Louise Hollandine van de Palts

Louise Hollandine van de Palts (Den Haag, 18 april 1622 – Abdij van Maubuisson, 11 februari 1709) was een kunstschilder, graveur en abdis.

Ze was een dochter van Frederik V van de Palts en Elizabeth Stuart. Louise werd na de vlucht van haar ouders, de zogenaamde "winterkoningen" van Bohemen, geboren in hun Haagse ballingschap. Zij dankt haar naam "Hollandine" aan het feit dat bij haar doop in de Haagse Kloosterkerk op 30 april 1622 de "Edel Mogende Heeren" van de Staten van Holland optraden als getuige. Zij was een getalenteerd portretschilder en grafisch kunstenares - een talent dat zij met haar broer Ruprecht deelde. Zij was leerling van de Utrechtse caravaggist Gerard van Honthorst en schilderde zo bekwaam in zijn stijl dat sommige van haar werken aan hem werden toegeschreven. Tot ontsteltenis van haar protestantse familie werd zij katholiek en vluchtte zij naar Frankrijk. Met steun van Lodewijk XIV werd zij later abdis van de abdij van Maubuisson.

De prinses was een amateur-schilder en haar in de barokke stijl van Honthorst geschilderde doeken - vaak portretten maar er zijn ook allegorieën van haar bekend - werden niet voor de verkoop geschilderd. Hierdoor zijn haar werken eeuwenlang in de vorstelijke families van Hannover, Brunswijk en Anhalt doorgegeven. Een aantal van haar schilderijen hangt nu in Noord-Duitse musea.

Werken van Louise Hollandine van de Palts

Braunschweig, Herzog Anton Ulrich-Museum.
- Een dubbelportret van een man en vrouw als Mars en Venus. Rond 1669 geschilderd.
Hannover, Niedersächsisches Landesmuseum.
- Portret van Elisabeth, Gräfin von Nassau. Rond 1660 geschilderd.
- Portret van Elisabeth, Landgräfin von Hessen Kassel. Rond 1670 geschilderd.
- Portret van Elisabeth Charlotte von Pfalz. Rond 1670 geschilderd.
Isselburg, Museum Wasserburg Anholt.
- Portret van Sophia van de Palts als Indiaanse. Na 1644 geschilderd. Sophia was een zus van Louise Maria