Letteranatomie

Letteranatomie is de structuur van letters in de verschillende lettertypes en -stijlen. Deze wordt bepaald door de structuren, de vorm en oriëntatie van de streken en de positie van de letters.

Structuren

Er worden verscheidene oppervlaktes, maar vooral streken onderscheiden bij de verschillende letters en lettertypes:


vlees


oog of
pons


open pons


beeld


stam of
schacht


schreef


buik of
ronding


haarlijn


verdikking

 


ophaal


neerhaal


apex,
spits of top


vertex,
kruising
of onderkant


dwarsstreep


opening

 


arm


been


diagonaal


hals


s-curve


as

 


romp


stok


staart


lus


verbinding


oor

 


e-balk


uitloop


schouder


vlag


druppel


spoor


ligatuur


discrete
ligatuur

Belangrijke verschillen in structuur bij elk lettertype zijn die tussen kapitalen, kleinkapitalen en onderkast. De staarten en vooral de stokken dienen als herkenningspunten en verbeteren zo de leesbaarheid.

Onderkast is daardoor veelal beter leesbaar DAN EEN TEKST GEHEEL IN KAPITALEN

Een belangrijk verschil tussen lettertypes is het wel of niet hebben van schreven. Schreven maken letters beter van elkaar te onderscheiden en daardoor zijn gewone gedrukte geschreefde teksten leesbaarder dan schreefloze teksten. Naast geschreefde en schreefloze letters zijn er ook speciale letters als script.

Positie

De letterlijn, basislijn of schriftlijn is de denkbeeldige lijn waarop letters staan en waaronder de staarten van kleine letters uitkomen. De interlinie of regelafstand wordt gemeten van letterlijn tot letterlijn.

Het korps was oorspronkelijk de hoogte van de loden letters, meestal de kp-hoogte, de hoogte tussen de bovenkant van de stok en de onderkant van de staart. Deze hoogte is echter niet gestandaardiseerd en tegenwoordig zijn er veel lettertypes waarbij de stokken van kleine letters nog boven de kapitaalhoogte uitsteken. Daarom is bij moderne zettechnieken de kapitaalhoogte bepalend voor de lettergrootte, uitgedrukt in continentale didotpunten of in pica.

De Hp-hoogte is de hoogte van de bovenkant van de hoofdletters tot de onderkant van de staarten van de kleine letters. De x-hoogte is de hoogte van de romp van kleine letters, dus zonder stok en staart. De verhouding tussen korps en x-hoogte is van belang voor de leesbaarheid, waarbij een hogere romp veelal beter te lezen is. De x-hoogte speelt ook een rol bij de optimale regelafstand.

stokhoogte
x-hoogte
staartlengte
stokletterhoogte
of k-hoogte
kp-hoogte Hp-hoogte kapitaalhoogte accent
overschot
staartletter
stok-overschot
accenthoogte Êp-hoogte interlinie
letterlijn


accentlijn

stoklijn
kapitaallijn

mediaanlijn



letterlijn

staartlijn

Literatuur

  • Mombaerts, M.; Vossen, M. (2008): Goed voor druk, Academia Press