Jan Harm Weijns

Jan Harm Weijns
	Weijns in eigen atelier in Mathenesserlaan, Rotterdam c. 1920
Persoonsgegevens
Geboren	Zwolle, 6 december 1864
Overleden	Rotterdam, 14 december 1945
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	schilder, tekenaar, academiedocent
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Jan Harm Weijns, ook J.H. Weijns en J.H. Weyns, (Zwolle, 6 december 1864 – Rotterdam, 14 december 1945) was een Nederlands schilder, tekenaar en academiedocent.^[1]

Leven en werk

Weijns was een zoon van scheerder Arie Nicolaas Weijns en Alida Maria Weijns. Hij kreeg aan de stadstekenschool in Zwolle les van Jan Derk Huibers.^[2] Hij vervolgde zijn opleiding aan de Rijksnormaalschool voor Teekenonderwijzers in Amsterdam (1881-1885), onder Willem Molkenboer, waar hij de MO-akte tekenen behaalde.

Na z'n studie keerde Weijns korte tijd terug naar Zwolle en werd in 1886 tekenleraar in Enschede.^[3] In 1892 werd hij benoemd tot leraar aan de HBS aan de Kortenaerstraat in Rotterdam, vanaf 1895 was hij daarnaast docent aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen. Tot zijn leerlingen behoorden Otto van Bennekom, Jan Havermans, Wam Heskes, Dirk Homberg en Otto Verhagen.

Hij werd in 1925 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.^[2]^[4] Hij overleed in 1945, op 81-jarige leeftijd.

Werk

Weijns schilderde en tekende onder meer landschappen, portretten, interieurs en stillevens. Hij was aangesloten bij Arti et Amicitiae, Sint Lucas, de Pulchri Studio en de Rotterdamsche Kunstenaars-Sociëteit. Hij exposeerde meerdere malen en won met zijn werk zilveren medailles in Amsterdam (1912) en San Francisco (1916).