Ilombe Mboyo

Ilombe Mboyo
Ilombe Mboyo
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ilombe Mboyo
Bijnaam Petit Pelé
Geboortedatum 22 april 1987
Geboorteplaats Kinshasa, Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa
Lengte 186 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van België Excelsior Virton
Jeugd
1993–1997
1997–2001
2001–2002
2002–2005
2005–2008 		Vlag van België Zellik Sport
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van België Eendracht Aalst
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Sporting Charleroi
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2010
2010–2011
2011–2013
2013–2015
2015–2018
2017–2018
2018–2021
2019
2021
2021–2022
2022
2022- 		Vlag van België Sporting Charleroi
Vlag van België KV Kortrijk
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Zwitserland FC Sion
→ Vlag van België Cercle Brugge
Vlag van België KV Kortrijk
→ Vlag van Saoedi-Arabië Al-Raed
Vlag van België STVV
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België URSL Visé
Vlag van België Excelsior Virton 		41(3)
23(6)
87(39)
49(13)
26(6)
10(4)
72(24)
13(2)
22(5)
13(2)
8(3)
17(9)
Interlands **
2012 Vlag van België België 2(0)
* Bijgewerkt op 8 december 2023
** Bijgewerkt op 8 december 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ilombe Mboyo (Kinshasa, 22 april 1987) is een Belgisch profvoetballer van Congolese afkomst die doorgaans als aanvaller speelt.

Carrière

Jeugd

Ilombe Mboyo (bijgenaamd petit Pelé, de kleine Pelé) kwam als kind met zijn familie naar België. Zijn eerste club was Zellik Sport. Op zijn tiende sloot hij zich aan bij RSC Anderlecht, waar hij een ploegmaat werd van onder meer Dries Mertens en Vincent Kompany. Wegens te moeilijk gedrag werd hij er al snel weggestuurd. Mboyo belandde bij de verkeerde jongens en maakte deel uit van Mafia Africaine, een Afrikaanse jeugdbende die de straten van Matonge onveilig maakte. Wat voetbal betreft, belandde Mboyo via Eendracht Aalst in 2005 bij Club Brugge. Op zijn zeventiende werd hij echter veroordeeld tot 7 jaar effectief en 3 jaar voorwaardelijk wegens geweldpleging en groepsverkrachting van een 14-jarig meisje.[1]

Sporting Charleroi

Mboyo zat vast in Sint-Gillis en Vorst maar vroeg zelf om overgeplaatst te worden naar de gevangenis van Itter. Hij wist dat daar het project "Foot en Prison" liep. Trainer van dat project was Pierre Bodenghien, die ook scout was voor Sporting Charleroi. Hij merkte Mboyo meteen op en via de tussenkomst van Mogi Bayat kwam Ilombe 3 jaar vervroegd vrij, wegens goed gedrag.

Mboyo begon zijn profcarrière bij Charleroi. Hij liet zich veelal opmerken door zijn dribbelvaardigheid en kracht. Mboyo speelde een 40-tal wedstrijden voor de club die hem opviste uit de gevangenis.

KV Kortrijk

Zijn invalbeurten bij Charleroi waren eigenlijk bedoeld om hem in het uitstalraam te zetten. De spits werd in 2010 voor zes maanden uitgeleend aan het West-Vlaamse KV Kortrijk. Hij presteerde zo goed in de voorbereiding, dat Kortrijk nog voor het seizoensbegin de optie lichtte en hem een contract aanbood tot 2014. Hij bleef er uiteindelijk maar één seizoenshelft, waarin hij zesmaal scoorde en goed was voor vijf assists.

KAA Gent

Mboyo's prestaties vielen ook op bij andere clubs en in de winterstop van het seizoen 2010/11 tekende Mboyo bij KAA Gent een contract tot eind 2015. Hij maakte zijn debuut voor Gent op 4 februari 2011 tegen Lierse SK.

Mboyo groeide snel uit tot een vaste waarde bij de Buffalo's en kreeg in oktober 2012 zelfs de aanvoerdersband. Begin december kwam hij echter in opspraak na zijn slechte prestatie tegen Waasland-Beveren. Mboyo miste in dat duel op nonchalante wijze een strafschop, waarna hij door de supporters van Gent op de korrel werd genomen. De Gentse aanvoerder begon het publiek tijdens het duel uit te dagen en werd na de wedstrijd zelfs fysiek aangepakt door enkele supporters.[2] Mboyo excuseerde zich voor het incident en leverde zijn aanvoerdersband in.[3][4] Enkele dagen later, voor de thuiswedstrijd tegen Anderlecht, bood Mboyo bijgestaan door voorzitter Ivan De Witte nogmaals zijn verontschuldigingen aan.[5] In januari 2013 kreeg hij de aanvoerdersband terug. Mboyo maakte op 23 mei 2013 zijn twintigste treffer van het seizoen 2012/13. Het was tevens het laatste doelpunt ooit in het Jules Ottenstadion.

