Jan Vranken (jurist)

Jan Vranken
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Jan Bernardus Marie Vranken
Geboortenaam Echt
Geboortedatum 15 juni 1948
Overlijdensdatum 17 juni 2025
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlands
Academische achtergrond
Alma mater Katholieke Universiteit Nijmegen
Proefschrift Kritiek en methode in de rechtsvinding (1978)
Promotor J.C.M. Leijten
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Privaatrecht en rechtstheorie
Universiteit Tilburg University
Soort hoogleraar Gewoon hoogleraar
Promovendi R.H. de Bock
Bekende werken Algemeen deel **, Algemeen deel *** en Algemeen deel **** van de Asser-serie
Functies
1992–1997 Advocaat-generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden

Jan Bernardus Marie Vranken (Echt, 15 juni 194817 juni 2025) was een Nederlands jurist. Vranken was hoogleraar privaatrecht aan de Universiteit van Tilburg[1] en advocaat-generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden.

Curriculum vitae

Vranken promoveerde in 1978 aan de Katholieke Universiteit Nijmegen bij Jan Leijten op het proefschrift Kritiek en methode in de rechtsvinding: Een onderzoek naar de betekenis van de hermeneutiek van H.G. Gadamer voor de analyse van het rechterlijk beslissingsgebeuren, waarin hij de betekenis van de hermeneutiek van Hans-Georg Gadamer voor de rechtsvinding onderzocht. Van 1983 tot 1997 was hij hoogleraar burgerlijk recht en burgerlijk procesrecht aan de Universiteit van Tilburg. Van 1992 tot 1997 was hij tevens advocaat-generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden. Sinds 1997 was hij hoogleraar in de methodologie van het privaatrecht. In 2013 ging hij met emeritaat.

Publicaties

Vranken is de schrijver van drie delen in de toonaangevende Asser-serie: Algemeen Deel ** (uit 1995), Algemeen Deel *** (uit 2005) en Algemeen Deel **** (uit 2014). Zijn boeken gelden als standaardwerken over de rechtsvinding. Bij rechtsvinding is vooral de vraag: hoe komt een rechter tot zijn oordeel? Welke interpretatiemethoden hanteert een rechter? Verder heeft hij vele diepgravende en vernieuwende boeken, artikelen en annotaties geschreven, waaronder in 1989: Mededelings-, informatie- en onderzoeksplichten in het verbintenissenrecht.

Onderscheidingen

Vranken werd in 1993 benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen in de afdeling Gedrags-, Maatschappij- en Rechtswetenschappen. Hij ontving in 2005 een eredoctoraat van de Universiteit Leiden (ere-promotor Hans Nieuwenhuis) alsmede het ridderschap in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Vranken overleed in juni 2025 op 77-jarige leeftijd.[2]