Louise van Holthe tot Echten
| Louise van Holthe tot Echten | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Maria Louise van Holthe tot Echten | |||
| Geboren | Utrecht, 26 maart 1892 | |||
| Overleden | Doorn, 21 november 1981 | |||
| Geboorteland | ||||
| Nationaliteit | Nederlandse | |||
| Beroep(en) | ||||
| Oriƫnterende gegevens | ||||
| Leermeester | Henk Bremmer, Nico Eekman | |||
| Stijl(en) | stilleven, portret | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Maria Louise van Holthe tot Echten (Utrecht, 26 maart 1892 - Doorn, 21 november 1981) was een Nederlands kunstschilder, tekenaar en graficus.
Leven en werk
Van Holthe tot Echten was een telg uit het geslacht Van Holthe en dochter van jhr. ir. Rudolph Arent van Holthe tot Echten (1860-1941) en jkvr. Anna Maria Storm van 's Gravesande (1868-1945). Haar zuster, Amoene van Haersolte-van Holthe tot Echten, was schrijfster.
Van Holthe tot Echten kreeg les van kunstpedagoog Henk Bremmer en wordt gerekend tot de kunstenaarsgroep Bremmerianen. Haar oeuvre bestond voornamelijk uit stillevens en portretten, veelal uitgevoerd in tekeningen en schilderijen. Ze was lid van kunstenaarsvereniging Schilder- en Teekengenootschap Kunstliefde te Utrecht.
Naast tekenen en schilderen hield ze zich bezig met schrijven: ze publiceerde een verhalenbundel onder het pseudoniem Louise Odilon.
Bibliografie
- De Japanse poppen. Heijnis (1965).
- Louise Odilon, Amoene van Haersolte (2015). Lucile + Het ei. Salon Saffier.
Literatuur
- Hinrichs, Jan Paul (2024). Bremmerianen. Julie de Graag en haar kring: tien kunstenaressen in Den Haag en Laren. Fragment, "'Ik geloof dat het gelukkig is dat de geluiden verstillen, de kleuren versterven.' Louise van Holthe tot Echten en de sfeer van oude huizen", p. 126-130.