K-cel
Entero-endocriene K-cellen scheiden naast glucoseafhankelijk insulinotropisch polypeptiden (GIP) uit, een incretine, die ook de triglyceridenopslag bevordert.[1] ook het peptide xenine uit.[2]
K-cellen worden voornamelijk aangetroffen in de twaalfvingerige darm,[3] maar komen ook voor in de nuchtere darm.[4]
De hoeveelheid K-cellen kan toenemen door een vetrijk dieet en obesitas en correleert over het algemeen met celplasma-GIP-niveaus. Transgene muizen, die zijn gemanipuleerd om insuline te produceren uit K-cellen, kregen geen diabetes die wordt veroorzaakt door een bètaceltoxine. K-cellen en GIP spelen samen een belangrijke rol bij gezondheid en ziekte.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Parker HE, Habib AM, Rogers GJ, Gribble FM, Reimann F (February 2009). Nutrient-dependent secretion of glucose-dependent insulinotropic polypeptide from primary murine K cells. Diabetologia 52 (2): 289–298. PMID 19082577. PMC 4308617. DOI: 10.1007/s00125-008-1202-x.
- ↑ a b Cho YM, Kieffer TJ (2010). K-cells and glucose-dependent insulinotropic polypeptide in health and disease. Vitam Horm. 84: 111-50. PMID 21094898. DOI: 10.1016/B978-0-12-381517-0.00004-7.
- ↑ Gutierrez-Aguilar, Ruth, Woods, Stephen C (February 2011). Nutrition and L and K-enteroendocrine cells. Current Opinion in Endocrinology, Diabetes & Obesity 18 (1): 35–41. PMID 21124210. PMC 3884637. DOI: 10.1097/MED.0b013e32834190b5.
- ↑ Physiology. Saunders/Elsevier, Philadelphia, PA (2014), 337. ISBN 9781455708475.