Kenneth Leeuwin
| Kenneth Leeuwin | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Naam | Kenneth Leeuwin | |||
| Geboortedatum | 19 oktober 1961 | |||
| Geboorteplaats | Paramaribo | |||
| Geboorteland | Suriname | |||
| Nationaliteit | Nederlands | |||
| Gewicht | middengewicht | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | karate | |||
| Onderde(e)l(en) | kyokushinkai | |||
| Trainer/coach | Otti Roethof | |||
| Club | Smile Sport | |||
| ||||
Kenneth Leeuwin (Paramaribo, 19 oktober 1961) is een Surinaams-Nederlands karateka. Hij is meervoudig Nederlands kampioen en won goud tijdens de Europese kampioenschappen van 1984 en de wereldkampioenschappen van 1986.
Biografie
Kenneth Leeuwin werd geboren in Paramaribo. Hij is tien jaar ouder dan zijn halfzus Sylvana Simons, met wie hij dezelfde vader deelt. Toen zij een jaar oud was redde hij haar leven door haar voor een aankomende auto weg te grissen. De eerste jaren groeiden ze samen op.[1] Hij verhuisde in de jaren 1970 naar Nederland.
Zijn karatestijl is kyokushinkai[2] en hij was een leerling van de kampioen Otti Roethof.[3] In 1977 zette hij zijn eerste internationale titel op zijn naam door de Maccabiade te winnen,[4] ook wel de Israëlische Olympische Spelen voor jongeren genoemd. Hij was toen zestien en gaf in die tijd ook al karateles in Lee Jackson's Soulcentre in Amsterdam.[5]
Hij kende zijn grote successen in de jaren 1980. In het middengewicht won hij meermaals goud tijdens (Open) Nederlandse kampioenschappen[6][7][8][9] en had daarnaast succes met het Nederlandse team, waarmee hij onder meer in 1982 goud won tijdens de Europese kampioenschappen.[10] Ook wist hij internationaal op persoonlijke titel te winnen: in 1984 won hij goud tijdens de Europese kampioenschappen en in 1985 brons.[11][12] Zijn belangrijkste internationale zege vierde hij in 1986 toen hij goud bemachtigde tijdens de wereldkampioenschappen in Sydney in Australië. Hier won hij in de finale tegen de Braziliaan José Carlos de Oliveira.[13] Nog regerend wereldkampioen, selecteerde de karatebond hem niet voor de Europese kampioenschappen van 1987 omdat hij de voorkeur had gegeven aan een trainingsstage in Scandinavië in plaats van een centrale stage van de bond.[14] In 1988 was hij wel weer aanwezig bij de Europese kampioenschappen en behaalde hij zilver.[15]
In 1992 beëindigde hij zijn actieve karatecarrière en ging hij verder als manager van vijf sportscholen in de Bollenstreek.[16] Rond 1995 startte hij met zijn vrouw Daniëlle in Haarlem hun eigen sportschool Smile Sport.[17] Hij bedacht tribal moves en kickfun', en zette verder het trainingsprogramma Person to Person (PtoP) op.[18][19] In 2005 schreef hij met zijn halfzus Sylvana het boek In balans.[1]
Daarnaast is hij actief in de muziek als voorman van de reggaegroep Roots Garden.[20] Tijdens de Dag van de Karate van de Karate-do Bond Nederland voerde hij in 2012 een imitatie van Michael Jackson op.[21]
Palmares
Naast individuele prijzen, won hij ook als onderdeel van het Nederlandse team.
Hieronder volgt een deel van zijn individuele resultaten. Hij won in zijn karateloopbaan minstens 22 gouden medailles (stand in 1988).[22]
- 1977
Maccabiade - 1981
Nederlands kampioenschap karate - 1982
Open Nederlands kampioenschap karate - 1983
Open Nederlands kampioenschap karate - 1984
Open Nederlands kampioenschap karate - 1984
Europese kampioenschappen karate - 1985
Europese kampioenschappen karate - 1986
Wereldkampioenschappen karate - 1987
Nederlands kampioenschap karate - 1988
Europese kampioenschappen karate
Bibliografie
- Kenneth Leeuwin en Sylvana Simons, In balans, ISBN 9789044312669, 2005
- ↑ a b EW Magazine, ‘Wie Sylvana niet kent, ziet een bitch met een grote mond’, 12 juli 2021. Gearchiveerd op 14 augustus 2023.
- ↑ Julio Punch, Martial arts
- ↑ NRC Handelsblad, Wereldkampioen karate Otti Roethof zegt: 'Ik durf te falen', 21 april 1980
- ↑ Maccabi, Maccabiade 2021. Gearchiveerd op 3 juni 2023.
- ↑ Het Parool, Jeugdige karate-expert doceert, 9 september 1977
- ↑ Het Parool, Deets, 30 november 1981
- ↑ Algemeen Dagblad, Karate, 19 april 1982
- ↑ De Telegraaf, Karatebeeld vertekend, 18 april 1983
- ↑ De Telegraaf, Karatetitels., 16 april 1984
- ↑ Leeuwarder Courant, Karateteam Europees kampioen, 8 mei 1982
- ↑ De Telegraaf, Kenneth Leeuwin: eerste Europese karaletitel, 14 mei 1984
- ↑ Nieuwsblad van het Noorden, Karateka's succesvol, 6 mei 1985
- ↑ Het Parool, Leeuwin nog een kampioen zonder applaus, 14 november 1986
- ↑ Het Parool, Leeuwin is beleid karatebond zat, 4 mei 1987
- ↑ Het Vrije Volk, Vier plakken voor karateka's, 9 mei 1988
- ↑ Algemeen Dagblad, Kenneth Leeuwin hakt knoop door, 10 november 1992
- ↑ Noordhollands Dagblad, Karatekampioen 25 jaar roerganger bij Smile Sport: Sportclub wil na woningbouw graag terug op zelfde plek, 13 februari 2020. Gearchiveerd op 13 december 2021.
- ↑ Stand By Productions, Sylvana Sinons
- ↑ PtoP, Kenneth Leeuwin. Gearchiveerd op 15 augustus 2023.
- ↑ Café Lokaal, Roots Garden, 14 november 2021. Gearchiveerd op 29 maart 2023.
- ↑ Swollenaer, Mosselweekend, pagina 9, 5 november 2012. Gearchiveerd op 24 februari 2023.
- ↑ Algemeen Dagblad, Gevecht voor erkenning, 28 maart 1988