Julián Alonso

Julián Alonso
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Spanje Spanje
Geboorteplaats Canet de Mar, Spanje
Geboortedatum 2 augustus 1977
Woonplaats Monte Carlo, Monaco
Lengte 185 cm
Gewicht 81 kg
Profdebuut 1995
Met pensioen 2003
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 852.891 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 52–64
Titels 2
Hoogste positie 30e (15 juni 1998)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1998, 1999)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1998, 1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1998, 1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1997, 1998)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 34–48
Titels 2
Hoogste positie 53e (31 augustus 1998)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Julián Alonso Pintor (Canet de Mar (Catalonië), 2 augustus 1977) is een voormalig professioneel tennisser uit Spanje. Hij begon zijn profcarrière in 1996 en stopte vijf jaar later op het challenger-toernooi van Brindisi (augustus 2001).

Alonso kreeg de ATP Newcomer of the Year prijs na zijn winst in Santiago waar hij het voormalig nummer 1 in het mannentennis Marcelo Ríos versloeg. Hij eindigde in de top 30 in 1997. Na deze overwinning won hij nog één enkelspeltitel in Bologna in 1998. Hij bereikte zijn hoogste ATP-enkelspelplaats op 15 juni 1998 (na zijn tweede titel), toen hij de nummer 30 werd.

Titels (9)

Enkelspeltitels(4)

Legenda (enkelspel)
Grand Slam (0)
ATP Masters Series (0)
ATP Tour (2)
Challengers (2)
nr. finale toernooi ondergrond tegenstander score
1. 30 juni 1997 Vlag van Italië Venetië hardcourt Vlag van Duitsland Marcello Craca 6–3, 6–7, 6–0
2. 14 juli 1997 Vlag van Frankrijk Contrexéville gravel Vlag van Italië Andrea Gaudenzi 6–4, 6–3
3. 3 november 1997 Vlag van Chili Santiago gravel Vlag van Chili Marcelo Ríos 6–2, 6–1
4. 8 juni 1998 Vlag van Italië Bologna gravel Vlag van Marokko Karim Alami 6–1, 6–4

Dubbelspeltitels (5)

Legenda (dubbelspel)
Grand Slam (0)
ATP Masters Series (0)
ATP Tour (2)
Challengers (3)
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
1. 8 september 1997 Vlag van Spanje Marbella gravel Vlag van Marokko Karim Alami Vlag van Spanje Alberto Berasategui
Vlag van Spanje Jordi Burillo 		4–6, 6–3, 6–0
2. 15 juni 1998 Vlag van Kroatië Zagreb gravel Vlag van Argentinië Mariano Puerta Vlag van Spanje Eduardo Nicolás
Vlag van Spanje Germán Puentes 		6–1, 6–4
3. 24 augustus 1998 Vlag van Verenigde Staten Long Island hardcourt Vlag van Spanje Javier Sánchez Vlag van Verenigde Staten Brandon Coupe
Vlag van Verenigde Staten Dave Randall 		6–4, 6–4
4. 3 juli 2000 Vlag van Italië Venetië gravel Vlag van Noord-Macedonië Aleksandar Kitinov Vlag van Italië Andrea Gaudenzi
Vlag van Italië Diego Nargiso 		7–6, 7–5
5. 11 juni 2001 Vlag van Duitsland Weiden gravel Vlag van Verenigde Staten Hugo Armando Vlag van Tsjechië Petr Kovacka
Vlag van Tsjechië Pavel Kudrnac 		walk-over

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

Toernooi 1997 1998 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open – 2R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R 1R –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 1R –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R – –

Mannendubbelspel

Toernooi 1998 1999
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R –
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.