Tijdens de zomer van 2013 stond Mboyo in de belangstelling van onder meer RSC Anderlecht en enkele Engelse clubs, waaronder Hull City en West Ham United. De Brusselaars boden te weinig volgens het bestuur van Gent, dat naar verluidt een transferprijs van 5 à 6 miljoen euro voor ogen had.[6] Standard Luik deed een bod van 4 miljoen euro, maar ook dat werd afgewezen.[7] West Ham United haakte af vanwege de criminele feiten uit Mboyo's verleden.[8] Door het uitblijven van een transfer werkte de spits de eerste twee speeldagen van de competitie af bij Gent.

KRC Genk

Op 7 augustus 2013 tekende Mboyo een contract voor vier seizoenen bij KRC Genk. De Limburgers betaalden tussen 4 en 4,5 miljoen euro voor de spits, een record voor de club.[9] Op 11 augustus 2013 maakte hij tegen Standard zijn officieel debuut voor Genk. Mboyo mocht na 70 minuten invallen voor Khaleem Hyland.

Aanvankelijk kon de spits op een basisplaats rekenen onder trainer Mario Been. Op 1 september 2013 scoorde hij tegen zijn ex-club Charleroi zijn eerste doelpunt voor Genk. Twee weken later was de aanvaller twee keer trefzeker tegen Zulte Waregem. Genk steeg in die periode naar de tweede plaats in het klassement. Niet veel later raakte Mboyo geblesseerd, waardoor hij een groot deel van het seizoen miste. Pas in december 2013 keerde hij terug in het elftal, maar Genk was op dat ogenblik al ver weggezakt. Bovendien kon hij niet langer op een basisplaats rekenen. Met nog enkele wedstrijden te gaan in de reguliere competitie werd Been ontslagen en Emilio Ferrera in dienst genomen als diens opvolger. Onder Ferrera veroverde Mboyo opnieuw een basisplaats, waarop de aanvaller verklaarde dat hij "in één uur (onder Ferrera) meer had bijgeleerd dan in de laatste maanden (onder Been)."[10] Door die ongelukkige uitspraak, zijn slechte prestaties en slechte relatie met aanvoerder Jelle Vossen viel hij al snel uit de gratie van de supporters.

In het seizoen 2014/15 zocht Vossen andere oorden op, waardoor Mboyo de belangrijkste spits van het elftal werd. Maar door een blessure miste de aanvaller opnieuw een groot deel van het seizoen. Genk slaagde er bovendien voor het tweede jaar op rij niet in om sportieve successen te boeken. In de zomer van 2015 besloot de club om Mboyo naar de C-kern te verwijzen.[11]

FC Sion

In de zomer van 2015 tekende Mboyo een driejarig contract bij FC Sion. Door aanhoudend blessureleed kwam hij er het eerste anderhalf jaar lang nauwelijks in actie. In januari 2017 tekende hij voor 6 maanden een huurovereenkomst bij Cercle Brugge.[12] Na zijn uitleenbeurt verlengde Mboyo zijn contract bij FC Sion.[13]

KV Kortrijk

In juli 2018 tekende Mboyo een tweejarig contract met optie voor 1 jaar bij KV Kortrijk.[14] Na een half seizoen basisspeler geweest te zijn werd hij in januari 2019 voor een half seizoen uitgeleend aan Al-Raed uit Saoedi-Arabië. Na dit half seizoen keerde Mboyo terug naar Kortrijk waar hij opnieuw uitgroeide tot een belangrijke ervaren speler.

STVV

Nadat zijn contract bij Kortrijk in juni 2021 dreigde af te lopen besliste de club Mboyo in januari 2021 te verkopen aan reeksgenoot Sint-Truidense VV.[15] Mboyo tekende bij de Limburgse club een contract tot juni 2023. Op 10 januari 2021 debuteerde hij in de competitiewedstrijd tegen Club Brugge, Mboyo mocht in de 81ste minuut invallen voor Christian Brüls, deze maakte tevens ook zijn debuut voor STVV. Eén week later scoorde hij zijn eerste doelpunt voor de club en had zo een belangrijk aandeel in de 3-1 overwinning tegen Oud-Heverlee Leuven.

Terug naar KAA Gent

Mboyo begon nog aan seizoen 2021-22 bij STVV. Op de laatste transferdag werd de spits alsnog voorgesteld bij KAA Gent als nieuwe speler. STVV ontving een transfersom van een half miljoen euro.[16] Mboyo werd op 19 februari 2022 echter al weer ontslagen bij KAA Gent, na aantijgingen van huiselijk geweld en competitievervalsing.

Interlandcarrière

Op 8 oktober 2012 werd Mboyo door bondscoach Marc Wilmots voor de eerste keer opgeroepen voor de Rode Duivels, meer bepaald voor de WK-kwalificatiewedstrijden tegen Servië en Schotland.[17] In de pers werd de selectie van Mboyo in vraag gesteld door zijn crimineel verleden. Ook de Britse pers dook in het verleden van de Belgische spits.[18][19] Mboyo mocht net voor affluiten invallen tegen Schotland en maakte zo zijn officieel debuut voor de nationale ploeg.

