Hyrachyidae
| Hyrachyidae Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Eoceen | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Hyrachyus minimus | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Familie | |||||||||||||||
| Hyrachyidae Osborn, 1892 | |||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||
| Hyrachyus minimus | |||||||||||||||
| soorten | |||||||||||||||
| Afbeeldingen op | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De Hyrachyidae zijn een familie van uitgestorven zoogdieren die leefden in het Vroeg- tot Laat-Eoceen. De familie telt één geslacht: Hyrachyus.
Ontwikkeling
Deze familie vormde de overgang tussen de tapirs en de neushoorns. Van deze laatsten wordt aangenomen dat ze zijn voortgekomen uit kleine tapir-achtige dieren, zoals Hyrachyus.

Bronnen, noten en/of referenties
- D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000). De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
- Hyrachyidae in de Paleobiology Database
