Lood-206

Lood-206
Algemeen
Element	lood (Pb)
Nuclide	206Pb
Aantal protonen	82
Aantal neutronen	124
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa	205,974465278 u
Spin	0+
Bindingsenergie	7,875361 MeV
Massaoverschot	−23,78544 MeV
Isotopen van lood
Portaal    Scheikunde Natuurkunde

Lood-206 of ²⁰⁶Pb is een stabiele isotoop van lood, een hoofdgroepmetaal. Het is een van de vier stabiele isotopen van het element, naast lood-204, lood-207 en lood-208. De abundantie op Aarde bedraagt 24,1%.

Lood-206 kan ontstaan door radioactief verval van thallium-206, bismut-206 of polonium-210.

${\displaystyle {\ce {{^{206}_{81}Tl}->{^{206}_{82}Pb}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}}$

${\displaystyle {\ce {{^{206}_{83}Bi}->{^{206}_{82}Pb}+{e^{+}}+{\nu }_{e}}}}$

${\displaystyle {\ce {{^{210}_{84}Po}->{^{206}_{82}Pb}+\,_{2}^{4}\alpha }}}$

De isotoop vormt het eindpunt van de vervalreeksen waarin uranium en radium voorkomen. In een gesloten systeem zal uranium-238 zo vervallen tot lood-206, over diverse andere (kortlevende) radio-isotopen. Dit verval kan in de geologie gebruikt worden om gesteenten te dateren, via de zogenaamde uranium-looddatering.

Zoals vele isotopen in de vervalreeks van radium, werd ook lood-206 aanvankelijk aangeduid als een variant van radium, namelijk radium G.

De isotoop wordt ervan verdacht via alfaverval te vervallen tot de stabiele isotoop kwik-202.

${\displaystyle {\ce {{^{206}_{82}Pb}->{^{202}_{80}Hg}+\,_{2}^{4}\alpha }}}$

Omdat de halveringstijd echter talloze malen groter is dan de leeftijd van het universum, kan de isotoop als stabiel worden beschouwd.