Schandalen

  • Ilombe Mboyo werd in 2005 veroordeeld tot een celstraf van zeven jaar, voor groepsverkrachting en geweldpleging. Mboyo was toen lid van de Afrikaanse jeugdbende Mafia Africaine (MAF) uit de Matongéwijk en jeugdspeler bij Club Brugge. Een 14-jarig meisje werd vier dagen opgesloten en verkracht. Mboyo werd veroordeeld tot 7 jaar effectief en 3 jaar voorwaardelijk. Hij was toen amper 17 jaar oud, maar hij werd berecht als een volwassene.[20]
  • In september 2021 werd Mboyo door Roland Duchâtelet, gewezen voorzitter van Standard Luik, openlijk beschuldigd van wedstrijdvervalsing tijdens de play-offs van het seizoen 2013-2014. Volgens Duchatelet zou Mboyo horloges hebben uitgedeeld aan zijn ploegmaats bij RC Genk om hen extra te motiveren in een wedstrijd tegen Club Brugge. Hierdoor zou Anderlecht bevoordeeld worden ten nadele van competitieleider en titelkandidaat Standard. In 2023 achtte het gerecht noch de voetbalcel de feiten bewezen. Na een klacht van Mboyo wegens laster en eerroof werd Duchatelet in mei 2025 doorverwezen naar de Brusselse correctionele rechtbank voor lasterlijke aantijgingen.[21]
  • In December 2023 werd Mboyo in Brussel licht gewond bij een schietpartij waarbij een drugsbendeleider werd geviseerd.[20]

Trivia

  • Mboyo heeft een neef, Geoffrey Mujangi Bia, die ook bij Charleroi speelde. De twee speelden samen bij FC Sion.
  • Hoewel Mboyo's bijnaam Petit Pelé luidt, is hij 13 centimeter groter dan Pelé.

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2008/09 Sporting Charleroi Vlag van België Jupiler Pro League 15 3 2 0 0 0 — 15 3 2
2009/10 25 0 2 1 0 0 26 0 2
Club Totaal 40 3 4 1 0 0 0 0 0 41 3 4
2010/11 KV Kortrijk Vlag van België Jupiler Pro League 21 6 5 2 0 0 — 23 6 5
Club Totaal 21 6 5 2 0 0 0 0 0 23 6 5
2010/11 KAA Gent Vlag van België Jupiler Pro League 12 2 3 1 1 0 — 13 3 3
2011/12 32 14 8 3 0 0 35 14 8
2012/13 34 20 5 3 1 0 37 21 5
2013/14 2 1 0 0 0 0 2 1 0
Club Totaal 80 37 16 7 2 0 0 0 0 87 39 16
2013/14 KRC Genk Vlag van België Jupiler Pro League 24 5 5 1 0 0 4 0 0 29 5 5
2014/15 19 8 5 1 0 0 — 20 8 5
Club Totaal 43 13 10 2 0 0 4 0 0 49 13 10
2015/16 FC Sion Vlag van Zwitserland Raiffeisen Super League 0 0 0 0 0 0 — 0 0 0
2016/17 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Club Totaal 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2016/17 → Cercle Brugge Vlag van België Proximus League 10 4 2 0 0 0 — 10 4 2
Club Totaal 10 4 2 0 0 0 0 0 0 10 4 2
2017/18 FC Sion Vlag van Zwitserland Raiffeisen Super League 24 4 3 2 2 0 — 26 6 3
Club Totaal 24 4 3 2 2 0 0 0 0 26 6 3
2018/19 KV Kortrijk Vlag van België Jupiler Pro League 20 7 4 2 0 0 — 22 7 4
Club Totaal 41 13 9 4 0 0 0 0 0 45 13 9
2018/19 → Al-Raed Vlag van Saoedi-Arabië Professional League 13 2 1 0 0 0 — 13 2 1
Club Totaal 13 2 1 0 0 0 0 0 0 13 2 1
2019/20 KV Kortrijk Vlag van België Jupiler Pro League 27 8 2 4 1 0 — 31 9 2
2020/21 19 8 4 0 0 0 19 8 4
Club Totaal 87 29 15 8 1 0 0 0 0 95 30 15
2020/21 STVV Vlag van België Jupiler Pro League 15 4 2 1 0 0 — 16 4 2
2021/22 6 1 1 0 0 0 6 1 1
Club Totaal 21 5 3 1 0 0 0 0 0 22 5 3
2021/22 KAA Gent Vlag van België Jupiler Pro League 8 1 0 1 1 0 4 0 1 13 2 1
Club Totaal 88 38 16 8 3 0 4 0 1 100 41 17
TOTAAL 326 98 54 22 6 0 8 0 1 356 104 55

Interlands

Interlands van Mboyo Ilombe voor Vlag van België België
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België AA Gent
1. 16 oktober 2012 Vlag van België België - Schotland Vlag van Schotland 2 - 0 Kwalificatie WK 2014 -
2. 14 november 2012 Vlag van Roemenië Roemenië - België Vlag van België 2 - 1 Vriendschappelijk -
Totaal 0
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.