 april 2021. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Her er Norges EM-tropp. fotball.no (28 juni 2017). Gearchiveerd op 11 oktober 2020. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Euro 2017: Holland beat Belgium to qualify as Norway crash out to Denmark. the Guardian (24 juli 2017). Gearchiveerd op 27 januari 2024. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Scotland women lose friendly to Norway. BBC Sport. Gearchiveerd op 20 mei 2022. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Madsen, Christer, Her er Norges VM-tropp. Noorse voetbalbond (2 mei 2018). Gearchiveerd op 2 mei 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ Ruthless England beat Norway to reach semis. BBC Sport. Gearchiveerd op 13 januari 2021. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ FIFA Women's World Cup France 2019 – Norway. FIFA.com. Gearchiveerd op 21 maart 2019. Geraadpleegd op 17 april 2025.
- ↑ (no) Se Norges EM-tropp. Norges Fotballforbund. Gearchiveerd op 13 januari 2024. Geraadpleegd op 17 april 2025.
.jpg)