Johan Willem de Sturler

Originele prent ligt in museum Volkenkunde te Leiden
Japanse prent van Keiga Kawahara waarbij J.W. de Sturler in het midden is afgebeeld in zijn ambtswoning op Dejima (1825)

Johan Willem de Sturler, ook Johan Wilhelm de Sturler, Jean Guillaume de Sturler (Sittard, 7 december 1774 - Parijs, 9 januari 1855) was kolonel in Nederlandse dienst.

Levensloop

Johan Willem de Sturler trad in dienst als kadet der Artillerie in 1788. Hij woonde veldtochten bij onder erfstadhouder Willem V in 1793 en 1794 waar hij gewond raakte. Later was hij als Kommandant der Artillerie onder andere betrokken bij de bemachtiging van fort Halfweg (Haarlem) op 24 november 1813 en de blokkade van Naarden op 13 mei 1814. Van 1823 tot 1826 was hij opperhoofd van de Nederlandse handel in Japan op het eiland Dejima. In 1826 voltooide hij de hofreis naar Edo (vergezeld door Von Siebold) waar hij een bezoek bracht aan de Shogun. Hij overleed in 1855 te Parijs.

Rol in de kunstgeschiedenis

De Sturler speelde een cruciale rol bij het naar Europa brengen van werk van de Japanse schilder Katsushika Hokusai (1760-1849), dat in opdracht was gegeven door Jan Cock Blomhoff.[1] De Bibliothèque Nationale in Parijs bezit nog steeds deze collectie.[2] Aanvankelijk wilde Siebold Hokusai niet de volledige overeengekomen prijs betalen, maar de Stürler protesteerde en betaalde het volledige bedrag.[3]

Bronnen

  • Sturler, J.W.E. de (1882) ''Généalogische aanteekeningen van de familie De Stürler'', Deventer: P. Beitsema (herdruk)
  • Staat van Dienst van Johan Wilhelm de Sturler, 23 februari 1831, familie privébezit
  1. ↑ edwardluperart.com, Hokusai's Commission from the Dutch East India Company (12 januari 2023). Geraadpleegd op 9 juli 2025.
  2. ↑ (fr) Bibliotheque Nationale de France, Paris, Hokusai à la rencontre de l'Occident [Images animées : les peintures de la collection Sturler : conférence du 23 janvier 2018. [Hokusai Meets the West [Animated Images]: Paintings from the Sturler Collection : conference of 23 January 2018]. catalogue.bnf.fr (in French).]. Paris: BnF (23 januari 2018). Geraadpleegd op 9 juli 2025.
  3. ↑ Leiden: Rijksmuseum Volkenkunde (22 april 2013). Geraadpleegd op 16 januari 2025.

[1][2]

  1. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam :0
  2. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam :1
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.