Johan Christoph Schönfeld

Johan Christoph Schönfeld
Schönfeld (ca. 1970)
Schönfeld (ca. 1970)
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 5 juni 1918Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats VlissingenBewerken op Wikidata
Overlijdensdatum 18 maart 2005Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats WageningenBewerken op Wikidata
Academische achtergrond
Alma mater Technische Universiteit DelftBewerken op Wikidata
Promotor Hendrik Bremekamp[1]

Johan Christoph Schönfeld (Vlissingen, 5 juni 1918Wageningen, 18 maart 2005) was een Nederlands ingenieur en hoogleraar.

Levensloop

Hij was de zoon van Jan Frederik Schönfeld, waterbouwkundige en hoofdingenieur-directeur bij Rijkswaterstaat. Hij groeide op te Vlissingen, Rotterdam en Arnhem. Na de HBS ging hij in 1937 technische natuurkunde studeren aan de Technische Hogeschool te Delft. In 1943 studeerde hij af als natuurkundig ingenieur op een onderzoek over getijden. Hij promoveerde in 1951 aan de Technische Hogeschool in Delft op de voortplanting van getijden en stormvloeden.[2]

Tot 1948 werkte hij bij de Octrooiraad in Den Haag en ging daarna in dienst bij de Centrale Studiedienst van Rijkswaterstaat. Tot 1969 was hij hoofdingenieur bij de Dienst Weg- en Waterbouwkunde. Met Jo Johannes (Joop) Dronkers, hoofdwiskundige bij Rijkswaterstaat, ontwikkelde hij de methode voor het nauwkeurig berekenen van getijbewegingen in de riviermondingen.[3]

Vervolgens ontwikkelde hij samen met Ir. C.M. Verhagen de eerste analoge computer van Rijkswaterstaat, de Deltar, om deze berekeningen te kunnen uitvoeren. Deze methode en computer waren essentieel voor het ontwerpen en uitvoeren van de Deltawerken, met name om de sluiting van de stroomgaten mogelijk te maken.[4]

Hij werd in 1966 benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft en was vanaf 1969 gewoon hoogleraar in de vloeistofmechanica bij de afdeling der weg- en waterbouwkunde [5] Hij aanvaardde dit met een rede “Tussen waterbouw- en wiskunde”. Hij werd belast met het onderwijs in de algemene mechanica in de bacheloropleiding, en daarnaast met het onderwijs in turbulentie en dichtheidsstromen in de masterfase. Bij het onderwijs in de algemene mechanica ging hij uit van de “wet van behoud van impuls” en veel minder van het gebruik van rekenrecepten. Dit leidde tot een conflict met zijn collega Bouma van toegepaste mechanica. De mathematische benadering van de mechanica werd door veel studenten als moeilijk ervaren. Wat niet meewerkte was het feit dat de colleges van Schönfeld in een grote collegezaal (enkele honderden studenten) niet goed over kwamen, dit in tegenstelling tot de mastervakken die hij voor kleine groepen gaf. Daarom is hij op zoek gegaan naar alternatieve onderwijsvormen. Hij introduceerde bij de TU Delft het systeem van mastery learning, gekoppeld aan automatisering. Studenten konden hierbij toetsen op door henzelf gekozen momenten afleggen, het Individueel Studiesysteem, afgekort tot ISS.[6].

Hij ging in 1983 met pensioen en overleed in 2005.

Privé

Schönfeld (ca. 1984)

Johan Christoph Schönfeld trouwde op 21 juli 1943 te Den Haag met Helena Maria Adèr (Velp 5 maart 1920 – Ede 21 juni 1998). Zij kregen drie zonen en twee dochters.

Publicaties

Schönfeld (ca. 1980)
Zie de categorie Johan Christoph Schönfeld van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.